J.R.R. Tolkien - Hobbit (Resimli)

karşılaşmamıştım! Ben yalnızca tüm ilgilileri beladan uzak tutmaya çalışıyorum. Şimdi sana bir
teklifim var!'
'Duyalım bakalım!' dediler.
Onu görebilirsiniz!' dedi 'İşte bu!' ve üzerine sardığı şeyleri atarak Arkentaşı ortaya çıkarttı.
Gözleri dünya harikası ve mükemmel güzellikteki şeylere alışık olan Elfkral'ın kendisi bile
büyülenmiş bir şekilde kalakaldı. Bard bile sessizce hayran hayran gözlerini dikti. Sanki bir küre ay
ışığıyla doldurulmuş da buzlu yıldızların pırıltılarından örülme bir ağ içinde önlerinde asılı duruyor
gibiydi.
'Bu Thrain'in Arkentaşı,' dedi Bilbo, 'Dağ'ın Kalbi; aynı zamanda Thorin'inde kalbi. Bunu bir nehir
altından bile öte tutuyor. Bunu size veriyorum. Pazarlığınızda size yardım edecek,' Sonra Bilbo hiçbir
ürperti, hiçbir imrenme bakışı atmadan olağanüstü taşı Bard'a uzattı ve o da sersemlediği halde taşı
avucuna aldı.
'Peki nasıl oluyor da verebiliyorsun?' diye sordu son bir çabayla.
'Hımm pekâlâ!' dedi hobbit huzursuzca. 'Aslında tam olarak benim değil, ama, pekâlâ,' bilmediğiniz
tüm isteklerime karşı öyle kabul edilmesini istiyorum. Ben bir hırsız olabilirim ya da onlar öyle
söylüyorlar, ben şahsen pek hırsız gibi hissetmiyorum kendimi - ama iyi ya da kötü dürüst bir
hırsızım, yani öyle olduğumu umarım. Neyse şimdi geri dönüyorum ve cüceler bana istediklerini
yapabilirler. Umarım işinize yarar.'
Elfkral Bilbo'ya yeni bir hayranlıkla baktı. 'Bilbo Baggins!' dedi. 'Sen zırhlarında daha alımlı duran
elf prenslerinden bile daha fazla bu zırhı giymeye layıksın. Ama Thorin Meşekalkan'ın bunu böyle
görüp görmeyeceğini merak ediyorum. Genel anlamda cüceler hakkında belki senden daha çok şey
biliyorum, Sana bizimle kalmanı öğütlüyorum, burada onurlandırılacak ve üç kat daha hoş
karşılanacaksın.'
'Bundan eminim. Teşekkür ederim,' dedi Bilbo eğilip selam vererek. 'Ama bunca şeyi beraber
atlattıktan sonra arkadaşlarımı bu şekilde bırakmamam gerektiğini düşünüyorum. Hem yaşlı Bombur'a
gece onu uyandıracağıma dair söz de verdim! Gerçekten gitmeliyim hem de çabucak.'
Söyleyebilecekleri hiçbir şey onu durduramazdı; bunun üzerine eşlik edecek bir grup oluşturuldu; ve
o giderken de hem kral hem de Bard onu şerefle selamladılar. Kamptan geçerlerken koyu renk bir
cübbeye bürünmüş yaşlı bir adam oturduğu çadırın kapısından ayağa kalktı ve onlara yöneldi.
'Aferin! Bay Baggins!' dedi Bilbo'nun sırtını tapışlayarak. 'Sende her zaman birinin tahmin
edebileceğinden çok daha fazlası var!' Bu Gandalf'dı.
Bilbo günlerdir ilk defa gerçekten keyiflendi. Ama hemen sormak istediği tüm o sorular için hiç vakti
yoktu.