EGW Notities 2e kw 2008 - A4 model (PDF) - agp internet

Zondag 15/6: (Aanwijzingen uit het oude heiligdom; Exodus 25:9,40)
De Heer gaf een belangrijke les aan Zijn volk door alle eeuwen heen toen Hij aan Mozes op de berg
instructies gaf betreffende het bouwen het tabernakel. In dat werk verlangde Hij perfectie in elk detail.
Mozes was vakkundig in al de kennis van de Egyptenaren. Hij had kennis van God en Gods doelen waren
hem geopenbaard in visioenen, maar hij wist niet hoe hij moest graveren en borduren. Toen vertelde God
hem zelf hoe het werk gedaan moest worden. Hij heeft bij name de personen genoemd van wie Hij
verlangde dat ze een bepaald werk zouden doen. Besaleël moest de architect worden. Deze man behoorde
tot de stam van Juda, een stam over wie het God behaagde om hen de eer te geven …
“En zie, Ik heb naast hem gesteld Oholiab, de zoon van Achisamak, uit de stam Dan; in het hart van ieder
die kunstvaardig is, heb Ik wijsheid gelegd. Zij zullen alles maken, wat Ik u geboden heb: de tent der
samenkomst, de ark voor de getuigenis, het verzoendeksel dat daarop ligt, en al het gerei der tent, de tafel
met haar gerei, de kandelaar van louter goud met al zijn gerei, het reukofferaltaar, het brandofferaltaar met
al zijn gerei” (Ex 31:6-9.
De Here eist oprechtheid in de kleinste als ook de grootste zaken. Zij die uiteindelijk geaccepteerd worden
als leden van het hemels gericht, zullen mannen en vrouwen zijn die hier op aarde gezocht hebben om wil
des Heren te doen in elke aspect. Zij hebben gezocht om op hun aardse werken het stempel van de hemel te
drukken. Om te zorgen dat de aardse tabernakel het hemelse vertegenwoordigt, moeten alle onderdelen
perfect zijn en het moet tot in de kleinste details zijn als het voorbeeld in de hemel. Zo is het ook met de
karakters van hen, die uiteindelijk geaccepteerd worden door de hemel. Gods Zoon kwam naar de aarde,
zodat in Hem mannen en vrouwen een voorbeeld mochten hebben van de perfecte karakters, die God alleen
kan accepteren. Door de genade van Christus werd elke voorziening gemaakt voor de redding van de
menselijke familie. Het is mogelijk om elke handeling, gedaan door hen die belijden christenen te zijn, net zo
rein te laten zijn als de daden van Christus. En de ziel die de verdiensten van het karakter van Christus
accepteert en zich de verdiensten van Zijn leven toe-eigent, is in Gods ogen net zo dierbaar als Zijn eigen
geliefde Zoon.
Oprecht en onvervalst geloof zijn voor Hem als goud en wierook en mirre, de gaven van de wijze mannen
aan het Kind in Bethlehem en het bewijs van hun geloof in Hem als de beloofde Messias.
=RH 11 Jan, 1912, al. 10-12,14-16; ST 6-24-86; PP 350-355; GC 412-416; Ed 35-37
Maandag 16/6: (Alle aanwijzingen leiden naar Hem; Joh 1:29)
God geeft mensen een proeftijd in deze wereld, zodat hun principes sterk bevestigd mogen worden in het
goede, om zo de mogelijkheid tot zonde te voorkomen in het toekomstig leven en om zo het geluk en
zekerheid van allen te verzekeren. Alleen door de verzoening van Gods Zoon, kon kracht aan de mens
gegeven worden om hem te bevestigen in rechtvaardigheid en om hem geschikt te maken voor de hemel.
Het bloed van Christus is het eeuwige tegengif voor zonde. Het agressieve karakter van de zonde is te zien
in de vernedering die Gods Zoon heeft moeten betalen in lijden en dood. Alle werelden zagen in Hem een
levende getuigenis voor de slechtheid van de zonde, want in Zijn heilige staat heeft Hij de tekenen van de
vloek gedragen. Hij is in het midden van de troon als het Lam dat geslacht is. De verlosten zullen levendige
indrukken hebben van het hatelijk karakter van de zonde, wanneer zij Hem zullen zien die voor hun
overtredingen gestorven is. Het waardevolle van het Offer zal ten volle gerealiseerd worden als de met bloed
gewassen menigte volledig begrijpt hoe God een nieuwe en levende weg voor de redding van de mens heeft
gemaakt, door de vereniging van het menselijke en het goddelijke in Christus…
De grootste gave die God de mensen kon schenken, werd geschonken in het geven van Zijn geliefde
Zoon. De apostel zegt: “Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft,
ons met Hem ook niet alle dingen schenken?” Niets werd achtergehouden. Er zal nooit nog een tweede
proeftijd gegeven worden. Als de onbeschrijfelijke gave van God de mens niet tot bekering leidt, dan is er
niets dat ooit zijn hart zal bewegen. Er is geen reserve kracht achtergehouden die op zijn geweten zal
inwerken en zijn verstand zal aanwakkeren. Gods volle karakter werd in Zijn Zoon geopenbaard, de hele
reeks van hemelse mogelijkheden is ten toon gespreid voor het aanvaarden van de mens in de Zoon van Die
Enige Almachtige. De weg voor de terugkeer van de mens naar God en de hemel kent geen barrières. De
oneindige diepten van de liefde van de Heiland werd getoond en als deze manifestatie van Gods liefde voor
de mensenkinderen hen er niet toe brengt tot Hem aangetrokken te worden, dan is er niets dat dit ooit kan
doen…
De aandacht van de bewoners van de werelden zal gericht worden op het kruis van Christus, dat omringd
is door het buitengewone en eeuwige belang van heerlijkheid. De verbeelding raakt uitgeput om het
wonderbare werk van verlossing te begrijpen. Het verlossingsplan is te groot om volledig door de mens
begrepen te worden. Het is zo groot dat het ons verstand te boven gaat.
=ST Dec 30, 1889, al. 3,6,8; RH 11-11-90, 6-21-92, ST 6-27-92; ST 7-4-92
44