de toestemming van partijen bij het huwelijk. - VU-DARE Home

127
„alleen worden betwist door dengenen der echtge­
­nooten, die in dwaling gebracht is.
„In alle de gevallen bij dit artikel voorkomende,
„is men in den eisch tot nietigverklaring niet ont-
„vankelijk, wanneer er eene aanhoudende samen-
„ woning gedurende den tijd van drie maanden heeft
„plaats gehad, sedert dat de echtgenoot zijn vol-
„komene vrijheid bekomen heeft, of de dwaling door
„hem ontdekt is art. 142 B.W."
De beide eerste alineas zijn niet anders dan een
vertaling van art. 180 C c.
Bij de beraadslagingen over art. 142 kwam nog
ter sprake een grond voor nietigverklaring, die
ook door de meeste Fransche juristen bij deze
materie besproken wordt en die in art. 200 van
het ontwerp van 1820 aldus was geformuleerd:
„5". door dien der echtgenooten, welke bewijzen
„kan dat de andere, reeds bij het aangaan des huwe-
„lijks, door een ongeneeselijk gebrek, hetzij aangebo-
„ren, hetzij toevallig, tot voorttehng onbekwaam is."
Blijkens hetgeen Voorduin ^] meedeelt is over
deze reden tot nietigverklaring nog eenige discussie
geveerd. Het stilzwijgen der wet is overigens beslissend
^]. Zoo oordeelen eek de meeste Fransche schrijvers.
Anders wordt het wanneer men ook dwaling
in de eigenschappen van den persoon toelaat voor
de actie'^j. Bij Pothier*] geldt de impuissance als
•] II, 252. Noordziek, Gesch. 1821—22, II, 49.
•] cf. vonnis rtb. Zutfen van 24 Oct. 1839 W. 76.
*] cf. Merlin. Répertoire, Impuissance.
i] 1.1. no. 96 en 97.