EGW Notities 2e kw 2008 - A4 model (PDF) - agp internet

Dinsdag 20/5: (In zijn leven van Gebed; Lucas 6:12)
Het leven van een levende christen is een leven van gebed. Het pad van de rechtvaardige schijnt meer en
meer naar de perfecte dag toe. Het leven van een christen is een leven van vooruitgang. Hij gaat voort van
kracht naar kracht, van genade naar genade, van heerlijkheid naar heerlijkheid, ontvangende het hemelse
licht, dat Christus ten koste van Zichzelf, mogelijk gemaakt heeft voor de mens om te verkrijgen. De
christen kan zijn licht niet op de juiste manier laten schijnen, tenzij hij een toenemende goddelijke
verlichting ontvangen heeft, die overeenstemt met zijn groei in de kennis van de Bijbelse waarheden. De
kracht en heerlijkheid van de toegankelijke hemelen zullen het hem mogelijk maken nieuwe verleidingen te
weerstaan en zwaardere verantwoordelijkheden op zich te nemen. Onbeproefde gebeurtenissen staan de
christen te wachten. Nieuwe gevaren omringen hem. En onverwachte verleidingen dringen zich constant aan
hem op. Onze grote Leider wijst ons op de geopende Hemelen als de enige bron van licht en kracht….
Als mens voelde Christus de behoefte aan kracht van Zijn Vader. Hij koos bepaalde plekken om te bidden.
Hij hield van de eenzaamheid van de bergen, waar hij gemeenschap had met Zijn Vader in de hemel. Door
dit te doen, werd hij gesterkt voor de taken en verzoekingen van de dag. Onze Verlosser vereenzelvigt zich
met onze behoeften en zwakheden en Hij wordt een leverancier, een nachtwaker, op zoek naar Zijn Vaders
verse leveringen aan kracht, om daardoor versterkt en verfrist te worden, gesterkt voor taak en verleiding.
Hij is ons voorbeeld in alles. Hij is een broeder in onze tekortkomingen, maar werd niet overheerst door
dezelfde hartstochten. Als de Zondeloze, wees Zijn natuur het kwade af. Hij doorstond moeiten en zielenpijn
in een wereld van zonden. Zijn menselijkheid maakte gebed een noodzakelijkheid en een voorrecht. Hij eiste
de goddelijke steun en gemak die Zijn Vader gereed had staan om aan Zijn Zoon te geven, die de vreugden
van de hemel had verlaten en als Zijn thuis, een koude en ondankbare wereld verkoos, in het belang van de
mens. Christus vond vreugde en rust in de gemeenschap met Zijn Vader. Hier kon Hij zich ontdoen van alle
leed die Hem bedrukte. Hij was een man van smart en bekend met verdriet.
Gedurende de dag werkte Hij ernstig aan het redden van de mens van de vernietiging. Hij genas de
zieken, hij troostte de treurenden en bracht blijdschap en hoop aan de uitzichtlozen. Hij wekte de doden op
tot leven. Als Zijn werk aan het einde van de dag erop zat, ging Hij, avond na avond, weg van de
verwarrende stad en boog Zijn lichaam zich op een afgelegen plek in overgave aan zijn Vader…hoe veel te
meer zouden zwakke, zondige sterfelijke mensen de behoefte aan gebed moeten voelen, constant gebed
voor zichzelf!
=ST Aug 7, 1879, al. 12,18-19; RH 8-16-98, 3-4-09; ST 5-2-00, 5-10-99; YI 2-15-00; 5BC 1146-1147; DA
361-363, 680; UL 80; AG 167; HP 53
Woensdag 21/5: (Zendingsintensiteit; Johannes 4:34)
„Mijn spijze is de wil te doen desgenen, die Mij gezonden heeft, en Zijn werk te volbrengen,” zegt
Christus. “De nacht komt, wanneer een man niet langer kan werken”. Dit is het voorbeeld dat Christus ons
achterliet om na te volgen. Hij was de Majesteit des hemels, de Koning der ere, toch kwam Hij naar deze
aarde en ging Hij rond om goed doende. Hij was de grootste Leraar die de wereld ooit heeft gekend. Teder,
gevoelig, rekening houdende met anderen, vertegenwoordigde Hij het karakter van God en was Hij constant
verbonden in Zijn dienst voor Hem. En zoals Jezus was in het lichaam van een mens, zo wil God dat zijn
volgelingen zullen zijn. Paulus zegt dat: “wij medearbeiders Gods zijn,” geïnspireerd door de Heilige Geest.
In het gevecht tegen het kwade dienen wij elke spier te strekken, elk door God gegeven kwalificatie voor
rechtvaardigheid te oefenen, zodat wij de verleiding kunnen weerstaan en stap voor stap vooruitgaan in ons
christelijk leven.
Gered zijn door achteroverleunen, een inactieve houding, is niet mogelijk. Het is onmogelijk voor ons om
naar de hemel te drijven. Een luiaard gaat er niet naar binnen. Als we ons niet inspannen om toegang te
verkrijgen tot het Koninkrijk, als wij niet ernstig zoeken welke wetten er ten grondslag aan zijn, kunnen wij
geen er deel aan hebben. Zij die er naar binnengaan dienen loyaal en getrouwe dienstknechten van God te
zijn, samenwerken met Christus, zijn werk doen, overwinnen net als Hij, elke dag weer worstelen met onze
geërfde en aangeleerde neigingen tot het kwade, die wij moeten kruisigen….
Als u wilt werken als Christus, als u wilt overwinnen net als Hij, ga dan rechtstreeks naar Hem voor hulp,
onderwerp de neigingen van de vleselijke gedachten en de passies van het natuurlijke hart. Weersta elke
zondige neiging, elke bewering die verkeerde wensen goedpraat en bedenk dat Christus alles en in alles is.
En dat “Hij bij machte oneindig véél meer te doen, dan wij kunnen bidden of beseffen”….
De harten van degenen die met Christus werken moeten in overeenstemming zijn met het hart van
Christus. Zij moeten volledig toegewijd zijn aan Zijn dienst, gereed zijn om aan Hem gehoor te geven, om te
gaan waar Zijn Voorzienigheid hen leidt, om woorden te spreken die Hij zal ingeven. Als zij Zijn werk doen,
zullen hun geestelijke vermogens ontwaken en opladen. Wetende dat zij in harmonie zijn met God, voelen
zij zich blij en verheugd. Onder de leiding van de Heilige Geest ondergaan zij een ervaring van onschatbare
waarde. Hun intellectuele en morele krachten bereiken hun hoogste ontwikkeling, want genade is gegeven
als antwoord op hun vragen.
= ST Apr 1, 1897, al. 9-10,12,14; YI 4-26-00; RH 5-1-83, 1-6-85; DA 72-74; OHC 302; SD 131; TMK 155;
UL 305
31