EGW Notities 2e kw 2008 - A4 model (PDF) - agp internet

Dinsdag 22/4: (Wat Hij leerde over vergeving; Matteüs 6:12-14)
Onze Redder leerde Zijn discipelen te bidden: “Vergeef ons onze schulden, gelijk wij ook vergeven onze
schuldenaren.” Hier wordt een belangrijke zegening gevraagd met een voorwaarde. Wij verklaren deze
voorwaarden zelf. We vragen of de genade van God aan ons gelijk mag zijn aan de genade die wij anderen
geven. Christus legt uit dat dit de regel is waarop God ons zal behandelen: "Want indien gij de mensen hun
overtredingen vergeeft, zal uw hemelse Vader ook u vergeven; maar indien gij de mensen niet vergeeft, zal
ook uw Vader uw overtredingen niet vergeven.” Prachtige voorwaarden! Maar hoe weinig worden ze
begrepen of wordt er aandacht aan gegeven. Een van de meest voorkomende zonden, die wordt vergezeld
met de meest verderfelijke gevolgen, is de bevrediging van een onvergeeflijke geest. Hoeveel mensen
koesteren vijandigheid of wraak en buigen daarna voor God en vragen om vergeven te worden, zoals ook zij
vergeven. Waarlijk, het kan niet zo zijn dat zij begrijpen wat de betekenis is van dit gebed, of zij zouden het
niet over hun lippen kunnen krijgen. Wij zijn afhankelijk van de vergevende genade van God elke dag en elk
uur; hoe kunnen wij dan bitterheid en kwaadwilligheid koesteren jegens onze medezondaren! Als Christenen
in al hun dagelijkse omgang de principes van dit gebed zouden uitdragen, wat zou er dan een gezegende
verandering plaatsvinden in de kerk en in de wereld! Dit zou het meest overtuigende getuigenis zijn die we
kunnen geven over de echtheid van Bijbelse religie….
Wij worden aangespoord door de apostel: “De liefde zij ongeveinsd. Weest afkerig van het kwade,
gehecht aan het goede. Weest in broederliefde elkander genegen, in eerbetoon elkander ten voorbeeld.”
Paulus wilde ons het onderscheid laten zien tussen de eerlijke, onzelfzuchtige liefde, welke wordt
aangemoedigd door de geest van Christus en de uitdrukkingsloze, bedrieglijke buitenkant, welke overvloedig
in de wereld aanwezig is. Deze gemene namaak heeft vele zielen misleid. Het wist het onderscheid tussen
goed en kwaad uit door het eens te zijn met de overtreder, in plaats van hem nauwgezet zijn fouten te laten
zien. Zo’n verloop ontstaat nooit uit echte vriendschap. De geest door welke het aangemoedigd wordt,
verblijft alleen in het zinnelijke hart. Terwijl de Christen altijd vriendelijk, medelevend en vergevend zal zijn,
kan hij geen genoegen nemen met zonde. Hij zal afkeer hebben van het kwade en gehecht zijn aan het
goede, ook al kost dat hem de band van vriendschap met de goddeloze. De geest van Christus zal ons leiden
om zonde te haten, terwijl we bereid zijn om een offer te brengen om de zondaar te redden.
=ST Feb 1, 1883, al. 11,13; ST 8-21-84, 2-14-95; YI 6-1-93; HM 1-1-92; 5T 169-172; MB 113-116; RC
203; AG 328; TDG 121; FLB 131
Woensdag 23/4: (Wat Hij leerde over nederigheid: Matteüs 22:25-28)
Als wij kinderen van God zouden willen zijn in daad en in woord, moeten wij eerst het koninkrijk van God
zoeken en zijn gerechtigheid en beslissen dat wij uitvoerders van het woord van Christus willen zijn, dat we
liever God gehoorzamen dan mensen. Wij moeten menselijke leiders eren in wie wij de liefde van Christus’
karakter zien, maar we moeten God en Hem, die de Boodschapper van God was, niet onteren door mensen
vleiende titels te geven. De grootste Leraar die de wereld ooit gekend heeft, heeft dit voorbeeld niet
achtergelaten om door ons nagevolgd te worden. Hij noemde geen feilbaar, zondig mens bij een naam die
alleen God behoort. Geen mens hoorde de titel van eerwaarde of weleerwaarde van zijn lippen, als Hij het
over mensen had. Onze hoogste eer is onze nederigheid. Christus, de meest verhoogde onder mensen en
engelen, verzoekt ons om van Hem te leren, die zachtmoedig en nederig van hart is. Degenen die zichzelf
hoog in het aanzien plaatsen, werden door Christus berispt als hypocriet. Hij zei dat zij het koninkrijk in de
hemel niet in zouden gaan, noch anderen toestemming konden geven om dat te doen.
…. Jezus riep Zijn discipelen bij zich en zei: “Gij weet, dat de regeerders der volken heerschappij over hen
voeren en de rijksgroten oefenen macht over hen. Zo is het onder u niet. Maar wie onder u groot wil
worden, zal uw dienaar zijn, en wie onder u de eerste wil zijn, zal uw slaaf zijn.” Dit betekent dat zij die
belangrijk zouden zijn in de kerk van God, zich moeten gedragen als ware herders in Zijn kerk. Zij moeten
het voorbeeld volgen dat Christus heeft gegeven. [Mt 20:27, 28 ev] . . .
De lessen die aan de discipelen van Christus gegeven zijn, zitten vol betekenis en geven de meest nuttige
instructies aan hen, die geloven. Wij moeten niet de manier, lering of voorbeeld volgen van mensen die de
macht hebben op aarde, maar wij moeten hulp verlenen aan anderen, dienaren zijn van iedereen, “gelijk de
Zoon des mensen niet gekomen is om Zich te laten dienen, maar om te dienen en zijn leven te geven als
losprijs voor velen.” Het koninkrijk van God is gevestigd op andere grondbeginselen dan de koninkrijken van
deze wereld. Er zullen geen rangen en standen zijn onder de dienaren van Christus. Christus zegt: “U bent
allen broeders.” De rijke, de arme, de geleerde, de ongeleerde, de gevangene en de vrije zijn gelijk in Gods
erfdeel en hij die in de ogen van God het meest verhoogd wordt, is hij die de meest onvervalste nederigheid
heeft, het diepste gevoel van zijn onwaardigheid, het meeste besef van zijn afhankelijkheid van God. Zij die
God echt liefhebben hebben hun medemens echt lief. Zij blijven zoeken om het goede te doen voor al deze
mensen die met hen verbonden zijn. Dit zijn medearbeiders, samen met God.
=ST July 16, 1896, al. 3,5,7; RH 7-5-87, 3-8-92; ST 1-15-85; TMK 56
17