Energiewende - niemiecki projekt transformacji energetycznej

Ograniczenie emisji gazów cieplarnianych
Ochrona klimatu
Ochrona klimatu i Energiewende warunkują się wzajemnie. Ich wspólnym celem pozostaje
ograniczenie na zrównoważonym poziomie skutków zmian klimatycznych dla człowieka,
przyrody i gospodarki. Według obliczeń Światowej Rady Klimatycznej (IPCC) temperatura
Ziemi może wzrosnąć najwyżej o dwa stopnie Celsjusza w porównaniu z epoką
preindustrialną. Dlatego do atmosfery może trafić już tylko określona ilość gazów
cieplarnianych. Ponieważ w atmosferze ziemskiej znajduje się już 65 procent dopuszczalnej
ich ilości, potrzeba znaczących wysiłków zarówno w skali globalnej jak i krajowej, by
ograniczyć emisję tych gazów. Do zmian klimatycznych w największym stopniu przyczynia się
dwutlenek węgla, który powstaje przede wszystkim w procesie spalania paliw kopalnych. Z
kolei 38 procent wszystkich gazów cieplarnianych w Niemczech i 35 procent na świecie
emitują elektrownie. Dlatego zasadniczym elementem ochrony klimatu jest transformacja
energetyczna i wykorzystanie zasobów neutralnych klimatycznie, takich jak OZE.
Niemcy zobowiązały się już w 1997 r., podpisując protokół z Kyoto, do ograniczenia do 2012
r. emisji gazów cieplarnianych o 21 procent w porównaniu z rokiem 1990. Od tamtej pory
nastąpił wyraźny postęp. W 2012 r. osiągnięto już spadek o 24,7 procent. Aby wytworzyć
jeden miliard euro, przedsiębiorstwa w Niemczech emitują dziś tylko połowę tej ilości gazów
cieplarnianych, którą wytwarzały w 1990 r.
Do roku 2020 Niemcy planują wyraźne zwiększenie wysiłków na rzecz obniżenia krajowej
emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40 procent. Do 2050 r. emisje mają zmaleć nawet
o 80 do 95 procent w stosunku do roku 1990. Tak wyznaczone krajowe cele redukcji emisji
wpisują się w europejską i międzynarodową politykę ochrony klimatu. Szefowie państw i
rządów Unii Europejskiej uchwalili ograniczenie emisji gazów cieplarnianych o 20 procent do
2020 i o co najmniej 40 procent do 2030 r. Podjęte zobowiązania przedstawili także podczas
negocjacji nowego światowego porozumienia klimatycznego. Głównym instrumentem
ochrony klimatu w Europie jest system handlu emisjami, wyznaczający jednoznacznie górną
granicę łącznej emisji substancji szkodliwych przez wszystkich uczestników obrotu.
Uczestniczą w nim obowiązkowo wszyscy wielcy emitenci gazów cieplarnianych, co pozwala
uchwycić przeważającą część emisji CO2, powstających w przemyśle i energetyce
konwencjonalnej. Na każdą tonę gazu cieplarnianego przedsiębiorstwa muszą przedłożyć
certyfikaty emisji w odpowiedniej wysokości. Jeżeli ilość certyfikatów nie wystarcza, mogą
dokupywać certyfikaty albo inwestować w technologie chroniące środowisko. W ten sposób
unika się powstawania emisji CO2 dokładnie w miejscu, gdzie jest to najkorzystniejsze. Do
roku 2030 we wszystkich branżach objętych handlem emisjami w porównaniu do roku 2005
emisje gazów cieplarnianych zmniejszą się o 43 procent.
Aby Niemcy mogły osiągnąć krajowe cele redukcji emisji, niemiecki rząd przyjął „Program
działań na rzecz ochrony klimatu do 2020 r.“. Ujęto w nim różne działania na rzecz wzrostu
efektywności energetycznej, na rzecz modernizacji energetycznej budynków i przyjaznego
dla klimatu rozwoju transportu, przemysłu i rolnictwa. Dla celów redukcji emisji po 2020 r.
rząd federalny zamierza opracować krajowy plan ochrony klimatu 2050.