EGW Notities 2e kw 2008 - A4 model (PDF) - agp internet

Dinsdag 3/6: (Wat het teweeg bracht -1; 1 Korintiërs 2:2;15:3; Galaten 6:14)
Het leven van Jezus was niet voorbij voordat Hij het werk had afgerond wat Hij was komen doen en Hij
met Zijn laatste adem uitriep: “Het is volbracht.” Engelen juichten toen deze woorden op aarde geuit
werden. Zij wisten dat satan overwonnen was, zijn koninkrijk ten einde was. Het grote plan van verlossing,
dat afhankelijk was van de dood van Christus, was volgens plan uitgevoerd en er was blijdschap in de hemel
over het feit dat door Christus de zonen van Adam eindelijk weer toegang konden hebben tot de troon van
God. ..
Niets anders dan eeuwige, verlossende liefde kon Christus ertoe bewegen om Zijn eer en majesteit in de
hemel op te geven en naar een zondige wereld te komen, om daar genegeerd, veracht en verstoten te
worden door hen, die Hij was komen redden en om uiteindelijk te lijden aan het kruis. De diepte van deze
liefde zal altijd een mysterie blijven. O wat een liefde! Wat een wonderbaarlijke liefde! dat de Zoon van God
naar de aarde zou komen om voor ons zonde te worden, zodat wij verzoend konden worden met God en
verhoogd konden worden naar een plaats met Hem in de hemelse woningen der heerlijkheid. En O, wat is de
mens dat voor hem zo’n prijs voor verlossing betaald moest worden!
Als we de reikwijdte en de betekenis van dit grote offer van de Majesteit der hemelen voor de ten dode
opgeschreven mens ten volle begrijpen, wordt het plan van verlossing verheerlijkt in onze ogen en alleen al
de gedachte aan Calvarie zal in het christelijk hart een heilige en levende emotie opwekken. Lofprijzing aan
God en aan het Lam zal in ons hart opwellen en door onze lippen geuit worden. Want trots en zelfaanbidding
kunnen niet bloeien in een hart dat de taferelen van Calvarie levend houdt.
Tegen welke kosten is deze verlossing bewerkt! Wat zal ons deel zijn als we geen acht slaan op deze
verdiensten van genade? Wat zal het lot zijn van hen die belijden volgelingen van Christus te zijn, maar die
hun kruis niet willen opnemen als nederige discipelen? Hoe velen verachten de onderwijzing van deze
liefdevolle Heiland en staan toe dat zelfzuchtige verlangens de deur dichtslaan in het gezicht van de Zoon
van God! “Hij, die om uwentwil arm is geworden, terwijl Hij rijk was, opdat gij door zijn armoede rijk zoudt
worden.” Hij was gekleed met het licht van de heerlijkheid, omringd door miljoenen hemelse engelen die
staan te popelen om Zijn wil te doen en toch heeft Hij de verschijning van een mens aangenomen en werd
Hij aan ons gelijk “in een vlees, aan dat der zonde gelijk,” en werd Hij zonde voor ons, “opdat wij zouden
worden gerechtigheid Gods in Hem.” “Ziet, welk een liefde ons de Vader heeft gegeven, dat wij kinderen
Gods genoemd worden.” Hierin is een liefde die in woorden van geen enkele taal uit te drukken is.
=BEcho Sept 15, 1892, al. 5,7-9
Woensdag 4/6: (Wat het teweeg bracht – 2: Hebreeën 2:17)
Terwijl het licht van het evangelie schijnt te midden van een moreel verduisterde wereld, komt het ware
karakter van de zonde tevoorschijn en wordt duidelijk hoe uitermate zondig het is. Terwijl de gerechtigheid
van Christus wordt uiteengezet, worden zielen tot Hem getrokken en beantwoorden zij Zijn liefde voor hen.
Ze beseffen dat dit het werk is dat Christus doet om verzoening voor de zonde van de wereld te bewerken.
“Daarom moest Hij in alle opzichten aan zijn broeders gelijk worden, opdat Hij een barmhartig en getrouw
hogepriester zou worden bij God, om de zonden van het volk te verzoenen.” [Hebr 2:17-3:1 e.v.]
Hoe is God verzoend met de mens? Door het werk en de verdienste van Jezus Christus, die elk obstakel
heeft verwijderd en elk ding opzij heeft gezet dat tussen Gods vergevende liefde en de mens zou kunnen
komen. De wet die de mens had overtreden is niet veranderd om de zondaar in zijn gevallen staat tegemoet
te komen, maar is juist bevestigd door het voorschrift van Jehova’s karakter, - de uitwerking van Zijn heilige
wil, - en is verhoogd en groot gemaakt in het leven en het karakter van Jezus Christus. Toch is in een weg
tot verlossing voorzien, want het smetteloos Lam van God is gepresenteerd als Een die de zonden van de
wereld wegneemt. Jezus staat in de plaats van de zondaar en neemt de schuld van de overtreder op Zich.
Kijkend naar de plaatsvervanger van de zondaar en de zekerheid die Hij biedt, kan de Heer Jehovah
rechtvaardig zijn en toch de rechtvaardigmaker van hem zijn, die in Jezus gelooft. Aan hem, die Jezus
aanvaardt als zijn gerechtigheid, als zijn enige hoop, wordt vergeving aangekondigd, want God is in de
Christus de wereld met zichzelf verzoenende. De rechtvaardigheid, waarheid en heiligheid van Christus,
welke door de wet worden geëist, vormen een kanaal waardoor genade gecommuniceerd wordt naar de
berouwvolle, gelovige zondaar.
Zij die niet in Jezus Christus geloven, worden niet verzoend met God. Maar zij, die in Hem vertrouwen
schuilen in Christus bij God. “Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, om ons de
zonden te vergeven en ons te reinigen van alle ongerechtigheid.” Door de toegerekende gerechtigheid van
Christus, mag de zondaar voelen dat hij vergeven is en mag hij weten dat de wet hem niet langer
veroordeelt, omdat hij (door Christus) in harmonie leeft met al de voorschriften van de wet. Het is zijn
voorrecht om zichzelf als zondeloos te beschouwen wanneer hij leest en nadenkt over de oordelen die zullen
komen over de ongelovigen en de zondaars. Door het geloof mag hij beslag leggen op de gerechtigheid van
Christus en hij beantwoordt de grote liefde van God met liefde en dankbaarheid voor het geven van Zijn
enige Zoon, die gestorven is zodat de Hij licht van leven en onsterfelijkheid kon brengen door middel van het
evangelie.
=YI Nov 29,1894, al. 1-3;RH 12-22-91, 3-1-92; GCB 2-25-95; YI 12-6-94, 12-13-94; ST 12-9-97
38