de toestemming van partijen bij het huwelijk. - VU-DARE Home

149
In de hierboven aangehaalde uitspraken heerscht
verschil van meening wat betreft de beteekenis
van de weerden „gebrek aan verstandelijke ververmogens"
in art. 143 B. W., maar gaat men
uit van de veronderstelling dat art. 488*^ een zelfstandigen
grond voer curateele inhoudt, waaromtrent
het dan twijfelachtig is of hij valt onder art. 143.
In een belangrijke conclusie van den officier van
Justitie van de rechtbank te Haarlem, Jhr. Mr. J. A,
Rethaan Macaré van 23 Nov. 1897 W. 7115 wordt
echter op anderen grond de meening verdedigd dat
een eisch tot nietigverklaring, gegrond op curateele
wegen zwakheid van vermogens, moet worden toegewezen.
De eisch tot nietigverklaring, waarop beslist
werd bij het hier boven aangehaalde vonnis van
de Utrechtsche rechtbank van 5 Juni 1901,^] was
n. 1. reeds vroeger door denzelfden eischer ingediend
bij de rechtbank te Haarlem, teen tegen den
curandus zelven. Deze werd toen niet ontvankelijk
verklaard op grond dat de gedagvaarde, wegens
zwakheid van vermogens onder curateele gesteld,
de bevoegdheid miste tot burgerlijke handelingen
en mitsdien eek onbevoegd was om zelfstandig
hetzij eischende, hetzij verwerende — gelijk in
casu — in rechten op te treden.
De conclusie van den officier echter strekte tot
teewijzing van den eisch uit kracht van art. 143
B. W. en was hoofdzakelijk hierop gebaseerd dat
de regeering geen nieuwen grond voor curateele in
'1 Boven p. 145.