EGW Notities 2e kw 2008 - A4 model (PDF) - agp internet

Vrijdag 30/5: (Voor de Verlorenen; Lukas 15:7)
Jezus, de Zoon van de Allerhoogste, vecht een oorlog uit tegen satan, die elk mogelijk middel gebruikt
om het werk van God tegen te werken. De prijs waarvoor de machten van licht en duisternis strijden, is de
ziel van de mens. De Goede Herder zoekt naar Zijn schapen en welk een zelfverloochening, problemen en
moeiten moet Hij daarvoor verduren! De onderherders weten iets van het ernstige conflict, maar dat is niets
vergeleken tot wat de Opperherder der schapen moet verdragen. Met welk een medelijden, welk een
verdriet, welk een volharding zoekt Hij naar de verlorenen! Hoe weinigen beseffen welke wanhopige
pogingen worden gedaan door satan om het doel van de Herder te dwarsbomen. Als de Herder ten slotte
Zijn verloren schapen vindt en ze met vreugde in Zijn armen neemt, draagt Hij ze op Zijn schouders terug
naar de kooi. En de harpen van de hemel worden bespeeld en een lied van vreugde over de verlossing van
de afgedwaalde schapen wordt gezongen. “Ik zeg u, dat er alzo blijdschap zal zijn in de hemel over één
zondaar, die zich bekeert, meer dan over negenennegentig rechtvaardigen, die geen bekering nodig
hebben.”
Hoe komt het verschil naar voren tussen de scheldende Schriftgeleerden en Farizeeën en de Christus, die
zij veroordeelden, zijn zending verkeerd uitlegden en Zijn woorden op de meest verschrikkelijke manier
verdraaiden? De Zoon des Mensen kwam om dat wat verloren was te zoeken en te redden. Een verloren
schaap vindt nooit alleen zijn weg terug naar de kooi. Als er niet naar gezocht wordt en het gered wordt
door de zorgzame herder, doolt het totdat het sterft. Wat een voorstelling van de Herder geeft dit weer! Als
Jezus, de Goede Herder, niet was gekomen om de dwalenden te zoeken en te redden, waren we voor altijd
verloren. De Farizeeën hadden geleerd dat niemand dan de Joodse natie gered zou worden en zij
behandelden alle andere nationaliteiten met minachting. Maar Jezus trok de aandacht van hen die door de
Farizeeën geminacht werden en Hij behandelde hen met zorg en beleefdheid…
“Want alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder,
die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven hebbe.” Deze liefde voor de mens, tot uitdrukking
gebracht in Zijn eniggeboren Zoon, heeft een erge haat opgeroepen bij satan, zowel tegen de Gever als
tegen de kostbare Gave. Satan had de Vader valselijk aan de wereld voorgesteld, maar door deze grote
Gave zijn zijn voorstellingen bewezen vals te zijn, want hier was liefde zonder weerga en het bewijs dat de
mens gered is voor een onbetaalbare prijs. =ST Nov 20, 1893, al. 5-7
Citaten uit de les : DA 462; GW 117
Verdere studie: DA 524-536, 710-715, 720-722.
====Les 10: 31 Mei – 6 Juni De betekenis van Zijn dood
De dood van Christus aan het kruis van Golgotha is onze enige hoop in deze wereld en het zal het onderwerp
zijn in de toekomstige wereld. =ST Dec 30, 1889, al. 4
Sabbat 31/5: (Een Opgeheven Standaard; Markus 10:45)
Christus houdt ons een opgeheven standaard voor, die wij alleen kunnen bereiken door te overwinnen
zoals Hij overwonnen heeft. Hij wenst dat wij deelhebben aan de goddelijke natuur, zodat Hij hen aan de
Vader kan voorstellen, die Hij aan Hem gegeven heeft, als degenen die meer dan overwinnaars zijn door
Hem die ons heeft liefgehad. Dit uitzicht plaatst ons onder de verantwoordelijkheid om dienstbaar te zijn aan
onze naaste, zoals Christus dienstbaar is geweest aan ons. Hij laat ons Zijn liefde zien in Zijn dienstwerk.
Het woord van God wordt omgeven met een atmosfeer van geestelijke liefde. Maar het woord wordt niet
goed begrepen en nauwelijks aanvaard. Gedurende elk uur van de wandeling van de Verlosser hier op aarde,
vloeide de liefde van God door Hem naar de mensen, steeds weer de gave uitdelend in een niet aflatende
stroom …
Tot ons als Zijn discipelen zegt Jezus: “Een nieuw gebod geef Ik u, dat gij elkander liefhebt; gelijk Ik u
liefgehad heb, dat gij ook elkander liefhebt. Hieraan zullen allen weten, dat gij discipelen van Mij zijt, indien
gij liefde hebt onder elkander.” Dit zijn de bevoegdheden die de volgelingen van Christus hebben, de wereld
te tonen dat zij ware discipelen zijn. Door hun eenheid en liefde voor elkaar, openbaren zij aan de wereld de
liefde waarmee Christus hen heeft liefgehad. God wil dat wij onze liefde voor elkaar koesteren, opdat Hij in
ons verheerlijkt wordt. De liefde van Christus zal door omstandigheden onder druk staan, maar het zal niet
afnemen of veranderen. Zoals Hij ons heeft liefgehad, zo moeten we ook elkaar liefhebben …
De waarde van het kruis van Golgotha kan alleen gezien en naar waarde geschat worden door mannen en
vrouwen die allereerst van God houden en van hun naaste als zichzelf. Zo ver als wij ons geven in de dienst
van Christus, zo ver zullen wij de diepten van Zijn liefde begrijpen. Als we doordrenkt zijn met Zijn Geest,
zullen we steeds meer redenen vinden om lief te hebben zoals Hij heeft liefgehad. We zullen niet langer voor
onze eigen zelfzuchtige doelen leven. De woorden van Paulus zullen waarheid worden in ons. Ik leef,” schrijft
hij, “maar niet ik, maar Christus leeft in mij. En voor zover ik nu (nog) in het vlees leef, leef ik door het
geloof in de Zoon van God, die mij heeft liefgehad en Zich voor mij heeft overgegeven.” Het hele werk van
genade is een voortdurend dienstwerk van inspanningen van liefde, van zelfverloochening en van
zelfopoffering. “Gelijk de Zoon des mensen niet gekomen is om Zich te laten dienen, maar om te dienen en
zijn leven te geven als losprijs voor velen.” En wanneer Christus in ons leeft, zullen we dienstbaar zijn aan
anderen voor Hem. =YI Dec 23, 1897, al.1,2,4; RH 3-13-88, 11-7-93; YI 12-16-97, 1-3-95
36