Bez tytu u-1 - UJK

Diagnostyka mikrobiologiczna bakteryjnego zaka¿enia pochwy
co mniejszym stopniu Mobiluncus sp. (40%), Bacteroides (32%). Tak wiêc hodowla
potwierdza wystêpowanie bakterii beztlenowych w materia³ach, które spe³niaj¹
kryteria BV.
W tabeli 2 natomiast przedstawiono wyniki posiewu materia³ów, które w badaniach
wstêpnych nie spe³nia³y kryteriów kwalifikuj¹cych do BV. Posiew wykaza³
w hodowli obecnoϾ w 30%: tylko Lactobacillus sp., w 30% Streptococcus
agalactiae, a w 25% grzybów dro¿d¿opodobnych.
Tabela 2. Porównanie wyników badañ wstêpnych z wynikami posiewu w kierunku
bakterii tlenowych i grzybów
Badanie wstêpne
Test aminowy ujemny
pH treœci pochwowej 3,5–8,0
Komórki „clue cells” nie obecne
Wynik posiewu
Rodzaj drobnoustroju Odsetek izolacji
Lactobacillus sp. 30
Streptococcus agalactiae 30
Candida albicans 25
Pa³eczki Gram–ujemne 12
Enterococcus sp. 8
Z przedstawionych wyników badañ (tabela 1 i 2) wynika, ¿e wybiórcze badanie
materia³ów, np. tylko w kierunku bakterii tlenowych, tylko bakterii beztlenowych
lub tylko grzybów, nie zawsze dostarcza wiedzy o czynniku etiologicznym.
Jedynie w przypadku typowego obrazu BV (spe³nienie wszystkich kryteriów
Amsela) mo¿na z du¿ym prawdopodobieñstwem okreœliæ czynnik i podj¹æ leczenie
antybiotykami z wyboru.
W niektórych przypadkach równie¿ i to nie gwarantuje pe³nego sukcesu terapeutycznego,
poniewa¿ istniej¹ infekcje mieszane. Dla zobrazowania skali ró¿norodnoœci
infekcji mieszanych w naszej pracowni poddano kompleksowej analizie
mikrobiologicznej 1275 materia³ów klinicznych (tabela 3). Wyniki tych analiz
przedstawiono w kolejnych tabelach: 4, 5, 6, 7, 8.
Bakterie tlenowe stanowi¹ 38% izolacji, ale jako pojedynczy czynnik izolowano
je w 18% przypadków (tabela 3). Jako wspó³istniej¹ce zaka¿enie najczêœciej obserwowano:
Chlamydia trachomatis (7%) i Candida albicans (4%) (tabela 4).
Chlamydia trachomatis wykrywana by³a w 35% przypadków, lecz jako pojedynczy
czynnik tylko w 10% (tabela 3). Nadka¿enia najczêœciej powodowane by³y
przez bakterie beztlenowe (8%) oraz bakterie tlenowe (7%) (tabela 5).
Bakterie beztlenowe stanowi³y 30% izolatów, natomiast w 7% przypadków
stanowi³y pojedynczy czynnik etiologiczny (tabela 3). W przypadku infekcji bez-
29