Jurisprudentietijdschrift

18 Milieu
de algemene bepalingen is onder meer bepaald dat
de huurder zich moet houden aan alle richtlijnen en
aanwijzingen die door of namens appellante worden
verstrekt. Daarnaast is bepaald dat de huurder de
opslagruimte conform de bestemming moet gebruiken
en dat het niet is toegestaan om bepaalde in de
algemene bepalingen nader omschreven stoffen en
zaken in de opslagruimte op te slaan. Tevens is bepaald
dat appellante de huurovereenkomst kan opzeggen
indien de huurder de op hem rustende verplichtingen
niet nakomt. Uit het vorenstaande moet
worden opgemaakt dat appellante voldoende zeggenschap
heeft over de (opslag)activiteiten die in
het pand plaatsvinden. Uit de stukken blijkt verder
dat in het bedrijfspand een aantal voorzieningen,
zoals verwarming, verlichting en ventilatie, centraal
is geregeld. Ook het onderhoud van de opslagruimten
is centraal geregeld. Dit onderhoud is in handen
van appellante. In het pand zijn verder gemeenschappelijke
voorzieningen, zoals liften, sanitair en
transport- en verpakkingsmateriaal, aanwezig.
Voorts is er in het pand centrale camerabewaking
aanwezig en wordt er dagelijks toezicht gehouden
door werknemers van appellante.
In artikel 2, eerste lid, aanhef en onder a, van
het Besluit is bepaald dat dit besluit van toepassing
is op een inrichting die uitsluitend of in hoofdzaak is
bestemd voor het opslaan, overslaan en transporteren
over de weg van goederen of producten. De Afdeling
stelt gelet op de stukken en het verhandelde
ter zitting vast dat Shurgard Zaandam uitsluitend
voor deze activiteiten is bestemd. Dat de activiteiten
niet door appellante zelf maar door derden, te weten
de huurders van de opslagruimten, worden verricht,
doet hier niet aan af. Er is niet gebleken dat één van
de uitzonderingen als bedoeld in artikel 3 van het
Besluit in dit geval van toepassing is. Derhalve komt
de Afdeling tot de conclusie dat de onderhavige inrichting
valt onder de werkingssfeer van het Besluit.
In zoverre ziet de Afdeling in hetgeen appellante
heeft aangevoerd dan ook geen grond voor het oordeel
dat verweerder niet bevoegd was de onderhavige
last onder dwangsom op te leggen.
2.3.4. Voorzover appellante beoogt aan te voeren
dat de last niet aan haar kon worden opgelegd aangezien
deze niet door haar kan worden uitgevoerd,
overweegt de Afdeling als volgt. Als overtreder in de
zin van artikel 5:32, eerste lid, van de Algemene
wet bestuursrecht moet worden aangemerkt degene
die het te handhaven voorschrift daadwerkelijk
heeft geschonden. Een last onder dwangsom kan
uitsluitend worden opgelegd aan de overtreder die
het in zijn macht heeft de last uit te voeren, dat wil
zeggen de overtreder die in staat is de last uit te
voeren.
Appellante is drijfster van Shurgard Zaandam en
moet derhalve worden aangemerkt als degene die
artikel 5:20, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht
daadwerkelijk heeft geschonden. Appellante
moet derhalve als overtreder in de zin van artikel
5:32, eerste lid, van die wet worden
aangemerkt. De contractuele verhouding van appellante
tot haar huurders vormt, wat daarvan verder
ook zij, naar het oordeel van de Afdeling geen beletsel
om de last uit te voeren. Deze kan indien nodig
worden gewijzigd. Ook voor het overige ziet de Afdeling
gelet op de stukken en het verhandelde ter zitting
geen grond voor het oordeel dat appellante niet
in staat is de onderhavige last uit te voeren.
Gelet op het vorenstaande ziet de Afdeling in
hetgeen appellante heeft aangevoerd dan ook geen
grond voor het oordeel dat de last niet aan haar kon
worden opgelegd.
(…)
2.4. Het beroep is ongegrond.
04-126
ABRvS 21 juli 2004, nr. 200308221/1 (Minister
EZ)
Casus
Vergunning ingevolge de Mijnbouwwet voor een
mijnbouwwerk/exploratieboring. Appellante betoogt
dat een vergunning krachtens de Wet milieubeheer
(Wm) is vereist. Verweerder meent daarentegen
dat vanwege het tijdelijke karakter van de
activiteiten geen sprake is van vergunningplicht op
grond van de Wm.
Rechtsvraag
Is een vergunning krachtens de Wm vereist?
StAB 4 / 2004