İÇİNDEKİLER

“Ne mal olduğun yediğin halttan belli zaten.
Anlat bakalım.”
“İftira ediyorlardır. Ben kimseyi dövmedim.”
“Ulan pezevenk karını dövdüğünü en başta
çocukların söylüyor daha ne kıvırıyorsun?”
“Karımı mı?”
“Evet.”
Komiserin onaylamasıyla birlikte derin bir
nefes aldı. “Ulan bütün suçum karımı dövmek mi?
Oh be. Boşuna telaşlanmışım.” Özgüvenini yeniden
kazanmıştı. Eğreti oturduğu sandalyesine rahatça
yerleşti.
“En baştan öyle söylesenize komiserim.”
“İtiraf ediyorsun o zaman?”
“Buna itiraf diyecekseniz itirazım yok. Alt
tarafı karımı biraz okşadım.”
“ Ulan buna okşamak mı diyorsun hastanelik
etmişsin.”
“Bakmayın ona kapris yapıyor yoksa her
zamanki gibi dövdüm. Ne bir eksik ne bir fazla.
Hele bir eve dönsün çektiklerimin hesabını sormaz
mıyım? Şerefsizim burada ecel terleri döktüm
komiserim. ”
“Haklısın.”
“Bak gördünüz mü biraz düşününce sizde
bana hak verdiniz.”
“O konuda değil, şerefsiz olduğun konusunda
haklısın.”
“Ağır konuştunuz ama komiserim.”
“Ulan karını döverken utanmıyorsun da,
şerefsiz deyince mi alınıyorsun?”
“O zaman atalarımızda şerefsiz.”
“Ne demek şimdi bu?”
“”Kadının sırtından sopayı, karnından sıpayı
eksik etme” Diyen kim? Atalarımız değil mi? Bende
onların dediğine uydum. Sıpa dediler dört çocuk
yaptım, sopa dediler hakkını verdim. ”
“O kadar atasözünden kendine bunu mu
buldun?”
“Yok. Tek bir atanın izinden gidecek göz var
mı bende?”
“Onların dediklerini neden yapmadın?”
“Yapmadığımı kim söylüyor?”
“Karın.”
“O ne anlar? Saçı uzun aklı kısa değil mi? Bak
bunu da atalarımız söylemiş.”
“İşine gelenleri ezberlemişsin. “Evin direği
erkek, duvarı kadındır. Yuvayı dişi kuş yapar” diyen
atalarımızı neden duymadın? İşine gelmiyor değil
mi?”
“Çoğunluk onlarda olsa haklısın diyeceğim;
ama değil. “Dövülmeyen kadın tımarsız ata benzer.
Erkektir hem sever hem döver. At ile avrada inan
olmaz. Bal arıdan kavga karıdan çıkar. Kadınla çıkma
yola, başına gelir türlü bela. Kadında vefa, borçluda
sefa aranmaz. “ Daha sayayım mı komiserim? Sizde
ne var?”
“Karın kardeşten yakın derler bir de...”
“Tıkandınız komiserim. Üstelik sadece bizim
atalarımız değil gavurların ataları da aynı görüşte
komiserim.”
“Bakıyorum da bu konuda hayli kültürlüsün.”
“Kahvede kim karısını daha çok dövdü diye
iddialaşırken ister istemez öğreniyorsun. Mesela
İspanyolların ataları; “Karınızı rayda tutmak için
dövün ve eğer raydan çıkarsa, yine dövün.” derken,
Ruslar “Tanrı zevcesini dövenin rızkını artırır.”,Araplar
ise “Karınızı düzenli bir biçimde dövün; neden
dövdüğünüzü siz bilmeseniz bile o bilir.” demiş.”
“Yeter. Kes artık saçmalamayı.”
“Valla saçmaysa da suç bende değil atalarda.
Onlar dedi ben yaptım.”
“İyi bok yedin. Oğlum madem atasözlerine
bu kadar meraklısın sevgili peygamberimizin
“Cennet anaların ayakları altındadır” sözünü neden
atlıyorsun?”
“Kim atladı komiserim? Anaya hiç el kalkar
mı? Ben sadece bizim avradı dövüyorum.”
“Ulan o da dört çocuğunun annesi değil mi?”
“Ama benim değil. Hem dayak atmamın
sebeplerinden biri de toplum.”
“Toplumun ne ilgisi var?”
“Şimdi karımı sokak ortasında öpsem toplum
hemen ayaklanıp beni linç etmeye kalkar, öyle değil
mi?
“Pek sayılmaz. Uyarır, dinlemezsen polis
çağırır diyelim.”
“Dediğiniz gibi olsun. Sokak ortasında karımı
döversem ne olur? Karı koca arasına girilmez der ve
seyrederler. O zaman karını döv kardeşim. Nasıl olsa
cezası yok.”
“Bırak şimdi laf kalabalığını da konuya gel.
Neden dövdün karını?”
“Hak etti sayın komiserim.”
“Kızının ifadesine göre engelli oğlun
için belediyenin verdiği üç yüz lirayı istemişsin,
vermeyince de dövmüşsün. Doğru mu?”
“Erkek adamdan para saklanır mı? İhtiyacımız
var ki istiyoruz. Ne demek vermem.”
“Vermez tabi. O para engelli oğlunun
ihtiyaçları için verilmedi mi?”
“Bizim de kendimize göre ihtiyaçlarımız var.
Hem oğluma harcamayacağım ne malum?”
“Kızın öyle demiyor. Kahveye gitmek içinmiş.”
“Kızını dövmeyen dizini döver. Hele buradan
bir çıkayım ona da sorarım.”
“Biraz zor çıkarsın. Sonra.”
“Sonrası malum. Her zaman nasıl dövüyorsam
öyle dövdüm.”
“Nasıl yani.”
“Birkaç tokat filan işte.”
“Birkaç tokatla insan hastanelik olur mu?”
“Kadın milleti değil mi? Abartıyor.”
“Oğlum bırak kıvırmayı. Kızına göre sopayla
girişmişsin. Yetmemiş saçından tutup kafasını
duvara vurmuşsun. Anlaşılan o da seni kesmemiş ki
bu seferde ütüyü başına geçirmişsin.”
“O ütü gereksizdi. Ama insanın o an gözü
dönüyor sayın komiserim. Erkekten para saklamak
ne demek?”
“Ulan göstereceğim şimdi sana göz
dönmesinin nasıl olduğunu.”
“Hep o ütünün yüzünden komiserim.
Gerçekten gereksizdi zaten yere yığılmıştı.”
“Ulan yere yığılmışken mi geçirdin kafasına
ütüyü?”
“Oldu bir kere komiserim ama karımı severim.
Baktım fenalaştı hemen hastaneye götürdüm.”
“Yok bir de götürmeseydin”
“Aslında fena olmazdı. İki aspirin verseydim
daha iyi olacaktı. Baksanıza doktorlar hemen size
gammazlamışlar.”
“Sen dua et de kadına bir şey olmasın.”
“Olmaz komiserim meraklanmayın. Alışkındır
o. Hem suçun büyüğü hocada. Geçenlerde
takıldığım kahveye gelmişti. O anlatırken duydum
bu konuyla ilgili ayet varmış. Size baş kaldıran
kadınlarınıza önce öğüt verin, yataklarda yalnız
bırakın yine yola gelmezse dövün. Bende parayı
önce güzellikle istedim; vermedi. Bak seninle
bundan böyle yatmam dedim; göbek attı. Sonunda
dayanamayıp dövdüm.”
“Ulan şerefsiz dediklerinin neresini
düzelteyim. Birincisi; sana baş kaldırmamış sadece
engelli çocuğunun rızkını vermemiş, ikincisi Nisa
suresinin o ayetinde dövün demez, yollarınızı ayırın
der.”
“Bu durumda suçlu hoca. Ayır deseydi
ayırırdım.”
“Bak şimdi …”
Telefonun çalması komiserin sözünü
tamamlamasını engelledi. Gözünü Celal’den
ayırmadan ahizeyi eline aldı ve öfkeyle “Alo Ben
Komiser Murat.” dedi. Bir süre sessizce dinledi.
Telefonu kapattığında gözleri çakmak çakmaktı.
“Ne oldu komiserim umarım kötü bir haber
değildir.”
“Senin hanım…”
“Ne olmuş benim hanıma?”
“Az evvel ölmüş.”
“Üzülmeyin komiserim mukadderat.”
“Ulan neresi kader bunun? Sen öldürdün”
“Öyle demeyin komiserim hepimiz
Müslüman’ız.”
“Ne alaka?”
“Dayak bahane komiserim. Ömrü bu
kadarmış.”
32 33