de toestemming van partijen bij het huwelijk. - VU-DARE Home

35
„iets anders dan de gewone betrekking tusschen
„twee contractanten." ^]
Hierbij sluit hij zich aan bij Beseier ^], „obgleich
„die Ehe selbst in ihrer sittlich- rechtlichen Be-
„deutung kein blos obligatorisches Rechtsverhaltniss
„ist, so wird sie doch durch Vertrag begründet"
en bij Unger ^] „Die Ehe ist durchaus nicht wie
„ein obligatorischer Vertrag zu betrachten, der
„Vertrag ist nur die Eingehungsform der Ehe, ihr
„Inhalt ist durchaus nicht vertragsmassiger Natur."
Hier is duidelijk de invloed van von Savigny
merkbaar, waarheen Opzoomer ook verwijst.
Diephuis *] begint met te zeggen dat de wet
geen bepaling van het huwelijk behelst en dat dit
ook niet noodig is, omdat het niet twijfelachtig
is, wat men in het algemeen onder een huwelijk
verstaat en omdat uit de wijze, waarop men het
onderwerp heeft geregeld, duidelijk genoeg blijkt,
wat zij als huwelijk erkent. Overigens meent hij
dat men het kan noemen „een verbintenis van
„man en vrouw, om levenslang elkander toe te
„behooren, lief en leed met elkander te deelen en
„in de nauwste gemeenschap samen te leven, tot
„stand gekomen op de wijze, die de wet vereischt."
Land®] verklaart kortweg „Het huwelijk is de
„wettige vereeniging van man en vrouw.
1] Opzoomer. Het Burgerl. Wetboek verklaard, 2e dr. I p. 188 n. 1.
•] Syst. des Deutschen Privatrechts II, 380.
8] Syst. des Oesterreich. Privatrechts I, 189.
4] Het Nederlansch burgerlijk recht 2e dr. IV p. 7.
B] Verklaring van het Burgerlijk Wetboek, 2e dr. I p. 83.