Programowanie w C++ Borland Builder - WyÅ¼sza SzkoÅa Informatyki ...

More documents

Recommendations

Info

LEKCJA 40. JAK TWORZY SIĘ APLIKACJĘ DLA Windows? ________________________________________________________________ W trakcie tej lekcji dowiesz się, jak "poskładać" aplikację dla Windows z podstawowych funkcji interfejsu API i jakie komunikaty są najważniejsze dla naszych aplikacji. ________________________________________________________________ Przy tworzeniu programu zwróćmy szczególną uwagę na to, co dzieje się w programie po otrzymaniu komunikatu WM_PAINT (należy narysować okno). Jest to żądanie ze strony Windows, by program narysował obszar roboczy (client area) swojego okna. Program otrzyma komunikat WM_PAINT zawsze na początku, kiedy powinien narysować swoje okno po raz pierwszy i później powtórnie, za każdym razem, gdy trzeba będzie odtworzyć okno na ekranie. Jeśli inne okno przesuwane po ekranie przysłoni okno naszego programu, po odsłonięciu naszego okna Windows prześlą do programu komunikat WM_PAINT - odtwórz swoje okno - narysuj go powtórnie (redraw, repaint). Jeśli zechcemy wyprowadzić na ekran napis "Hello World" także będziemy musieli narysować okno od nowa. Nie zawsze "odświeżenia" wymaga całe okno. W każdej z sytuacji: - całe okno zostało przysłonięte i odsłonięte - część okna wymaga odświeżenia - okno jest rysowane po raz pierwszy Windows prześlą do programu ten sam komunikat - WM_PAINT. Jeśli odtworzenia wymaga tylko część okna, taka część okna nazywa się nieważną-nieaktualną (ang. invalid). W Windows takie nieaktualne fragmenty okna zawsze mają kształt prostokątów. Wyobraźmy sobie, że jakieś inne okno przesłoniło narożnik okna naszego programu. Jeśli użytkownik usunie to przesłaniające okno, odsłonięty obszar będzie potraktowany przez Windows jako nieaktualny. Windows prześlą do aplikacji komunikat WM_PAINT żądający odtworzenia okna. Żądając odtworzenia okna Windows powinny nas poinformować która część naszego okna została na ekranie "zepsuta". Współrzędne prostokąta na ekranie Windows przekażą przy pomocy specjalnej struktury nazywanej strukturą rysunku (ang. paint structure - PAINTSTRUCT). Strukturę rysunku możemy nazwać w programie np.: PAINSTRUCT ps; W funkcji WindowProc() obsługa komunikatu WM_PAINT rozpoczyna się od wyczyszczenia pól struktury rysunku ps. Struktura predefiniowanego typu PAINTSTRUCT (w WINDOWS.H) zawiera informacje o rysunku. PAINTSTRUCT ps; { switch (Message) { case WM_CREATE: ..... break; case WM_MOVE: - 384-
.... break; case WM_SIZE: .... break; case WM_PAINT: /* Obsługa rysowania okna */ memset(&ps, 0x00, sizeof(PAINTSTRUCT); .... break; //Koniec obsługi WM_PAINT case WM_CLOSE: .... break; default: ..... } } Następnie pola struktury rysunku zostają wypełnione poprzez okienkową funkcją BeginPaint() - RozpocznijRysowanie. Zwróć uwagę, że do poprawnego działania funkcji potrzebne są informacje o tym, które okno trzeba odświeżyć (Windows powinny wiedzieć wobec którego okna żądamy informacji o "zepsutym" prostokącie) i adres naszej struktury rysunku. Aby przekazać te informacje postępujemy tak: case WM_PAINT: memset(&ps, 0x00, sizeof(PAINTSTRUCT)); hDC = BeginPaint(hWnd, &ps); .... Teraz funkcja BeginPaint() może wypełnić naszą strukturę rysunku ps danymi. Pola struktury typu PAINTSTRUCT wyglądają następująco: typedef struct tagPAINTSTRUCT { HDC hdc; BOOL fErase; RECT rcPaint; BOOL fRestore; BYTE rgbReserved[16]; } PAINTSTRUCT; Przy pomocy pola typu RECT (ang. rectangle - prostokąt) Windows przekazują do programu współrzędne wymiary (ang. dimensions) "zepsutego" na ekranie prostokąta. Typ RECT oznacza następującą strukturę: typedef struct tagRECT { int left; //współrzędna lewa - x int top; //współrzędna górna - y int right; //współrzędna prawa - x int bottom; //współrzędna dolna - y } RECT; - 385-
Page 1 and 2:
Programowanie w C i C++ BORLAND C++
Page 3 and 4:
Lekcja 1. Co o C i C++ każdy wiedz
Page 5 and 6:
Nauczywszy się języka C/C++ może
Page 7 and 8:
upodobania) * nazwy stałych (gdyby
Page 9 and 10:
Zaczynamy zatem od rzeczy najprosts
Page 11 and 12:
Program instalacyjny utworzy na wsk
Page 13 and 14:
___________________________________
Page 15 and 16:
LEKCJA 3. Główne menu i inne elem
Page 17 and 18:
[Shift]-[Tab] (spróbuj!). Możesz
Page 19 and 20:
[Alt]+[R] menu Run (Uruchamianie) [
Page 21 and 22:
JAK STĄD WYJŚĆ ? Aby zapisać pl
Page 23 and 24:
2. Przejść do odpowiedniego katal
Page 25 and 26:
LEKCJA 4. Jeszcze o IDE C++ . _____
Page 27 and 28:
[Alt]-[F3]. _______________________
Page 29 and 30:
Ten rozkaz pozwala Ci ustawić konf
Page 31 and 32:
Jeśli korzystasz z programu Norton
Page 33 and 34:
W ten sposób C++ ZNOWU chce Cię u
Page 35 and 36:
LEKCJA 5. DZIAŁANIA PRZY POMOCY MY
Page 37 and 38:
[S] Entry Point ___________________
Page 39 and 40:
to specjalne słowo wchodzące w sk
Page 41 and 42:
#include Takie specjalne linie (zw
Page 43 and 44:
LEKCJA 6. NASTĘPNY PROGRAM - KOMPU
Page 45 and 46:
eturn - słowo kluczowe: Powrót, z
Page 47 and 48:
Zwróć uwagę, że to randomize()
Page 49 and 50:
UWAGA: MUSI ZOSTAĆ ZACHOWANA IDEAL
Page 51 and 52:
zauważysz łańcuchy znaków pisan
Page 53 and 54:
exit() - wyjście. ________________
Page 55 and 56:
domyślnych ustawieniach kompilator
Page 57 and 58:
ponieważ format "%s" jest formatem
Page 59 and 60:
komentarza. Zwróć uwagę, że fun
Page 61 and 62:
6. Powtórzyć kompilację programu
Page 63 and 64:
angielskiego (swoją drogą, może
Page 65 and 66:
sizeof - podaj wielkość. static -
Page 67 and 68:
pliku nagłówkowym IOSTREAM.H) poz
Page 69 and 70:
stdout jest skrótem od Standard Ou
Page 71 and 72:
klasy, zadania skomplikowały się:
Page 73 and 74:
itp...(szczegóły - patrz niżej).
Page 75 and 76:
cin >> x; cout
Page 77 and 78:
Operator >> pobiera ze strumienia d
Page 79 and 80:
int main(void) { clrscr(); printf("
Page 81 and 82:
€€€€€Kreska "/" nazywa si
Page 83 and 84:
printf("Wydrukuje A jako \nLiteral
Page 85 and 86:
Nasz program mógłby przy zastosow
Page 87 and 88:
[P016.CPP] // Przyklad FACELIFT.CPP
Page 89 and 90:
LEKCJA 10. Jakie operatory stosuje
Page 91 and 92:
----------|--------------|---------
Page 93 and 94:
[P017.CPP ] // UNARY.CPP - operator
Page 95 and 96:
* INSTRUKCJĘ WARUNKOWĄ: if (KLAWI
Page 97 and 98:
Zapraszamy teraz debugger do pracy
Page 99 and 100:
LEKCJA 11. Jak deklarować zmienne.
Page 101 and 102:
W powyższych przykładach zwróć
Page 103 and 104:
sam efekt, jak zastosowanie kompila
Page 105 and 106:
stosowaliśmy - funkcji wejścia -
Page 107 and 108:
przypisuje wskaźnikowi px adres zm
Page 109 and 110:
Zwróć uwagę, że kolejność {L
Page 111 and 112:
77€€€€€€€€€€€
Page 113 and 114:
element) tablicy; - samą tablicę;
Page 115 and 116:
char hej[5]="Ahoj"; char hej[5]={'A
Page 117 and 118:
} printf("Suma wynosi: %d\n", suma)
Page 119 and 120:
{31,32,33,34,35,36},{41,42,43,44,45
Page 121 and 122:
} printf("\n"); } printf("\n Inicju
Page 123 and 124:
1. Posługując się wskaźnikiem i
Page 125 and 126:
Instrukcja może być INSTRUKCJĄ G
Page 127 and 128:
const float d=1.2345; void main() {
Page 129 and 130:
cout
Page 131 and 132:
if (Wyrażenie) Instrukcja; if (Wyr
Page 133 and 134:
przypadków - wariantów (case). Ka
Page 135 and 136:
printf("%f", wynik); } INSTRUKCJA S
Page 137 and 138:
LEKCJA 14. Jak tworzyć i stosować
Page 139 and 140:
int wiek; char pokrewienstwo[10] };
Page 141 and 142:
* deklarację jednowymiarowej tabli
Page 143 and 144:
Rozszyfrujmy zapis: strcpy(Pointer-
Page 145 and 146:
struct { unsigned pole_I:4; unsigne
Page 147 and 148:
LEKCJA 15. Jak posługiwać się fu
Page 149 and 150:
np: itoa() - Integer TO Ascii - zam
Page 151 and 152:
cos() - cosinus, sin() - sinus, tan
Page 153 and 154:
eturn 0; } double FUNKCJA(double X,
Page 155 and 156:
{ int Zmienna; clrscr(); Zmienna =
Page 157 and 158:
W linii /* DZIALANIE */ mnożymy i
Page 159 and 160:
[P051.CPP] int BALAGAN[10]; int POR
Page 161 and 162:
choćby, opisu pomijanego dyskretni
Page 163 and 164:
3 Spróbuj przeprowadzić rzutowani
Page 165 and 166:
Umieściliśmy w pamięci łańcuch
Page 167 and 168:
ADD DX, '0' ;Dodaj kod ASCII "zera"
Page 169 and 170:
stanie się 0. Czy można jednakże
Page 171 and 172:
cin >> x >> y; cout
Page 173 and 174:
"pozostawia" argumenty przeznaczone
Page 175 and 176:
LEKCJA 17. TROCHĘ SZCZEGÓLÓW TEC
Page 177 and 178:
postaci 00 00 60 40. Rozpatrzmy szk
Page 179 and 180:
} return (_AX); } //Zwróć zawarto
Page 181 and 182:
hex) wykorzystuje DOS i Basic. Wekt
Page 183 and 184:
# include void InstalujWektor(void
Page 185 and 186:
SI -> 0...31 ESI w tym (SI = 0..15)
Page 187 and 188:
LEKCJA 18. O ŁAŃCUCHACH TEKSTOWYC
Page 189 and 190:
funkcję: strcat() - STRing conCATe
Page 191 and 192:
łańcucha pozwala mieć pewność,
Page 193 and 194:
W tym przykładzie wywołujemy funk
Page 195 and 196:
wprowadzać napisów zawierających
Page 197 and 198:
wyszukanego pierwszego wystąpienia
Page 199 and 200:
LEKCJA 19: KILKA INNYCH PRZYDATNYCH
Page 201 and 202:
STD STD OUTput - standardowe wyjśc
Page 203 and 204:
* zamknięcie pliku; * otwarcie pli
Page 205 and 206:
LEKCJA 20. JEŚLI PROGRAM POWINIEN
Page 207 and 208:
void main() { printf("Wyjscie do DO
Page 209 and 210:
* Inkrementuj licznik */ for (; lic
Page 211 and 212:
licznik++; licznik %= 10; ekran[0][
Page 213 and 214:
void main() { char nazwapliku[40];
Page 215 and 216:
LEKCJA 21: KILKA PROCESÓW JEDNOCZE
Page 217 and 218:
proces1(); proces2(); return 0; } A
Page 219 and 220:
while(kbhit()) { gotoxy(1,1); print
Page 221 and 222:
longjmp(bufor2,2); } } Procesy odby
Page 223 and 224:
powrocie z procesu identyfikować -
Page 225 and 226:
LEKCJA 22. NA ZDROWY CHŁOPSKI ROZU
Page 227 and 228:
zadziała szybciej niż for(j = 1;
Page 229 and 230:
MAX || W1 || W2 || W3 ... MIN && W1
Page 231 and 232:
stosując zamiast if-else operator
Page 233 and 234:
LEKCJA 23. Co nowego w C++? _______
Page 235 and 236:
C++ pozwala deklarować zmienne w d
Page 237 and 238:
switch (n) { case niewymowne: cout
Page 239 and 240:
W programie przykładowym funkcje z
Page 241 and 242:
W obszarze kodu (I.) znajdują się
Page 243 and 244:
int *pointer = new int[3]; // Przyd
Page 245 and 246:
for (i = 0; i < ilosc; i++) cout i
Page 247 and 248:
cout > Liczba; cout
Page 249 and 250:
LEKCJA 24. SKĄD WZIĘŁY SIĘ KLAS
Page 251 and 252:
Data::Data(void) { dzien = 3; miesi
Page 253 and 254:
int ODDAJ(void); }; void Zwierzak::
Page 255 and 256:
Klasy służą do tworzenia formaln
Page 257 and 258:
public: int dane; void Inicjuj(void
Page 259 and 260:
{ ... Obiekt.dane = 5; Obiekt.Inicj
Page 261 and 262:
Aby funkcja inicjująca pole strukt
Page 263 and 264:
obiekt. Zawartość naszego obiektu
Page 265 and 266:
{ return znak; } Ten sam problem wy
Page 267 and 268:
LEKCJA 26. CO TO JEST KONSTRUKTOR.
Page 269 and 270:
{ ... } main() { Licznik licznik('A
Page 271 and 272:
[P095.CPP] /* Wersja z klasą i obi
Page 273 and 274:
ozmieszczenie 50 liczb typu int (po
Page 275 and 276:
cout
Page 277 and 278:
{ if(licznik >= 49) return 0; else
Page 279 and 280:
dzis.rok = 1900 + tim.tm_year; cout
Page 281 and 282:
{ private: Lista danych i funkcji p
Page 283 and 284:
należącymi do obu typów struktur
Page 285 and 286:
} Można dziedziczyć po więcej ni
Page 287 and 288:
Pamiętając o problemie domyślneg
Page 289 and 290:
class ZNAK { char znak_dany; public
Page 291 and 292:
} Obiekt.Znikaj(); getch(); Obiekt.
Page 293 and 294:
} Łańcuch znaków jest widziany j
Page 295 and 296:
kluczowego "inline" w definicjach f
Page 297 and 298:
for(int i = 1; i < ile; i++) cout
Page 299 and 300:
LEKCJA 30. WYMIANA DANYCH MIĘDZY O
Page 301 and 302:
[P107.CPP] # include //prototyp to
Page 303 and 304:
kluczowego friend. A oto definicja:
Page 305 and 306:
{ } ile++; //Wiadomo o ktory obiekt
Page 307 and 308:
{ public: char moja_litera; static
Page 309 and 310:
ile++; } void Licznik::Pokazuj(void
Page 311 and 312:
ędzie wyglądać tak: Pokazuj(licz
Page 313 and 314:
Programy manipulujące obiektami w
Page 315 and 316:
{ int zmienna; int& ksywa; ... Aby
Page 317 and 318:
Zmienna (ADR-hex) Ksywa (ADR-hex):
Page 319 and 320:
void Skok_licznika(void) { ile++; }
Page 321 and 322:
LEKCJA 33. OVERLOADING OPERATORÓW.
Page 323 and 324:
Zaczniemy od operatora + należące
Page 325 and 326:
nowadata = staradata + 14; zostanie
Page 327 and 328:
static int TAB[] = {31,28,31,30,31,
Page 329 and 330:
z = x + y; Dodajemy dwa obiekty x i
Page 331 and 332:
cout
Page 333 and 334: { public: long wartosc; Liczba(int
Page 335 and 336: overloadingowi operator
Page 337 and 338: main() { Cpochodna Obiekt(...); ...
Page 339 and 340: char imie[30]; public: void Oddycha
Page 341 and 342: Taki efekt nazywa się polimorfizme
Page 343 and 344: LEKCJA 35. FUNKCJE WIRTUALNE i KLAS
Page 345 and 346: } W tym pokoleniu definicja wirtual
Page 347 and 348: zgłoszenie na ekranie. class CA {
Page 349 and 350: }; main() { CB Obiekt; return 0; }
Page 351 and 352: LEKCJA 36. KAŹDY DYSK JEST ZA MAŁ
Page 353 and 354: } #define ILE (1024*640) near unsig
Page 355 and 356: printf("\nKropka [.] = Quit"); prin
Page 357 and 358: danych na ekran monitora różnymi
Page 359 and 360: TAK!. W BORLAND C++ 3+ ... 4+ wysta
Page 361 and 362: Skoro ustawiliśmy już poprawnie n
Page 363 and 364: wyposażone w: - Pasek z tytułem (
Page 365 and 366: * Jeśli korzystamy wyłącznie ze
Page 367 and 368: * WIN2.CPP: */ /* - Tablica dwuwymi
Page 369 and 370: wpisujemy 0 LPCSTR lpszText - dalek
Page 371 and 372: oznacza umieszczenie ikony STOP i k
Page 373 and 374: { p2 = &napisy[i][0]; strcat(p0, p2
Page 375 and 376: ID_... MB_... - IDentifier - IDenty
Page 377 and 378: FUNKCJE WinMain() i WindowProc(). W
Page 379 and 380: case WM_SETFOCUS: SetFocus(hEditWnd
Page 381 and 382: WinMain(). Windows manipulują komu
Page 383: ysować własnego okna. [Z] _______
Page 387 and 388: Funkcja MainWin() rejestruje i twor
Page 389 and 390: { case WM_CREATE: Gdy okno jest two
Page 391 and 392: if (!RegisterClass(&wndclass)) retu
Page 393 and 394: Options | Compiler | Code generatio
Page 395 and 396: TextOut(NrKontekstu, 100, 250, "!KO
Page 397 and 398: case WM_PAINT: hDC = BeginPaint(hWn
Page 399 and 400: EXETYPE WINDOWS //
Page 401 and 402: LEKCJA 42. Elementy sterujące i za
Page 403 and 404: Zdarzenie w oknie elementu sterują
Page 405 and 406: { switch(Message) { case ID_EDIT: i
Page 407 and 408: hWnd, ID_Elem, hInstance, 0); Ident
Page 409 and 410: wndClass.hCursor= LoadCursor(NULL,
Page 411 and 412: LEKCJA 43. O Okienkach dialogowych.
Page 413 and 414: wndClass.hbrBackground= GetStockObj
Page 415 and 416: ___________________________________
Page 417 and 418: przypisać odpowiedniemu polu struk
Page 419 and 420: Usuwanie pozycji z menu można prze
Page 421 and 422: BEGIN POPUP "&File" BEGIN MENUITEM
Page 423 and 424: LEKCJA 45. O PROGRAMACH OBIEKTOWO -
Page 425 and 426: } A oto pętla pobierania komunikat
Page 427 and 428: if (Scroller && sizeType != SIZE_MI
Page 429 and 430: wpisujemy zero, ponieważ program n
Page 431 and 432: (Engine). Rozważmy to na przykład
Page 433 and 434: ___________________________________
Page 435 and 436:
} Jeśli wybrano klawisz [Yes] funk
Page 437 and 438:
Gotowe "klocki" można wykorzystać
Page 439 and 440:
{ return (MessageBox(HWindow, Ptr,
Page 441 and 442:
klawiszami [Print Screen] \ lub [Al
Page 443 and 444:
LEKCJA 47. O PAKIETACH BORLAND C++
Page 445 and 446:
W skład pakietu wchodzą między i
Page 447 and 448:
- inną bibliotekę Runtime Library
Page 449:
pozostał Ci już tylko wykonanie t
show all

Programowanie w C++ Borland Builder - WyÅ¼sza SzkoÅa Informatyki ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

Programowanie w C++ Borland Builder - WyÅ¼sza SzkoÅa Informatyki ...