Aby rozpocząć lekturę, kliknij na taki przycisk , który da ci pełny ...

Radość dźwignią jest i duchemW przyrodzenia wiecznym szyku,Radość toczy koła ruchemW wielkim świata godzinniku.Wywołuje z ziarna kwiaty,W głębiach nieba słońca budzi,Po przestrzeniach pędzi światyNiedościgłe szkłami ludzi.ChórJak przez nieba pyszne kołoPędzą różne światów wiry,Jak do zwycięstw bohatery,Bracia! drogą w lot wysoko.Z płomiennego prawd ogniskaRzuca mędrcom uśmiech błogiI na strome cnót urwiskaCierpiącego wiedzie drogi.Na słonecznej górze wiaryŚwięta jej chorągiew wionie,Przez rozpękłych grobów szparyWidać ją w aniołów gronie.ChórNa świat lepszy cierpcie, młodzi!Znoście trudy, miliony!Tam nad gwiazdy wyniesionyWielki Bóg was wynagrodzi.Czym ci się odwdzięczyć, bóstwo?Pięknie jest się równać z bogi.Pójdź więc, smutku i ubóstwo,Z wesołymi dziel czas błogi!Zawiść, zemsta niech przepadną,Wrogom mir i przebaczenie!Niech się łzą nie dręczą żadną,Z zgryzot wytchnie ich sumienie.ChórBracia, księgę win zedrzyjcie!Z całym się jednajcie światem!W górze, za gwiazd majestatemBóg osądzi, jak sądzicie.Radość perli się w krysztale;Ze krwią złotą winogronaLitość piją kanibale,Bohaterstwo pierś zwątpiona –8