Bez tytu u-1 - UJK

30 Andrzej Kasprowicz
Tabela 3. Odsetek izolacji poszczególnych czynników etiologicznych w 1275 materia-
³ach klinicznych (%)
Odsetek Odsetek izolacji
Grupa drobnoustrojów izolacji jako pojedynczy
ogó³em czynnik etiologiczny
Bakterie tlenowe
najczêœciej Streptococcus ß-hemolityczny
Enterococcus faecalis
Pa³eczki Gram-ujemne
38,0 18,0
Chlamydia trachomatis 35,0 10,0
Bakterie beztlenowe 30,0 7,0
najczêœciej Gardnerella vaginalis
Bacteroides sp.
Prevotella melaninogenica
Mobiluncus sp.
Fusobacterium sp.
Peptostreptococcus sp.
Grzyby dro¿d¿opodobne
najczêœciej Candida albicans 29,0 9,0
Ureaplasma urealyticum 16,0 9,0
Trichomonas vaginalis 1,0 1,0
Neisseria gonorrhoeae 0,0 0,0
tlenowcowych, drobnoustroje które doœæ czêsto wykrywano równolegle to: Chlamydia
trachomatis (8%) i Candida albicans (6%) (tabela 6).
Grzyby dro¿d¿opodobne w badanych materia³ach izolowano w 29%, ale jako
pojedynczy czynnik stanowi³y tylko 9% (tabela 3). Doœæ czêsto razem z zaka¿eniami
grzybiczymi wystêpowa³y bakterie beztlenowe (6%) i bakterie tlenowe (4%)
(tabela 7).
Ureaplasma urealyticum by³a stwierdzona w 16% przypadków. Jako pojedynczy
czynnik wystêpowa³a a¿ w 9% przypadków (tabela 3). W pozosta³ych Ureaplasma
urealyticum wystêpowa³a z bakteriami tlenowymi (2%), beztlenowymi
(2%), z Candida albicans (2%) (tabela 8).
Trichomonas vaginalis izolowano w 1% przypadków, gdzie stanowi³ pojedynczy
czynnik etiologiczny. Obecnoœci Neisseria gonorrhoeae nie stwierdzono w ¿adnym
badanym przypadku.
Jak wynika z naszych badañ, u wiêkszoœci pacjentek obecnoœæ bakteryjnej
waginozy mo¿e byæ stwierdzona wiarygodnie na podstawie wstêpnej analizy treœci
pochwy tylko, jeœli czynnik etiologiczny stanowi wy³¹czny lub przewa¿aj¹cy
element flory pochwy. Natomiast w przypadku zaka¿eñ mieszanych, szczególnie
flor¹ tlenow¹ i beztlenow¹, ocena wstêpna nie jest wystarczaj¹ca dla postawienia