veps preide geschriften

— 18 —
Aan den voet der pagina vindt men steeds eenige „annotations",
die hoofdzakelijk bestaan in verwijzingen, voor de verklaring van uitdrukkingen,
naar die hoofdstukken van den Minhädj, waar zij opzettelijk
behandeld worden; verder worden in het laatste gedeelte van
Volume 1 ook de artikels der Fransche wetboeken aangehaald, die
dezelfde onderwerpen behandelen. Verwijzing naar wetenschappelijke
literatuur over de verschillende instellingen van den Islam lag niet
in het plan des bewerkers en behoorde ook niet noodzakeiijk bij de
vertaling van een tekst als deze; alleen in het Negende Boek kon
hij begrijpelijker wijze de verzoeking niet weerstaan, een paar maai
naar „Do ut des", zijn eigen eersteling, te verwijzen.
Een weinig te sterk spreekt zieh de overigens zoo natuurlijke voorliefde
des schrijvers voor zijne eigene geesteskinderen uit, waar hij
in de voorrede kortelijk de reeeptie van het Mohammedaansche recht
in Oost-Indie besprekende*) „pour de plus amples details" alleen verwijst
naar zijne eigene „Beginselen van het Mohammedaansche
Kecht" 2 ) en zijn opstel over „de Mohammedaansche geestelijkheid
en de geestelijke goederen op Java en Madoera." Zou hier niet ten
minste ook het zoovele verstrooide gegevens samenvattende „Java"
van Prof. Veth genoemd moeten zijn?
Het behoeft wel nauwelijks gezegd te worden, dat ik met deze
opmerking niets wil afdingen op de bruikbaarheid van genoemd
Handboek noch op de waarde dier verhandeling. Integendeel, van
beide werken kan men in den vollen zin des woords zeggen, dat
zij „eene leemte hebben aangevuld". Van laatstgenoemd stuk bovendien,
dat het sterk doet verlangen naar meer. En daarom besluit
ik met den wensch, dat de heer van den Berg zijn Minhädj spoedig
möge voltooien, om zieh meer onverdeeld aan de zoo noodige verzameling
van gegevens over het gewoonterecht te kunnen wijden.
Hoe groot de belangstelling daarin is, daarvan heeft hem de ontvangst
van zijn opstel over de „Mohammedaansche Geestelijkheid
enz.", dat reeds nu een tweeden druk beleefde, kunnen overtuigen.
Geteekend: Leiden, Februari 1883. Versehenen in De Indisohe Gids V
(Amsterdam 1883), blz. 531—544.
1) Prefaoe, p. VI, note.
2) Voor Prineipes moet men daar natuurlijk Elements lezen; immers van de
„Grundsätze" van het moslimsch recht is in bedoeld werk slechts in de Inleiding
in het kort iets medegedeeld.