EGW Notities 2e kw 2008 - A4 model (PDF) - agp internet

====Les 3: 12 – 18 April De realiteit van Zijn mens-zijn
De volledigheid van zijn mensheid en de volmaaktheid van Zijn goddelijkheid zijn voor ons de basis
waardoor wij met God verzoend kunnen worden. =7ABC 487
Sabbat 12/4: (Volledig mens; Johannes 1:14)
“In den beginne was het Woord en het Woord was bij God en het Woord was God … Alle dingen zijn door
het Woord geworden en zonder dit is geen ding geworden, dat geworden is. In het Woord was leven en het
leven was het licht der mensen; 5 en het licht schijnt in de duisternis en de duisternis heeft het niet
gegrepen. … Het Woord is vlees geworden en het heeft onder ons gewoond en wij hebben zijn heerlijkheid
aanschouwd, een heerlijkheid als van de eniggeborene des Vaders, vol van genade en waarheid.” Deze
klinkende woorden schallen door de eeuwen heen tot in onze tijd. Zij zijn vol van zekerheid, want Johannes
meende elke woord dat hij uitte. Geïnspireerd als ze zijn door God, bezitten deze woorden kracht die
iemand, die niet gelooft in Christus als zijn persoonlijke Verlosser, niet kan vatten. Ze bevatten een diepe
betekenis en een brede toepassing en zijn eeuwige waarheid voor een ieder die gelooft. ..
Het lijden en sterven van Christus plaatst leven in en door Hem, op een eeuwige basis van zekerheid. Hij
nam de menselijke natuur aan. Hij werd mens zoals wij. Hij was vaak hongerig, dorstig en vermoeid. Hij had
menselijke emoties, want we zien Hem huilen om het verdriet van anderen en klagen over het oordeel dat
over Jeruzalem zou komen vanwege haar onbekeerlijkheid. Toen Hij in deze wereld was, leefde Christus een
compleet menselijk leven, opdat Hij als de vertegenwoordiger van de menselijke familie zou kunnen staan.
Hij werd op alle manieren als wij verzocht. Als de Prins des Levens in de menselijke gedaante, heeft Hij de
prins der duisternis ontmoet en lopend over de grond waar Adam viel, verdroeg Hij elke test waarin Adam
faalde. Elke verzoeking die de mens zou kunnen ondergaan, heeft Hij ondergaan en overwonnen.
Als Hij niet volledig mens was geweest, dan kon Christus niet onze plaatsvervanger zijn. Hij kon niet in
Zijn mensheid dat volmaakte karakter bereiken die wij allen moeten bereiken. Hij was het licht en het leven
van de wereld. Hij kwam naar de aarde om de mensen te dienen, dat zij niet langer onder de heerschappij
van satans engelen zouden staan. Maar terwijl Hij in de menselijke natuur was, was Hij afhankelijk van de
Alomtegenwoordige voor Zijn leven. In Zijn menselijkheid, heeft Hij beslag gelegd op de goddelijkheid van
God en elk lid van de menselijke familie heeft het voorrecht hetzelfde te doen. Christus heeft niets gedaan
wat de menselijke natuur niet kan als het deelneemt aan de goddelijke natuur.
=ST June 17, 1897, al. 1,7-8; RH 4-23-95, 8-6-95, 11-11-90, 4-14-96, 1-7-90; ST 11-23-97, 11-21-95
Zondag 13/4: (In de aanwezigheid der geheimenis; 1 Timoteus 3:16)
“En buiten twijfel, groot is het geheimenis der godsvrucht: (God), die Zich geopenbaard heeft in het
vlees, is gerechtvaardigd door de Geest, is verschenen aan de engelen, is verkondigd onder de heidenen,
geloofd in de wereld, opgenomen in heerlijkheid.”
Hoe meer we het onderwerp van de verlossing van het menslijk ras bestuderen, hoe groter de diepten die
wij vinden, maar als wij denken aan de heerlijkheid van de Verlosser, dan zijn daar diepten die we niet
kunnen vatten. Het is de heerlijkheid van de Prins des Levens en de machtigste krachten van de mens
kunnen het niet volledig begrijpen. De engelen zelfs verlangen ernaar een blik te werpen in het geheimenis
en het wonderbare onderwerp. Schrijvend over de inspiratie door de geest van God, zegt de Apostel Petrus:
“Hem hebt gij lief, zonder Hem gezien te hebben; in Hem gelooft gij, zonder Hem thans te zien, en gij
verheugt u met een onuitsprekelijke en verheerlijkte vreugde.” [1 Petrus 1:8-12 ev].
Het is om het hemelse universum de voorwaarden van het verbond der verlossing te laten zien, dat
Christus de straf voor het menselijk ras droeg. De troon van gerechtigheid moet eeuwig en voor altijd zeker
gesteld worden, ook al zou het ras verdelgd worden en een andere schepping de aarde bevolken. Door het
offer dat Christus zou brengen, zou alle twijfel voor altijd verdwijnen en het menselijk ras zou gered worden,
als zij terug zouden keren naar hun verbondstrouw. Christus alleen kon de eer van het Godsbestuur
herstellen. Het kruis van Calvarie zou door ongevallen werelden gezien worden, door het hele hemelse
universum, door satanische machten, door het gevallen mensdom, en elke mond zou verstommen.
In het offeren van Zichzelf zou Christus de wet eren en verhogen. Hij zou het verheven karakter van het
Godsbestuur aantonen en aantonen dat die op geen enkele manier gewijzigd kon worden om de mens in zijn
zondige staat tegemoet te komen. ..
Christus was de majesteit van de hemel, de bevelhebber van het hemelse heir. Maar Hij legde zijn kroon
af en deed Zijn hemelse koningsgewaad af en nam de menselijke natuur aan, opdat de mens de mensheid
zou naderen. Als de Verlosser van de wereld, heeft Hij alle ervaringen meegemaakt die wij ook moeten
ondergaan. Hij nam de gestalte van een man aan. Hij vernederde Zichzelf omwille van het grote werk dat
moest worden gedaan voor het menselijk ras…
Christus heeft in de plaats van de mens geleden en Hij gaf Zijn leven voor het leven van de wereld. Ieder
die zijn zonde belijdt en zich tot Hem keert, is Zijn erfgenaam. Zijn dood bewijst dat Gods bestuur zonder
fouten is. Satans aanklacht over tegenstrijdigheden in Gods gerechtigheid en genade, werd boven alle twijfel
weerlegd.
=ST July 12, 1899, al. 1-2,12-13; ST 5-28-94; 1SM 246-251; 3SP 257-263; FLB 48; AG 186; UL 260
12