ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
412<br />
Μέτρηση ΑΤP και διαφορική διάγνωση λοίμωξης- απόρριψης στη μεταμόσχευση<br />
ντησης όπως αυτή μετράται με τη δοκιμασία Cylex. Η<br />
μελέτη κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η άμεση μέτρηση<br />
της δραστηριότητας του ανοσιακού συστήματος<br />
αντανακλά την επίδραση της θεραπείας σε πραγματικό<br />
χρόνο και μας παρέχει τη δυνατότητα έγκαιρης<br />
παρέμβασης (8).<br />
Ο ίδιος ερευνητής και συν. το 2006 ανέλυσαν τα<br />
δεδομένα που προέκυψαν από τη μελέτη 504 μεταμοσχευμένων<br />
(νεφρός n=243, ήπαρ n=150, καρδιά n=86,<br />
λεπτό έντερο n=25). Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν<br />
ότι το Cylex έχει υψηλή αρνητική προγνωστική αξία<br />
και παρέχει μια ζώνη-στόχο ανοσολογικής απάντησης<br />
κατάλληλης για τη ρύθμιση της θεραπείας, την ελαχιστοποίηση<br />
του κινδύνου εμφάνισης παρενεργειών και<br />
τη διατήρηση της σταθερότητας της κλινικής κατάστασης<br />
των ασθενών (9).<br />
Στα ίδια συμπεράσματα κατέληξαν και οι A.Zeevi<br />
και συν (2005) ελέγχοντας 20 λήπτες μοσχευμάτων<br />
λεπτού εντέρου, οι R.Cadillo-Chavez και συν. (2006) σε<br />
64 λήπτες νεφρικών μοσχευμάτων και οι N.Thai και<br />
συν. (2006) σε 66 λήπτες παγκρεατικών μοσχευμάτων<br />
(10,11,12).<br />
Οι S.Husain και συν. (2009) αναλύοντας τα αποτελέσματα<br />
175 ληπτών πνευμονικών μοσχευμάτων και<br />
οι T.Kobashigawa και συν. (2010) μελετώντας 296 λήπτες<br />
καρδιακών μοσχευμάτων, συμπέραναν ότι η δοκιμασία<br />
ATP έχει τη δυνατότητα να αναγνωρίζει τους<br />
ασθενείς σε κίνδυνο να αναπτύξουν λοίμωξη, καθώς<br />
και ανάμεσα στους αποικισμένους με μύκητα, εκείνους<br />
που βρίσκονται σε κίνδυνο ανάπτυξης μυκητιασικής<br />
νόσου (13,14).<br />
Την ίδια χρονιά οι K.Hashimoto και συν (2010) μετρώντας<br />
με Cylex τη λειτουργικότητα του ανοσιακού<br />
συστήματος σε 54 λήπτες ηπατικού μοσχεύματος με<br />
HCV λοίμωξη, συμπέραναν ότι αποτελεί μια ευαίσθητη<br />
δοκιμασία για τη διάκριση της υποτροπής της HCV<br />
λοίμωξης από την οξεία κυτταρική απόρριψη (15).<br />
Επιπλέον, οι B.Gesundheit και συν. (2010) μελετώντας<br />
40 αιματολογικούς ασθενείς διαπίστωσαν ότι<br />
η δοκιμασία Cylex είναι μια απλή και γρήγορη τεχνική<br />
για τους ασθενείς που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση<br />
πολυδύναμων αιμοποιητικών κυττάρων, με τη<br />
δυνατότητα να προβλέπει την κλινική πορεία και να<br />
διευκολύνει την ταχεία διευθέτηση των μεταμεταμοσχευτικών<br />
επιπλοκών (16).<br />
Τέλος, το 2011 οι D.Berglund και συν. δημοσίευσαν<br />
τα αποτελέσματα μελέτης σε 362 μεταμοσχευμένους<br />
ασθενείς (νεφρός n=282, νεφρός και πάγκρεας n=28,<br />
νεφρός και νησίδια παγκρέατος n=8, ήπαρ n=43, ήπαρ<br />
και νεφρός n=1) στην οποία επισήμαναν ότι εκτός από<br />
την εκτίμηση των σχετικών κινδύνων απόρριψης και<br />
λοίμωξης, η δοκιμασία Cylex μπορεί να χρησιμοποιηθεί<br />
και για την διάκριση ασθενών με αυξημένο κίνδυνο<br />
βραχυπρόθεσμης θνησιμότητας (17).<br />
Αντίθετα, οι J.Rossano και συν (2008) σε 83 παιδιά,<br />
λήπτες καρδιακών μοσχευμάτων, διαπίστωσαν ότι<br />
υπάρχει φτωχή συσχέτιση των τιμών που λάμβαναν<br />
από τη δοκιμασία Cylex με τις συμβατικές μεθόδους<br />
μέτρησης της δραστικότητας του ανοσιακού συστήματος<br />
και ότι η δοκιμασία δεν αποτελεί χρήσιμο εργαλείο<br />
για την παρακολούθηση και αντιμετώπιση αυτών των<br />
ασθενών (17).<br />
Επιπλέον οι A.Torio και συν. (2011), ελέγχοντας 116<br />
λήπτες νεφρικών μοσχευμάτων, ενώ επιβεβαίωσαν τη<br />
βοήθεια που παρέχει το Cylex στην πρώιμη ανίχνευση<br />
ασθενών σε κίνδυνο για λοίμωξη, δεν μπόρεσαν να<br />
επιβεβαιώσουν τη χρησιμότητά του στην ανίχνευση<br />
ασθενών σε κίνδυνο για απόρριψη (19).<br />
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ<br />
Η δοκιμασία Cylex δεν σχεδιάστηκε για τη διάγνωση<br />
της απόρριψης ούτε για να αντικαταστήσει τη βιοψία,<br />
αλλά για να παρέχει έναν ανεξάρτητο τρόπο μέτρησης<br />
της δυνατότητας για απάντηση του ανοσιακού συστήματος<br />
του ασθενούς. Παρέχοντας έναν τυποποιημένο<br />
και αντικειμενικό τρόπο αξιολόγησης της ανοσιακής<br />
απάντησης του ασθενούς, η δοκιμασία αυτή μπορεί να<br />
καθοδηγήσει τους θεραπευτικούς χειρισμούς σε πιο<br />
εξατομικευμένα σχήματα, να βοηθήσει στη χρήση της<br />
σωστής ανοσοκατασταλτικής αγωγής/δοσολογίας και<br />
να συμβάλλει στη μείωση του κινδύνου επιπλοκών.<br />
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ<br />
1. UNOS. International Transplant Directory. Transplant<br />
News. Fresno, CA: Transplant Communications Inc.<br />
2. Hricik DE, Heeger PS. Minimization of Immunosuppression<br />
in Kidney Transplantation 2001, 72(8):S32.<br />
3. Venkataraman R, Shaw LM, Sarkozi L et al. Clinical<br />
utility of monitoring tacrolimus blood concentrations<br />
in liver patients. J Clin Pharm 2001, 41:542.<br />
4. Rovira P, Mascarell L, Truffa-Bachi P et al. The impact<br />
of immune suppressive drugs on the analysis of T cell<br />
activation. Curr Med Chem 2000, 7:673.<br />
5. U.S.D.H.H.S. Class II Special Control Guidance Document:<br />
Cyclosporine and Tacrolimus Assays; Draft<br />
Guidance for Industry and FDA, 2002.
Change language