ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
340<br />
Ψηφιακή μαστογραφία<br />
κλασσική μαστογραφία. Όμως, πειραματικές μελέτες<br />
έχουν δείξει ότι τα ψηφιακά συστήματα εμφανίζουν<br />
υψηλότερο δυναμικό φάσμα ως και υψηλότερο λόγω<br />
σήματος προς θόρυβο (και συγκεκριμένα υψηλότερο<br />
Detective Quantum Efficiency το οποίο υπολογίζεται<br />
ως ο λόγος του τετραγώνου του SNR των ακτίνων<br />
Χ που προσπίπτουν στον ανιχνευτή προς το τετράγωνο<br />
του SNR του σήματος εξόδου του ανιχνευτή και<br />
προσδιορίζει εν πολλοίς την απόδοση του ανιχνευτή)<br />
στοιχεία τα οποία και οδηγούν σε υψηλότερη αντίθεση.<br />
Επίσης αρχικοί ενδοιασμοί ως προς την δυνατότητα<br />
ανίχνευσης των μικροαποτιτανώσεων, λόγω της<br />
μικρότερης ανάλυσης, έχουν καταρριφθεί από μελέτες<br />
που δείχνουν καλύτερη ποιότητα εικόνας στην ψηφιακή<br />
μαστογραφία, με μεγαλύτερη αξιοπιστία στον<br />
χαρακτηρισμό των αποτιτανώσεων (4-7).<br />
Οι μέχρι σήμερα κλινικές μελέτες για την χρήση<br />
της ψηφιακής μαστογραφίας σε προγράμματα πρόληψης<br />
έχουν παρουσιάσει ποικίλλα αποτελέσματα. Στις<br />
πρώτες μελέτες οι Lewin et al. (8-9) και Skaane et al.<br />
(10) έδειξαν ένα στατιστικά μη σημαντικό υψηλότερο<br />
ποσοστό ανίχνευσης καρκίνου με την κλασσική μαστογραφία.<br />
Όμως η Απεικονιστική Μελέτη Πρόληψης<br />
με Ψηφιακή Μαστογραφία (DMIST), η οποία διοργανώθηκε<br />
από το Αμερικανικό Κολέγιο Ακτινολογίας με<br />
την χρηματοδότηση του Εθνικού Ινστιτούτου για τον<br />
Καρκίνο (11-12), αρχίζοντας το 2001, με δημοσίευση των<br />
πρώτων αποτελεσμάτων το 2005 και η οποία αποτελεί<br />
την μεγαλύτερη μελέτη ψηφιακής μαστογραφίας<br />
μέχρι σήμερα, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η ψηφιακή<br />
μαστογραφία είναι σημαντικά ανώτερη της κλασσικής<br />
στον προληπτικό έλεγχο γυναικών μικρότερων των<br />
50ετών, προ ως και περιεμμηνοπαυσιακής ηλικίας, καθώς<br />
επίσης γυναικών με πυκνούς μαστούς. Σε πλέον<br />
πρόσφατα δημοσιευμένο άρθρο με τα τελικά αποτελέσματα<br />
της μελέτης Oslo II, οι Skaane et al. (13) επίσης<br />
αναφέρουν σημαντικά υψηλότερο ποσοστό ανίχνευσης<br />
καρκίνου με την ψηφιακή μαστογραφία, ενώ και<br />
ένας αριθμός άλλων πρόσφατων Ευρωπαϊκών μελετών<br />
οδήγησαν επίσης σε ευνοϊκά αποτελέσματα για<br />
την ψηφιακή μαστογραφία (14-17).<br />
Πέραν βέβαια των αποτελεσμάτων των κλινικών<br />
μελετών όσον αφορά την ευαισθησία και την ειδικότητα<br />
της ψηφιακής μαστογραφίας, θα πρέπει να<br />
σημειωθεί η βελτιωμένη ροή εργασίας, η δυνατότητα<br />
μόνιμης αρχειοθέτησης και μάλιστα με μικρές απαιτήσεις<br />
ως προς τον χώρο αποθήκευσης, η σημαντική<br />
ευκολία στην μεταφορά της πληροφορίας (δυνατότητα<br />
ηλεκτρονικής μετάδοσης σε πολλαπλές θέσεις), η δυνατότητα<br />
επεξεργασίας της εικόνας στους σταθμούς<br />
εργασίας με σκοπό την βελτίωση της ποιότητας της,<br />
ο περιορισμός των διακυμάνσεων στην ποιότητα της<br />
εικόνας και των επαναλήψεων (λόγω του ευρέως δυναμικού<br />
φάσματος) και επίσης η μείωση του χρόνου<br />
εξέτασης.<br />
Τέλος, θα πρέπει κανείς να αναφέρει την μικρότερη<br />
κατά βάση δυσφορία των εξεταζόμενων γυναικών<br />
(καθότι παρά την ανάγκη συμπίεσης του μαστού και<br />
στην περίπτωση της ψηφιακής μαστογραφίας και μάλιστα<br />
χωρίς σημαντικές διαφορές ως προς την δύναμη<br />
αυτής, ο χρόνος εξέτασης είναι συνήθως μικρότερος)<br />
και την μικρότερη μέση δόση ακτινοβολίας, από την<br />
κλασική μαστογραφία, ανά πραγματοποιούμενη λήψη<br />
(με μετρήσιμες βέβαια διαφορές μεταξύ των διαφόρων<br />
κατασκευαστών), ως καταδεικνύουν διάφορες μελέτες.<br />
Ειδικά η μελέτη DMIST, με την καταγραφή στοιχείων<br />
όπως η δύναμη συμπίεσης του μαστού, το πάχος<br />
του συμπιεζόμενου μαστού η μέση δόση του μαστού<br />
και ο αριθμός των απαιτηθέντων επιπροσθέτων λήψεων<br />
(σε ένα ποσοστό 10% επί του συνολικού αριθμού<br />
εξετασθέντων γυναικών), έδειξε μέση δύναμη συμπίεσης<br />
10.7dN στην κλασσική και 10.1dN στην ψηφιακή,<br />
μέσο πάχος συμπιεσθέντος μαστού 5.3cm και 5.4cm<br />
αντίστοιχα, μέση δόση μαστού ανά λήψη 2.37mGy και<br />
1.86mGy, δηλαδή μικρότερη κατά 22% (με διαφορές βέβαια<br />
αναλόγως του κατασκευαστή) και ποσοστό 12%<br />
και 21% συμπληρωματικών λήψεων, αντιστοίχως, για<br />
την κάλυψη όλου του αδενικού ιστού.<br />
Η ψηφιακή μαστογραφία χρησιμοποιεί κλασικές<br />
διατάξεις (λυχνίες) για την παραγωγή ακτίνων Χ, με<br />
την χρήση ακολούθως ψηφιακών ανιχνευτών για μετατροπή<br />
των επ’ αυτών προσπιπτουσών ακτίνων Χ<br />
(μετά την διέλευση τους δια του μαστού) σε ηλεκτρικά<br />
σήματα, τα οποία καταγράφονται, ψηφιοποιούνται<br />
και ποσοτικοποιούνται. Ακολουθεί επεξεργασία των<br />
στοιχείων αυτών, με την εφαρμογή ειδικού λογισμικού,<br />
για τον σχηματισμό των εικόνων, οι οποίες και<br />
μπορούν ακολούθως να αποθηκευτούν ηλεκτρονικά,<br />
να αποσταλούν, να επισκοπηθούν ηλεκτρονικά ή και<br />
να εκτυπωθούν, καθώς επίσης να αναλυθούν και να<br />
επεξεργασθούν ποικιλλοτρόπως.<br />
Βασικό στοιχείο στην ψηφιακή μαστογραφία αποτελεί<br />
ο ψηφιακός ανιχνευτής, με ύπαρξη πέντε τουλάχιστον<br />
διαφορετικής τεχνολογίας συστημάτων.<br />
Τύπος 1: Συστήματα επίπεδου ανιχνευτή, αποτελούμενα<br />
από ένα σπινθηριστή (συνήθως ιωδιούχο<br />
καίσιο) τοποθετημένο σε μία επίπεδη πλάκα από<br />
άμορφο πυρίτιο, ένα κύκλωμα φωτοδιόδων (για την
Change language