ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
ÏÏ Î¼ÏληÏÏμαÏικο ÏÎµÏ ÏÎ¿Ï 2
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΑ ΧΡΟΝΙΚΑ, ΤΟΜΟΣ 74, ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑ 2, 2012 199<br />
ΙΙΙ), ενώ είναι αμφιλεγόμενο σε ασθενείς σταδίου ΙΙ. Η<br />
επικουρική χημειοθεραπεία χορηγείται το συντομότερο,<br />
μετά την ανάκαμψη του ασθενούς από την χειρουργική<br />
επέμβαση. Αν και δεν υπάρχει σαφές χρονικό όριο,<br />
οι 4 ως 8 εβδομάδες από τη χειρουργική επέμβαση<br />
θεωρούνται αποδεκτός χρόνος για την έναρξη της.<br />
Ο συνδυασμός λευκοβορίνης, 5-φθοριοουρακίλης και<br />
οξαλιπλατίνης (FOLFOX) είναι ευρέως αποδεκτό σήμερα<br />
ως το σχήμα επιλογής για ασθενείς σταδίου ΙΙΙ<br />
που υποβλήθηκαν σε ριζική θεραπευτική εκτομή. Χορηγούνται<br />
επίσης από του στόματος φθοριοπυριμιδίνες<br />
(capecitabine or UFT), ενώ δοκιμάζονται στοχευμένες θεραπείες<br />
με μονοκλωνικά αντισώματα κατά του αυξητικού<br />
παράγοντα του ενδοθηλίου των αγγείων (vascular<br />
endothelial growth factor, VEGF) και των υποδοχέων του<br />
επιδερμικού αυξητικού παράγοντα (EGFR). Το όφελος<br />
της επικουρικής χημειοθεραπείας στους ασθενείς αυτούς<br />
ανέρχεται σε 30% μείωση του κινδύνου υποτροπής<br />
και 22% - 32% μείωση της θνητότητας.<br />
Ο καρκίνος του ορθού παρουσιάζει ιδιομορφίες ως<br />
προς στην αντιμετώπιση του, λόγω των ανατομικών<br />
χαρακτηριστικών της περιοχής και των κοινωνικών<br />
και ψυχολογικών επιπτώσεων που προκαλεί η δημιουργία<br />
μιας μόνιμης κολοστομίας, αποτέλεσμα της<br />
κοιλιοπερινεϊκής εκτομής του ορθού (ΚΠΕ). Οι ιδιαιτερότητες<br />
αυτές κατέστησαν αναγκαία την αναζήτηση<br />
εναλλακτικών τεχνικών χειρουργικής θεραπείας. Επιλεγμένοι<br />
ασθενείς με Τ1 και Τ2 όγκους, χωρίς απεικονιστικά<br />
ανιχνεύσιμους διηθημένους λεμφαδένες μπορεί<br />
να αντιμετωπισθούν με τοπική εκτομή και μετεγχειρητική<br />
ακτινοθεραπεία και χημειοθεραπεία. Η προσθήκη<br />
της μετεγχειρητικής ακτινοθεραπείας μειώνει τις τοπικές<br />
υποτροπές κατά 5%.<br />
Η ΚΠΕ υπήρξε μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, η<br />
επέμβαση εκλογής για τη θεραπεία του καρκίνου του<br />
ορθού και ειδικά του περιφερικού τμήματος αυτού. Αν<br />
και θεωρητικά επέμβαση ριζική και θεραπευτική, παρουσίαζε<br />
υψηλό ποσοστό υποτροπής (30%), που οφειλόταν<br />
στη διήθηση των ορίων εκτομής, λόγω κακής<br />
τεχνικής. Η εισαγωγή της ολικής εκτομής του μεσοορθού,<br />
δηλαδή της επί των φυσικών ανατομικών ορίων<br />
πλήρους εκτομής του μεσεντέριου λίπους του ορθού<br />
μείωσε την τοπική υποτροπή από 30% σε 5% και αύξησε<br />
την πενταετή επιβίωση στο 75% από 50%. Επίσης<br />
η ορθή εφαρμογή της ολικής εκτομής του μεσοορθού<br />
έδειξε ότι ακόμα και 1cm υγιούς εντέρου περιφερικά<br />
του όγκου είναι αρκετό για να επιτευχθεί ριζική ογκολογική<br />
εκτομή. Τέλος η προεγχειρητική ακτινοθεραπεία<br />
σε ασθενείς με Τ3 όγκο, διηθημένους λεμφαδένες και<br />
πιθανή διήθηση των περιφερικών ορίων εκτομής στην<br />
MRI ή στο διορθικό υπερηχογράφημα προκαλεί συρρίκνωση<br />
των νεοπλασματικών μαζών και επιτρέπει<br />
την ολική εκτομή του μεσοορθού μειώνει τις τοπικές<br />
υποτροπές κατά 16% και αυξάνει την επιβίωση κατά<br />
10%. Αποτέλεσμα αυτών ήταν η κατακόρυφη αύξηση<br />
των επεμβάσεων διατήρησης των σφιγκτήρων, όπως<br />
η χαμηλή πρόσθια εκτομή (ΧΠΕ) και η αντίστοιχη μείωση<br />
της ΚΠΕ.<br />
Η θεραπεία του κολοορθικού καρκίνου είναι πολυδύναμη,<br />
απαιτούσα τη συνεργασία πολλών ειδικοτήτων<br />
τόσο στην αντιμετώπιση της τοπικής - περιοχικής<br />
νόσου, που αφορά το 80% των ασθενών και είναι<br />
το θέμα του φετινού συμποσίου, όσο και της γενικευμένης<br />
νόσου και ιδιαίτερα των ασθενών με εξαιρέσιμη<br />
και δυνητικά ιάσιμη μεταστατική νόσο ήπατος<br />
ή/και πνευμόνων, που ελπίζουμε να αποτελέσει θέμα<br />
επόμενου συμποσίου. Νοσοκομειακά Χρονικά, 74,<br />
Συμπληρωματικό τεύχος Β΄, 198-199, 2012.