Að glæða sálargáfurnar og auka þekkinguna

40
AÐ GLÆÐA SÁLARGÁFURNAR OG AUKA ÞEKKINGUNA | FYRSTI KENNARASKÓLI LANDSINS
Snemma komu upp hugmyndir um að stofna kennaraskóla í Flensborg. Sökum fjárskorts var farið hægt
af stað og veturinn 1890–1891 hófst verkefnið með því að Jóhannes Sigfússon hélt einn fyrirlestur í
viku, utan reglulegra kennslustunda, um uppeldismál og kennslufræði. Veturinn eftir var málið tekið
skrefinu lengra þegar komið var á fót námskeiðum fyrir kennara. Fyrsta vorið tóku fimm kennaraefni
próf að námskeiðinu loknu og urðu þar með þeir fyrstu er tóku kennarapróf hér á landi.
Í grein sem ritstjóri Fjallkonunnar ritaði komu fram efasemdir um gagnsemi kennaramenntunar en þar
stóð m.a.: „Auk þess verðr slíkt ekki kent að sumu leyti; menn verða að hafa sérstaka náttúruhæfileika
til að vera góðir kennarar, og verðr her sem oftar nátturan náminu ríkari.“ xiv
Haustið 1896 var málið tekið á næsta stig þegar stiftsyfirvöld samþykktu tillögu frá forsvarsmönnum
Flensborgarskólans um að „kennaraskólinn“ yrði heilt skólaár sem bættist aftan við
gagnfræðaskólann. Næstu árin var mikil umræða um kennaraskólann og voru þá borin fram frumvörp
á alþingi um stofnun sérstaks kennaraskóla. Í þeirri umræðu var rökrætt um hvar hann ætti að vera,
í Hafnarfirði eða í Reykjavík. Í nefndaráliti um það mál sagði meðal annars:
„… að því ógleymdu, að Flensborgarskólinn er svo
settur, að þar er miklu minni hætta á, að ungir og
óráðsettir menn leiðist út í hvers konar óreglu en í
solli og glaumi höfuðstaðarins ...“ xv
Niðurstaðan var engu að síður sú Kennaraskóli Íslands var stofnaður í Reykjavík 1907 og í kjölfarið var
kennaraskólinn í Flensborg lagður niður en þá hafði alls 121 kennari brautskráðst frá skólanum.