publiczna - KZK GOP

p rezentacjeCzechosłowackitrolejbus Škoda 15Trz 1991 roku w dzielnicySyrecMarszrutki to jednaz pierwszych rzeczy,jaka nasuwa sięna myśl, gdy usłyszymynazwę Ukraina.Ten środek transportupraktyczniezdominował lokalnytransport zbiorowyna Ukrainie.Marszrutkato po prostu busi w samym tylkoKijowie są ich tysiące.62Wracając jednak do ukraińskich miast, to w większościz nich praktycznie przestała istnieć autobusowakomunikacja miejska. Pozostały jednak metro,tramwaje i trolejbusy. Poza nimi po miastach kursująsetki marszrutek. Jeżdżą bardzo często, docierająw niemal każdy zakątek miasta i obsługują wszelkiepołączenia podmiejskie. Bardzo często panujew nich jednak duży tłok, co jest uciążliwe w pojeździeo tak małej powierzchni, w dodatku podskakującymna wszelkich wybojach. Jeżdżą dość szybko,więc korzystając z nich można zyskać sporo na czasie,zwłaszcza w porównaniu do tramwajów. Nie zatrzymująsię również na wszystkich przystankach.Aby marszrutka się zatrzymała, stojąc na przystankutrzeba machnąć ręką, a jadąc – należy krzyknąć„на остановке” (na astanowkie), czyli „na przystanku”.Marszrutki mają jeszcze jedną wadę, któradotyka wszystkich, również tych o niskich wymaganiachco do komfortu podróży – są znaczniedroższe niż komunikacja publiczna. Znacznie w ujęciuwzględnym, bo komunikacja miejska jest jednąz tych kilku rzeczy, obok papierosów, alkoholu, paliwa,kolei i płyt CD, które na Ukrainie są dużo tańszeniż w Polsce. Tak więc różnica, czy wyda się 60 czy80 groszy, nie ma większego znaczenia.Kolej linowo-terenowa(funikuler)Funikuler (Фуникулер) jest typową kolejką pokonującąstrome zbocza na obszarze miasta. W Kijowiełączy Padół (Plac Pocztowy) z Górnym Miastem(okolice soboru św. Michała Archanioła).W XIX wieku połączenie tych dwóch ważnych częścimiasta nie było możliwe, ponieważ istniejącyZjazd Andrzeja (zjazd to stroma, zazwyczaj kręta,ulica) był zbyt wąski, kręty i stromy, aby poprowadzićpo nim tramwaj. W 1905 roku uruchomionokolej linowo-terenową, zbudowaną przez belgijskąspółkę akcyjną, w oparciu o szwajcarską technologię.Wtedy linia miała niecałe 200 m długości, więckończyła się 40 m wcześniej niż teraz. Z dolnej stacjikursował tramwaj tego samego przewoźnika do PlacuKontraktowego w centrum Padołu. W 1928 rokuw czasie naprawy liny napędowej doszło do jej zerwaniai górny wagon stoczył się w dół, niszczącjednocześnie dolny wagon. Odbudowę kolei rozpoczęlipracownicy kijowskich zakładów elektrotechnicznych,budując na miejscu nowe wagony. JednocześnieFunikuler przedłużono w dół, do obecnejstacji dolnej przy Placu Pocztowym. W 2008 rokumiejski przewoźnik Kievpastrans rozpisał przetargna generalny remont kolei. Jednak kryzys na razieprzekreślił te plany.Różnica wysokości między stacjami wynosi 75 m,długość trasy 222 m, kąt nachylenia terenu wynosi18-20°. Wagony mieszczą po 100 osób, w tym30 na miejscach siedzących. Prędkość jazdy wynosi2 m/s, a czas przejazdu nieco ponad 2 minuty.Kijowska kolej miejskaKolej miejska została w Kijowie uruchomiona 2 września2009 roku. Ma tylko dwie stacje: początkowąi końcową. Czas przejazdu wynosi 6-7 minut. Zostałauruchomiona w celu usprawnienia komunikacjiz dzielnicą Trojeszczyna, póki nie dotrze tam metro.Linia kursuje tylko w godzinach szczytu, co 14 minut.Kiedy jedzie się z centrum miasta drugą linią metra,istnieje możliwość przesiadki na stacji Piotrówka(Київ-Петрівка), skąd można przejechać kolejąmiejską do przystanku Trojeszczyna (Троєщина).Stamtąd specjalne linie autobusowe o numerach 59,60 i 61 rozwożą pasażerów po dzielnicy. Dzienniez połączenia korzysta pięć tysięcy osób, a na jedenkurs przypada 93 pasażerów.komunikacja publiczna