το περιοδικό για τη φανοποιία - βαφή Ï„Î¿Ï ... - infoservice.com.gr

από τη σύνταξη...
Πόσο κοστίζει σήμερα η εργατοώρα;
Στην τελευταία Γ.Σ της ΕΟΒΕΑΜΜ, ο πρόεδρος
των Φανοβαφέων Χανίων, Σταμάτης Σκαμάγκας,
ανέφερε από το «βήμα» ότι μετά την τροπή
που πήρε η υπόθεση της «Επιτροπής Ανταγωνισμού»
-η οποία ως γνωστό απορρίφθηκε από
το διοικητικό δικαστήριο όπου είχαν καταφύγει
οι ασφαλιστικές εταιρείες- ο Σύλλογός του θα
πάει την υπόθεση στο Εφετείο.
Άσχετα όμως με το τι θα γίνει από εδώ και πέρα,
η υπόθεση αυτή –την οποία ανέδειξε το
περιοδικό– έχει κατά τη γνώμη μου εκφυλισθεί,
για τους πιο κάτω λόγους.
Πρώτον: Η κίνηση να καταφύγουν οι Φανοβαφείς
Χανίων στην επιτροπή ανταγωνισμού
και να καταφέρουν να κερδίσουν σε πρώτη φάση
την υπόθεση, καταδικάζοντας κάποιες ασφαλιστικές
εταιρείες σε υψηλά πρόστιμα, πέτυχε το
βασικό στόχο της . Δηλαδή, υποχρέωσε τις ασφαλιστικές
εταιρείες να βάλουν «νερό στο κρασί
τους» αυξάνοντας –έστω και λίγο– την αποζημίωση
της εργατοώρας στα φανοβαφεία, «σπάζοντας»
έτσι ένα καθεστώς που λίγο-πολύ είχε
παγιωθεί. Όσο για τα πρόστιμα, αυτά ούτε πληρώθηκαν,
ούτε πρόκειται να πληρωθούν από τις
ασφαλιστικές εταιρείες, αφού κατάφεραν να ακυρώσουν,
έστω και για τυπικούς λόγους, την απόφαση
της Επιτροπής Ανταγωνισμού.
Δεύτερον: Σήμερα, οι συνθήκες της αγοράς
έχουν μεταβληθεί άρδην. Υπάρχει μεγάλη
αναδουλειά και παράλληλα μεγάλη προσφορά εργασίας.
Ποιος φανοβαφέας θα μπορέσει να αντέξει
επιχειρηματικά, χρεώνοντας την εργατοώρα
του στη απόλυτη τιμή που την έχει κοστολογίσει;
Τρίτον: Η οικονομική κατάσταση του μέσου
Έλληνα είναι γεγονός ότι έχει κυλήσει προς
τα κάτω, αφού οι μισθοί μειώνονται και οι φόροι
αυξάνονται. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα και οι
φανοβαφείς να έχουν αναλογικά λιγότερα έσοδα.
Δηλαδή, ακόμα και με τον ίδιο όγκο δουλειάς,
θα εισπράττουν λιγότερα διότι θα αναγκασθούν
εκ των πραγμάτων να το κάνουν.
Όλα αυτά σημαίνουν ότι ο κάθε επισκευαστής
θα πρέπει να μειώσει τα κόστη του, ώστε
να μπορέσει τελικά να επιβιώσει.
Το πώς μπορεί αυτό να γίνει είναι μια άλλη
μεγάλη ιστορία 23 χρόνων περίπου η οποία
ονομάζεται «Λιτή Σκέψη» ή ρεαλιστικά για την συγκεκριμένη
περίπτωση, «Απέριττη Επισκευή». Το
θέμα αυτό, παρουσιάσθηκε αποκλειστικά από το
περιοδικό, σε δύο μορφές, πριν τέσσερα χρόνια
–τον Οκτώβριο του 208 στο τεύχος 178 και τον
Φεβρουάριο του 2009 στο τεύχος 194– την εποχή
που η οικονομική κρίση χτυπούσε για πρώτη
φορά την Ευρώπη.
Αυτά τα προφητικά για την ελληνική επισκευαστική
αγορά δημοσιεύματα σήμερα είναι
πιο επίκαιρα από ποτέ. Τόσο επίκαιρα, που θα
πρέπει να παρουσιαστούν ξανά, ώστε ο αναγνώστης
μας, που βιώνει καθημερινά την εμπειρία
της ανέχειας, να μπορέσει να βρει πληροφορίες
οι οποίες θα τον βοηθήσουν να προσαρμοστεί
και να αντέξει.
Ο καταλυτικός