ჟურნალის ელექტრონული ვერსია - ფაკულტეტი - საქართველოს ...

ეჭვგარეშეა, რომ საქართველოს ზოგადსახელმწიფოებრივი მნიშვნელობის დოკუმენტის არარსებობის ფაქტი გადაულახავ დაბრკოლებას უქმნის: სივრცით-ტერიტორიული დაგეგმვისადა დასახლებული პუნქტების ქალაქთმშენებლობითი დოკუმენტებისმრავალდისციპლინარული მეცნიერული კვლევების საფუძველზე შემუშავებას.ეჭვგარეშეა, რომ სივრცითტერიტორიული დაგეგმვის სფეროში არარაციონალურგადაწყვეტილებათა შედეგების ლიკვიდაციაზე გაწეული დანახარჯები, განუზომლადაღემატება ქვეყნის „სივრცითი მოწყობის გენერალური სქემის“ შემუშავებისათვის საჭიროხარჯებს.წინამდებარე ნაშრომის მიზანდასახულობის კონტექსტში ყურადღებას იქცევს საქართველოსკანონით გათვალისწინებული „სივრცითი მოწყობის გენერალური სქემის“ არარსებობის სხვა,არანაკლებ მნიშვნელოვანი ფაქტორები.ასახავს რა ქვეყნის სივრცით-ტერიტორიული პრობლემისადმი უპასუხისმგებლოდამოკიდებულებას, ამ დოკუმენტის არარსებობის ფაქტი წარმოადგენს ქალაქთმშენელობითიპოლიტიკის ფორმირებაზე უკიდურესად ნეგატიური ზემოქმედების უმნიშვნელოვანესფაქტორს. იგი აფერხებს საქართველოს ინტეგრაციას მდგრადი განვითარების კონცეფციაზედაფუძნებულ სივრცითი განვითარების ზოგადევროპულ სტრატეგიაში.მდგრადი განვითარების პოლიტიკა, თავისი გლობალური ხასიათის გამო, მხოლოდ მაშინხდება ეფექტური, როცა მას ახორციელებს მსოფლიო თანამეგობრობის ყველა ქვეყანა. აქედანგამომდინარე საქართველოს ურბანისტული პოლიტიკის საერთაშორისო გლობალურპოლიტიკაში ინტეგრირება, გარკვეულწილად, სავალდებულო ხასიათს ატარებს.საერთაშორისო ვალდებულება, როგორც გლობალური პოლიტიკის რეალიზაციისსაფუძველი, განსაკუთრებულ მნიშვნელობას ანიჭებს ჩვენი ქვეყნის ურბანისტული პოლიტიკისშემუშავებასა და მისი პრიორიტეტების განსაზღვრას.ურბანისტიკის, როგორც ქალაქებისა და ტერიტორიების მდგრადი განვითარების საბაზისომოღვაწეობის სფეროს, ერთ-ერთ ძირითად პრიორიტეტს უნდა წარმოადგენდეს :• საქართველოს განსახლების ერთიანი სისტემის სრულყოფაზე ორიენტირებულიეკოლოგიური, სოციალური და ეკონომიკური სფეროების დაბალანსებული ურთიერთობისსივრცითი პოლიტიკის გატარება;• თბილისის აგლომერაციის როლისა და მნიშვნელობის განსაზღვრა განსახლებისსისტემაში და დედაქალაქის ეკონომიკური, სამეცნიერო-ტექნიკური და სოციალურ-კულტურული პოტენციალის ეფექტური გამოყენება;• დედაქალაქის ურბანული განვითარების საკითხების განხილვის აუცილებლობააგლომერაციის ტერიტორიულ-სივრცითი ფორმირების პრობლემატიკასთან ორგანულკავშირში ;• რეგიონული ცენტრებისაგან წარმოქმნილი განსახლების ერთიანი საყრდენი კარკასისფორმირება და რეგიონული დისპროპორციის შემცირება;• ქალაქებისა და მათი ეკონომიკური ბაზის ექსტენსიური განვითარების დამკვიდრებულიტენდენციის გადალახვა.ქალაქთმშენებლობის როლის დაკნინების კიდევ ერთ გამოვლინებად უნდა იქნეს მიჩნეული„სივრცითი მოწყობისა ქალაქთმშენებლობის საფუძვლების შესახებ“ საქართველოს კანონის„სამშენებლო კოდექსში“ ინტეგრირების ფაქტი. იგი პრინციპულად ეწინააღმდეგება ევროპულიქვეყნების ქალაქთმშენებლობითი კანონმდებლობის ევოლუციის გამოკვეთილ ტენდენციას –ქალაქთმშენებლობის კანონებისა და ნორმატიული აქტების „ქალაქთმშენებლობითიკოდექსების სახით ფორმირებას“. ** Градостроительное право за рубежом. Процесс и тенденции развития. М., 1990, стр.5.57