J.R.R. Tolkien - Hobbit (Resimli)

Yorucu bir yolculuktu; ve sessiz ve sinsi. Artık kahkahalar ya da şarkılar ya da harp sesleri
kalmamıştı ve gölün kıyısında eski şarkılar söylenirken yüreklerini hoplatan gurur ve ümitler can
sıkıntısı içinde kaybolup gitmişti. Yolculuklarının sonuna, yaklaştıklarını ve bunun korkunç bir son
olabileceğini biliyorlardı. Thorin'in anlattığına göre bir zamanlar yeşil ve verimli olan etraflarındaki
topraklar çoraklaşıp kısırlaşmıştı. Çok az çimen vardı ve az sonra da ne çalı ne de ağaç, yalnızca çok
önceleri yok olandan bahsetmek istercesine, kırılıp kararan kütükler kaldı ortalıkta, Ejderha'nın
Çorak Topraklarına ve yılın da son onbeş gününe gelmişlerdi.
Durum böyle de olsa hiçbir tehlike ya da ini etrafında yarattığı yabanıllıktan başka ejderhaya dair
hiçbir izle karşılaşmadan Dağ'ın eteklerine vardılar. Dağ, önlerinde karanlık ve sessiz, üstlerinde ise
her zamankinden yüksek uzanıyordu. İlk kamplarını dev, Kuzguntepesi denen bir yükseltiyle biten dev
güney dağ kolunun batı kısmında yaptılar. Kuzguntepesi'nde eski bir gözetleme noktası vardı; ama
oraya tırmanmaya cesaret edemediler, fazlaca ortalıktaydı.