Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï âˆ†Î¿ÏÏ Ï†Î¿ÏÎ¹ÎºÏ‰Î½ ÏƒÏ ÏƒÏ„Î·Î¼Î±Ï„Ï‰Î½

Μικρές περιοχές κάλυψης. Το ύψος των 35.784 km της γεωστατικής τροχιάς
επιτρέπει στους δορυφόρους να καλύπτουν ευρείες περιοχές στη γήινη επιφάνεια. Για
την εξυπηρέτηση μιας τέτοιας έκτασης από τη στρατόσφαιρα απαιτείται μεγάλος
αριθμός πλατφόρμων.
Ενεργειακά προβλήματα. Ειδική μέριμνα πρέπει να ληφθεί για την παροχή
ενέργειας στα HAPs σε παρατεταμένες περιόδους σκότους, πιθανώς αποθηκεύοντας
εκ των προτέρων ηλιακή ενέργεια σε κατάλληλα στοιχεία. Στους δορυφόρους δεν
υφίσταται ενεργειακό ζήτημα.
Κλίμα δυσπιστίας. Όπως κάθε νέα τεχνολογία στο ξεκίνημά της, έτσι και τα
HAPs αντιμετωπίζουν ένα κλίμα δυσπιστίας και αμφισβήτησης από ένα μέρος της
κοινής γνώμης. Ανησυχίες εκφράζονται ακόμα για την ασφάλεια πτήσης των
αεροσκαφών και τους κινδύνους από μια ενδεχόμενη πτώση τους. Αξίζει βέβαια να
σημειώσουμε πως στη δεκαετία του ‘60 η τεχνολογία των δορυφόρων πέρασε από το
ίδιο στάδιο και χρειάστηκαν κάποια χρόνια λειτουργίας ώσπου να ωριμάσει και να
κερδίσει την αποδοχή και την εμπιστοσύνη του κόσμου.
2.6.2 HAPs και επίγεια µικροκυµατικά συστήµατα
Πλεονεκτήµατα έναντι των επίγειων συστηµάτων
Οι στρατοσφαιρικές επικοινωνίες υπερτερούν των επίγειων μικροκυματικών
στους εξής τομείς.
Ταχεία εγκατάσταση. Τα στρατοσφαιρικά συστήματα μπορούν να τεθούν
γρήγορα και άμεσα σε λειτουργία. Σε αντίθεση τα επίγεια μικροκυματικά απαιτούν
διαδικασίες σχεδιασμού και χρονοβόρων αστικών έργων για την εγκατάσταση
επίγειας υποδομής.
Προσαυξητική ανάπτυξη. Η παροχή υπηρεσιών είναι δυνατή από ένα και
μόνο HAP, που εν συνεχεία μπορεί να επεκταθεί σε δίκτυο πολλών εναέριων
σταθμών. Τα επίγεια δίκτυα ωστόσο προϋποθέτουν την ύπαρξη αρκετών σταθμών
βάσης προκειμένου να καταστούν λειτουργικά ακόμα και για περιορισμένους χωρικά
χρήστες.
87