You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Siły powietrzne<br />
Pierwszy egzemplarz<br />
Super Herculesa<br />
Armée de l’Air<br />
w wersji transportowej<br />
C-130J-30 w locie<br />
nad terytorium<br />
Francji.<br />
Francusko-niemiecka jednostka<br />
samolotów Hercules<br />
Marek Łaz<br />
Francusko-Niemiecka Eskadra Transportu Powietrznego (Binational Air Transport Squadron –<br />
BATS) „Rhin/Rhein” realizuje misje taktycznego transportu lotniczego z lotnisk stałych jak i z nieutwardzonych<br />
lądowisk z minimalnym tylko zabezpieczeniem infrastrukturalnym. W ten sposób<br />
wypełnia lukę w możliwościach taktycznego transportu lotniczego zidentyfikowaną w niemieckim<br />
raporcie z 2016 r., w którym przeanalizowano skutki wycofania z eksploatacji samolotów transportowych<br />
C-160 Transall. Niemniej jednak transportowiec Lockheed Martin C-130J Super Hercules<br />
nie jest bezpośrednim następcą C-160 Transall. Ponadto jednostka jest w stanie zatankować w locie<br />
inne statki powietrzne, w tym śmigłowce, za pomocą wielozadaniowych samolotów transportowo<br />
-tankujących KC-130J znajdujących się w jej wyposażeniu. Koordynatorem globalnego taktycznego<br />
transportu lotniczego jest Dowództwo Europejskiego Transportu Powietrznego (European Air<br />
Transport Command – EATC; tworzy je porozumienie siedmiu państw członkowskich Unii Europejskiej:<br />
Belgia, Francja, Hiszpania, Holandia, Luksemburg, Niemcy i Włochy).<br />
W<br />
2015 r., aby móc zrealizować zapotrzebowanie<br />
Dowództwa Sił Specjalnych (Commandement<br />
des forces spéciales – COS) Francji, w ramach<br />
dyskusji dotyczącej aktualizacji ustawy o programie zakupów<br />
wojskowych (Loi de programmation militaire – LPM)<br />
na lata 2014-2019, przewidziano zakup samolotów transportowych<br />
Lockheed C-130H Hercules „z drugiej ręki”<br />
z możliwością tankowania śmigłowców w locie (wersja ta<br />
była wykorzystywana przez francuskie siły powietrzne<br />
od 1987 r., w liczbie czternastu egzemplarzy, w tym pięć<br />
C-130H i dziewięć C-130H-30, z przedłużonym kadłubem).<br />
Dotychczas, w tym zakresie, korzystano ze wsparcia amerykańskiego<br />
i włoskiego. Dodatkowym argumentem przemawiającym<br />
za takim rozwiązaniem było wymaganie COS<br />
dotyczące wyposażenia samolotów transportowych wsparcia<br />
operacji specjalnych w wyrzutnie pocisków powietrzeziemia<br />
AGM-176 Griffin.<br />
Francuskie samoloty Super Hercules<br />
Ostatecznie jednak pomimo zastrzeżeń budżetowych<br />
francuska Dyrekcja Generalna ds. Uzbrojenia (Direction<br />
générale de de l’armement – DGA) skierowała w 2015 r. do<br />
rządu Stanów Zjednoczonych zapytanie o możliwość zakupu<br />
czterech fabrycznie nowych samolotów C-130J Super<br />
Hercules. W odpowiedzi w dniu 10 listopada amerykańska<br />
administracja dała zielone światło na zakup czterech samolotów<br />
tego typu, w tym dwóch w konfiguracji transportowej<br />
C-130J-30 i dwóch w konfiguracji transportowo-tankującej<br />
KC-130J wraz z odpowiednim zapasem części zamiennych,<br />
w tym cztery silniki Rolls-Royce AE-2100D, proponując<br />
cenę 650 milionów USD (pozyskanie samych samolotów<br />
miało kosztować 355 mln USD). Decyzja o zakupie tych samolotów<br />
zapadła 15 grudnia 2015 r., podczas posiedzenia<br />
francuskiego Ministerialnego Komitetu Inwestycyjnego. 29<br />
stycznia 2016 r. DGA poinformowała oficjalnie, że zamówiła<br />
58<br />
<strong>Lotnictwo</strong> <strong>Aviation</strong> <strong>International</strong> marzec <strong>2024</strong>