05.05.2013 Views

Herfst 2010 - Stichting Tubereuze Sclerosis Nederland

Herfst 2010 - Stichting Tubereuze Sclerosis Nederland

Herfst 2010 - Stichting Tubereuze Sclerosis Nederland

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

20<br />

verslag<br />

Vakantiedagboek fietstocht Ter Apel-Skagen<br />

Deze zomer maakten wij, Pim Ruoff en Cora Moret, met onze dochter Fieneke een trektocht naar het noorde-<br />

lijkste puntje van Denemarken, een afstand van ruim 1000 kilometer. Fieneke is 22 jaar, heeft TSC met een<br />

ernstige verstandelijke beperking en epilepsie, daarnaast is zij vrijwel blind. Sinds we een Pino tandem heb-<br />

ben, fietsten we o.a. door Frankrijk en Ierland. Maar nog niet eerder maakten we zo’n lange trektocht waar-<br />

bij we onze eigen bagage meenamen.<br />

Zondag 1 augustus rijden we in de middag naar<br />

Hotel Boszicht in Ter Apel, ons startpunt. We<br />

besluiten toch nog spullen in de auto achter te<br />

laten om zo min mogelijk bagage mee te hebben.<br />

Maandag 2: Ter Apel – Sedelsberg, 68 km<br />

Spannend hoe het fietsen gaat zo’n eerste dag.<br />

Het voelt niet te zwaar, Fien trapt wisselend mee<br />

en als ze zin heeft schieten we vooruit. Ze laat<br />

zich graag aanmoedigen en maakt daar een soort<br />

spel van. Het landschap is ruim en stil, Fieneke<br />

ruikt ‘de boerderij’. Onze eerste overnachting is<br />

bij een aardig <strong>Nederland</strong>s echtpaar, die een klein<br />

Bed & Breakfast hebben aan de route.<br />

Dinsdag 3: Sedelsberg – Overgönne, 82 km<br />

Na een vroeg ontbijt buiten vertrekken we met zon<br />

en blauwe lucht. Verkeerd rijden kost veel tijd.<br />

Dan wachten we een bui af in een bomenrijk laantje.<br />

Het ruikt heerlijk als we weer verder gaan. Het<br />

landschap is vriendelijker dan gisteren. Echt boe-<br />

vertrek uit Ter Apel<br />

tekst en foto’s Cora Moret<br />

renland, in de dorpjes fiets je tussen de stallen<br />

door. Fien komt helemaal in het fietsritme: 1 à<br />

anderhalf uur fietsen > pauze > fietsen > lunch ><br />

fietsen > pauze > fietsen > hotel > “en dán gaan<br />

we lekker eten...in een restaurant”. Door eindspurt<br />

(bij het commando ‘racen’ knalt Fien) van een uur<br />

komen we toch nog op de afgesproken tijd aan en<br />

worden zeer hartelijk ontvangen.<br />

Woensdag 4: Overgönne – Lamstedt, 79 km.<br />

We nemen de pont, de Weserfähre, over de Weser.<br />

Verbazing wanneer de pontenbaas ons vraagt<br />

“Haben Sie einen Ausweis?” Pim haalt onze paspoorten<br />

tevoorschijn hoewel we toch nog lang niet<br />

bij de grens zijn. In Duitsland hebben blinden en<br />

gehandicapten blijkbaar een pasje waarmee ze<br />

gratis van bepaalde voorzieningen gebruik mogen<br />

maken met hun begeleiders. Wat aardig dat we<br />

zonder Ausweis toch gratis over mogen. Het fietsen<br />

begint moeizaam, ook Fien heeft weinig zin<br />

Chillen! uitzicht op Overgønne<br />

herfst <strong>2010</strong> | TSC Contact

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!