Bez tytu u-1 - UJK

154 Marzena Pyk, Miros³aw Michno, Monika Nowak-Szymañska
os³abiæ lub czêœciowo znieœæ, stosuj¹c metody pozafarmakologiczne, przy czym
nale¿y uwzglêdniæ cztery grupy czynników zwi¹zanych:
1) z osobowoœci¹ chorego, g³ównie z jego sugestywnoœci¹, motywacjami i oczekiwaniami,
2) osobowoœci¹ terapeuty,
3) z atrakcyjnoœci¹ formy leczenia,
4) z warunkami leczenia, m.in. atmosfer¹ i dodatkow¹ informacj¹ czy brakiem
przejawów bólu w otoczeniu pacjenta.
Ból, podobnie jak inne mechanizmy obronne, mo¿e poza sw¹ funkcj¹ alarmow¹
staæ siê czynnikiem szkodliwym wtedy, gdy utrzymuje siê zbyt d³ugo i wywo-
³uje ujemne reakcje emocjonalne, doprowadzaj¹c w konsekwencji do upoœledzenia
funkcji niektórych organów na drodze odruchowej. Ponadto dzia³a destruktywnie
na aktywnoœæ chorego, os³abiaj¹c wolê walki z chorob¹.
W badanej grupie pacjentów, w dniu przyjêcia na oddzia³ i rozpoczêcia radioterapii,
znaczna czêœæ nie zg³asza³a wiêkszych dolegliwoœci bólowych. 76% zg³asza³o
brak bólu lub tylko niewielkie dolegliwoœci. 24% okreœli³o je jako œrednie,
natomiast nikt z ankietowanych nie zg³osi³ silnych dolegliwoœci bólowych. Stosunkowo
dobra kontrola bólu w porównaniu z innymi negatywnymi odczuciami
wi¹¿e siê z pewnoœci¹ z dobrym opanowaniem zasad walki z nim, a tak¿e z wprowadzeniem
nowych, skuteczniejszych leków.
LÊK
80%
70%
60%
50%
40%
30%
20%
10%
0%
ma³y œredni du¿y
Ryc. 3. Wysokoœæ dolegliwoœci bólowych N=34
Lêk jest jednym z podstawowych mechanizmów sygnalizacyjo-obronnych
o charakterze przystosowawczym. Jego pod³o¿em strukturalnym jest uk³ad emo-