Programowanie w C++ Borland Builder - Wyższa Szkoła Informatyki ...

if (Scroller && sizeType != SIZE_MINIMIZED)
{
Scroller->SetPageSize();
Scroller->SetSBarRange();
}
}
Metoda GetWindowClass() bardzo przypomina klasyczne
zainicjowanie zanej już struktury WNDCLASS:
void TWindow::GetWindowClass(WNDCLASS& wndClass)
{
wndClass.cbClsExtra = 0;
wndClass.cbWndExtra = 0;
wndClass.hInstance = *GetModule();
wndClass.hIcon = 0;
wndClass.hCursor = ::LoadCursor(0, IDC_ARROW);
wndClass.hbrBackground = HBRUSH(COLOR_WINDOW + 1);
wndClass.lpszMenuName = 0;
wndClass.lpszClassName = GetClassName();
wndClass.style = CS_DBLCLKS;
wndClass.lpfnWndProc = InitWndProc;
}
Skoro te wszystkie "klocki" zostały już zaimplementowane
wewnątrz definicji klas, nasze programy powinny tylko umiejętnie
z nich korzystać a teksty źródłowe programów powinny ulec
skróceniu i uproszczeniu.
STADIA TWORZENIA OBIEKTOWEJ APLIKACJI.
Ponieważ znakomita większość dzisiejszych użytkowników pracuje z
Windows 3.1, 3.11, i NT - zaczniemy tworzenie aplikacji od
umieszczenia na początku informacji dla OWL, że nasz docelowy
program ma być przeznaczony właśnie dla tego środowiska:
#define WIN31
Jak już wiemy dzięki krótkiemu przeglądowi struktury bazowych
klas przeprowadzonemu powyżej - funkcje API Windows są w istocie
klasycznymi funkcjami posługującymi się mechanizmami języka C.
C++ jest "pedantem typologicznym" i przeprowadza dodatkowe
testowanie typów parametrów przekazywanych do funkcji (patrz
"Technika programowania w C++"). Aby ułatwić współpracę,
zwiększyć poziom bezpieczeństwa i "uregulować" potencjalne
konflikty - dodamy do programu:
#define STRICT
Chcąc korzystać z biblioteki OWL wypada dołączyć właściwy plik
nagłówkowy:
- 427-