Î¼ÎµÏ„Î±Î¾Ï âˆ†Î¿ÏÏ Ï†Î¿ÏÎ¹ÎºÏ‰Î½ ÏƒÏ ÏƒÏ„Î·Î¼Î±Ï„Ï‰Î½

επικοινωνία με έναν επίγειο μικροκυματικό σταθμό βάσης και άλλοτε με ένα HAP.
Από το σχήμα 2.31 συμπεραίνουμε ότι στα ξηρά κλίματα η λήψη από τη
στρατόσφαιρα είναι αποδοτικότερη για αποστάσεις άνω των 8 km, ενώ σε υγρές
ζώνες το HAP αρχίζει να υπερτερεί νωρίτερα, σχεδόν στα 5 km.
Σχήμα 2.31: Ισχύς λήψης από το τερματικό του σχήματος 4.30
Μειονεκτήµατα έναντι των επίγειων συστηµάτων
Η τεχνολογία των HAPs εμφανίζεται μειονεκτική σε σχέση με τα επίγεια
μικροκυματικά συστήματα στα παρακάτω σημεία.
Μικρή διάρκεια ζωής. Η επίγεια υποδομή των μικροκυματικών δικτύων έχει
χρόνο ζωής περίπου 15 ετών, ενώ οι εναέριες πλατφόρμες πρέπει να αντικαθίστανται
το πολύ κάθε 5 χρόνια.
Ενεργειακά προβλήματα. Η παροχή ενέργειας στα επίγεια συστήματα
πραγματοποιείται μέσω της υπάρχουσας υποδομής και δεν αποτελεί ιδιαίτερο
πρόβλημα. Αντιθέτως η τροφοδοσία των HAPs αποτελεί ίσως το πιο δύσκολο κομμάτι
στην υλοποίηση της νέας τεχνολογίας.
Μικρή χωρητικότητα. Αναφέραμε στη σύγκριση με τα δορυφορικά δίκτυα πως
η χωρητικότητα των δικτύων HAP είναι αυξημένη. Ωστόσο τα επίγεια μικροκυματικά
συστήματα παρουσιάζουν μεγαλύτερη χωρητικότητα και από τους δορυφόρους και
από τα HAPs.
90