22 advision acron 50, 100, 200 - brilum
22 advision acron 50, 100, 200 - brilum
22 advision acron 50, 100, 200 - brilum
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
20<br />
LUDZIE POLSKIEGO OŚWIETLENIA<br />
Prof. dr hab. inż.<br />
Władysław Dybczyński<br />
Drogę zawodową rozpoczął w 1959 roku<br />
w Filmowym Ośrodku Badawczo-Rozwojowym<br />
„Techfilm” w Warszawie gdzie<br />
pracował do roku 1983. Stąd też w pierwszym<br />
okresie pracy zawodowej zajmował<br />
się projektowaniem kinotechnicznych<br />
przyrządów kontrolno-pomiarowych<br />
przeznaczonych do badania projektorów<br />
filmowych 16 mm i 35 mm oraz warunków<br />
odtwarzania obrazu i dźwięku<br />
w salach kinowych. Opracował między<br />
innymi miernik luminancji, autokolimator<br />
do justowania układu projekcyjnego<br />
projektorów filmowych, urządzenia do<br />
automatyzacji projekcji filmowej, urządzenie<br />
do zdalnej regulacji ostrości obrazu<br />
w kinie, przyrząd autokolimacyjnomikroskopowy<br />
do regulacji projektorów<br />
filmowych, przyrząd mikroskopowy do<br />
pomiaru wymiarów szczeliny czytającej<br />
w układzie optycznego odczytu dźwięku<br />
w projektorze filmowym i inne.<br />
Zajmował się też opracowywaniem projektów<br />
kinotechnicznych kin. Jednym<br />
z problemów był kształt (profil) podłogi<br />
widowni w kinie. Opracował oryginalną<br />
analityczną metodę wyznaczania<br />
profilu podłogi. Tym sposobem został<br />
zaprojektowany profil podłogi dla kina<br />
„Polonia” w Łodzi, “Relax” w Warszawie<br />
i wiele innych.<br />
W latach sześćdziesiątych prof. W. Dybczyński<br />
brał udział w opracowywaniu<br />
nowych metod pomiaru elementów<br />
sprzętu projekcyjnego. Wymienić tu<br />
można: badania zwierciadeł kinowych,<br />
Prof. dr hab. inż. Władysław Dybczyński urodził się<br />
w miasteczku Wilamowice, w powiecie Bielsko-<br />
Bialskim. Jedenastoletnią Szkołę Ogólnokształcącą<br />
im. Adama Asnyka ukończył w Białej. Studia<br />
rozpoczął na Wydziale Mechanicznym Politechniki<br />
Śląskiej w Gliwicach. Następnie przeniósł się<br />
na Oddział Mechaniki Precyzyjnej przy Wydziale<br />
Mechaniczno-Technologicznym Politechniki<br />
Warszawskiej (obecnie Wydział Mechatroniki).<br />
elektrod węglowych, lamp ksenonowych,<br />
materiałów ekranowych, żarowych źródeł<br />
światła, skurczu taśmy filmowej itp.<br />
Drugi kierunek zainteresowań dotyczył<br />
techniki zdjęciowej. Do najważniejszych<br />
prac z tego zakresu można zaliczyć:<br />
� opracowanie autokolimacyjnej metody<br />
kontroli ostrości odwzorowania obrazu<br />
kamer zdjęciowych (współautor),<br />
� opracowanie metody wyznaczania<br />
charakterystyk częstotliwościowokontrastowych<br />
obiektywów zdjęciowych<br />
i projekcyjnych (współautor),<br />
� badania fotometryczne optyki zdjęciowej<br />
(otwory względne, poziom<br />
światła rozproszonego).<br />
W 1970 r. powierzono mu w FOBR „Techfilm”<br />
zorganizowanie laboratorium fotometrycznego,<br />
które pracowało dla<br />
potrzeb całej kinematografii krajowej.<br />
W związku z tym trzeba było wpierw<br />
opracować ogólną koncepcję rozwoju<br />
techniki świetlnej w kinematografii ze<br />
szczególnym uwzględnieniem potrzeb<br />
wytwórni filmowych. Wobec występujących<br />
w owym czasie trudności importowych,<br />
trzeba było zaprojektować<br />
i wykonać szereg urządzeń specjalistycznych<br />
wyposażenia laboratorium. Wśród<br />
zbudowanych urządzeń występują: ława<br />
fotometryczna (l = 9 m) z wyposażeniem,<br />
goniometr, reflektometr pięciootworowy,<br />
lumenomierz kulisty (d = 2<strong>50</strong>0 mm), stanowisko<br />
do wyznaczania charakterystyk<br />
luminancyjnych materiałów itp. W powyższych<br />
tematach opracował: założenia<br />
konstrukcyjne, dokumentację konstrukcyjną,<br />
brał udział w justowaniu układów<br />
świetlno-optycznych, w regulacji<br />
i wzorcowaniu stanowisk pomiarowych,<br />
w wykonywaniu wzorców roboczych itp.<br />
Zbudowane w ten sposób laboratorium<br />
fotometryczne uzyskało wysoką ocenę<br />
w opinii wizytujących go specjalistów<br />
zarówno krajowych jak i zagranicznych.<br />
Równocześnie z rozwojem bazy laboratoryjnej<br />
projektował sprzęt oświetleniowy<br />
(współautorstwo) w tym oprawy oświetleniowe<br />
przeznaczone dla kinematografii,<br />
telewizji i dla teatrów. W wyniku<br />
nabytego doświadczenia opracował kilka<br />
uproszczonych metod projektowania<br />
układów świetlno-optycznych: reflektorów,<br />
projektorów i naświetlaczy. Wśród<br />
wielu prac związanych z projektowaniem<br />
sprzętu oświetleniowego warto wymienić:<br />
dobór elementów rozpraszających<br />
powierzchni czynnej odbłyśników stosowanych<br />
w naświetlaczach symetrycznych<br />
i asymetrycznych oraz w reflektorach.<br />
Opracował też oryginalną metodę<br />
projektowania soczewek schodkowych<br />
stosowanych w projektorach oświetleniowych.<br />
Zaprojektowane tą metodą<br />
soczewki (o średnicy 1<strong>50</strong> mm i 2<strong>50</strong> mm)<br />
były produkowane w Jeleniogórskich<br />
Zakładach Optycznych.<br />
Doświadczenie zdobyte przy prowadzeniu<br />
prac badawczych nad materiałami<br />
ekranowymi umożliwiło podjęcie i wykonanie<br />
pracy doktorskiej w Instytucie<br />
Elektrotechniki Przemysłowej (Wydział
Change language