Glasnik 41-42 - Hrvatsko građansko društvo Crne Gore-Kotor
Glasnik 41-42 - Hrvatsko građansko društvo Crne Gore-Kotor
Glasnik 41-42 - Hrvatsko građansko društvo Crne Gore-Kotor
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
RROOMMEEOO FFIIOORREELLLLII::<br />
PPRRIIČČAA JJEEDDNNOOGG 11..<br />
VVRREEMMEENNAA GGRRAADDAA KKOOTTOORRAA<br />
Od škole do zanata<br />
Romeo Fiorelli (1870 – 1958), građanin<br />
grada <strong>Kotor</strong>a, kroničar svojeg doba, u<br />
svojim je zapisima sačuvao od zaborava<br />
mnoga obična i značajna događanja<br />
toga vremena. „Hrvatski glasnik“ uz<br />
odobrenje obitelji Fiorelli, prvi je<br />
časopis koji će u nastavcima prenijeti<br />
Kroniku grada <strong>Kotor</strong>a, gledanu i<br />
doživljenu očima građanina Romea<br />
Fiorellia. Priloge prenosimo izvorno,<br />
bez ispravljanja i lektoriranja, kako bi<br />
čitateljima predočili pučki govor onoga<br />
vremena<br />
Priredio:<br />
Dario MUSIĆ<br />
Na početku sam Fiorelli iznosi<br />
način na koji je nastala ova<br />
kronika:<br />
„Po istoričnim knjigama i kalendarima,<br />
po putu sačuvanih listova,<br />
plakata,<br />
i rasporeda, po pričanju moje<br />
babe<br />
i moje dobro pamćenje, od<br />
djetinjstva<br />
sabrao, sastavio i uredio sljedeće<br />
uspomene.“<br />
Romeo Fiorelli kroniku započinje<br />
svojom biografijom, pa ćemo<br />
i mi poštivati njegov način<br />
prikaza svih zbivanja kako bi<br />
što vjerodostojnije dočarali njega<br />
samog i vrijeme u kojem je<br />
živio.<br />
50<br />
Kako sam proveo moj<br />
život kroz sedamdeset<br />
i četiri mojih godine<br />
Rodio sam se 4 svibnja 1870<br />
godine od oca Jerolima Fiorelli<br />
i majke Marije rodj. Vujošević<br />
iz Ćeklića (Crna Gora) br… blizu<br />
Crkve Blažene Ozane (Coleđate).<br />
Imao sam jednog brata i<br />
dvije sestre. Moj otac bio je izvrstan<br />
muzičar, odličan orguljista,<br />
vodio je pjevačke zborove<br />
t.j. kora Sv.Tripuna i Srpskog<br />
pjevačkog društva ”Jedinstvo”<br />
a bio je tog kora i utemeljitelj.<br />
Postavio nam je romantična<br />
imena i to GIULIETA, ROMEO<br />
te PAOLO i VIRGINIA.<br />
Godine 1874 moj otac se preselio<br />
sa stanom na trgu<br />
Sv.Tripuna u kući Marka Stefanovića,<br />
a na to mjesto je Austrija<br />
sagradila Komandu mjesta.<br />
Dana 25 studenog otac mi<br />
je umro i majka ostala sa četvoro<br />
nejake djece.<br />
Najstarije dijete imalo je osam<br />
godina, a najmlađe tri mjeseca.<br />
Moja majka je bila žena opće<br />
naobrazovana u tom pogledu,<br />
te kao poznata bila i čašćena od<br />
gospođa i gospode. Ali smrt<br />
mog oca bila je uzrokom da je<br />
morala što se kaže baciti kapelin,<br />
zasukati rukave i početi<br />
služiti u gospodske familije, koji<br />
su je rado pazili, a to sve da<br />
nas može odjevati i ishranjivati.<br />
Onaj dan kad mi je otac umro<br />
poveli su me da ga poljubim, a<br />
onda Robert Kleiner glazbar<br />
mog pok. Oca odveo me je u<br />
Slavljanski dom na trg od<br />
Oružja, jer je tu bio namješten<br />
kao podvornik.<br />
U školu<br />
Godine 1876 majka me je
Change language