veps preide geschriften

— 16 —
met elkaar overeenstemmeu; dit zijn de kunsttermen, waarvan men
een of meer op iedere bladzijde der eerste hoofdstukken (de „Pilaren")
van elk fiqhboek terugvindt en . . . waarvan men in de voor ons liegende
Fransche vertaling zoo goed als niets bemerkt.
Soms wordt wädjib (bijv. p. 24, 32) evenals eiders fardh (p. 22)
door necessaire, soms door d'observance rigoureuse (p. 84) of rigoureusement
obligatoire (p. 323) weergegeven 1 ), terwiji het eiders onder
een verre van technisch on doit (p. 31) of il faut (p. 223), of, met
eene negatie, onder een on ria pas besoin de (p. 33) verborgen ligt.
Ik noem siechts enkele uit tallooze voorbeelden; maar men ziet, dat
de terminologie der bewerking zeer veel te wenschen overlaat;
sommige kunsttermen worden altijd verkeerd vertaald, van bijna alle
blijft het technische den lezer onbekend. Afgezien van deze voor
dit werk inderdaad capitale fout, geeft de vertaling, we zeiden het
reeds, den zin van het oorspronkelijke meestal getrouw weer. Het
hoofdstuk over de Qalät is met zorg bewerkt, waarvan zeker de
vruchten bij eene nieuwe uitgaaf der „ Beginselen van het Mohammedaansche
Recht" niet zullen uitblijven; immers in dit werk werd
hiervoor tot nog toe een te uitsluitend gebruik gemaakt van Lane's
„Manners and customs of the modern Egyptians" en daardoor allerlei
als algemeen geldend voorgesteld, wat genoemde Orientalist alleen
omtrent Qai'ro berichtte. Maar ook de bewerking der andere hoofdstukken
getuigt van den ijver des vertalers. Op enkele fouten worde
hier zijne aandacht gevestigd.
Wanneer het (p. 20) heet, dat drie „wrijvingen" wädjib zijn maar
de Itär sonnat is, dan beteekent dit laatste geenszins „que les trois
nettoyements se fassent chacun ä part", maar dat in ieder geval het
aantal (3 of meer) wrijvingen oneven moet zijn 2 ). Mahärim is p. 204
onvolledig door parent vertaald 3 ). Op p. 311 zegt Nawawi,dat,wie zieh
binnen den haram (het heilige gebied rondom Mekka) bevindt, om
de omra te kunnen verrichten zieh minstens een stap ver in den
hili d. i. in het gebied tusschen de mlqäts (waar men van eiders
körnende den ihräm moet aannemen) en de haramgrenzen moet begeven
om den ihräm aan te nemen. Dit vertaalt v. d. Berg niet
1) Niet zeiden wordt zelfs eenvoudig de handeling, die in het Arabisch wädjib
heet, in de vertaling genoemd zonder meer; bijv. 20 „Le frottement aveo des
pierres se repete trois fois."
2) Dergelijk voorschrift ontmoet men dikwijls bij de faqiehs. Vergelijk ook
Minhädj p. 122—3, waar witr door v. d. Berg goed verklaard is; alleen had p. 123
in plaats van ,,qu'il faut meme alors commencer par prier une rak'ah" gezegd
moeten worden „ dat men het (tahaddjod = naohtgebed) dan tot een even getal
rak'ats moet maken"- en daarna den witr herhalen.
. 3) Op dezelfde bladzijde is het cahieh van den laatsten regel on vertaald gebleven.