de toestemming van partijen bij het huwelijk. - VU-DARE Home

27
„mutuel de ceux, qui l'ont fait, ne puisse pas
rorapre," ^] kan men toch ook van onze tegenwoor
dige wet zeggen dat zij in de algemeene bepaling
van art. 83 B. W. implicite heeft erkend, dat het
huwelijk ook elementen inhoudt, die buiten de
„burgerlijke" betrekkingen vallen, hoewel ze toch op
de wettelijke regeling van invloed kunnen zijn^].
In de tweede plaats komt in aanmerking een
bestrijding van de Christelijke leer van het huwelijk,
zooals die zich heeft voorgedaan in de 19e eeuw.
Hier geldt het meer een gedetailleerde bestrijding,
voortspruitend uit anti-Christelijke beginselen, en
werden beurtelings felle aanvallen gedaan, het zij
op het monogame en onontbindbare karakter des
huwelijks of wel op de verhouding van man en
vrouw in het huwelijk.
Zoo kantte zich Schopenhauer tegen het monogame
huwelijk en wel in verband met het verschil
in positie tusschen man en vrouw. Zijn beschou
wing kenmerkt zich door een eigenaardige tweeslachtigheid.
Eenerzijds stelt hij als eenig juist zedelijk beginsel
de ascese, anderzijds predikt hij de grootste
vrijheid en veroordeelt de Europeesche huwelijkswetten,
omdat deze de vrouw stellen als aequivalent
van den man % Dit maakt dat in ons wereld-
'] Voorduin II, 454.
•] cf. Mr. Th. Borret, Handel, der Nederl. Juristenvereeniging,
1882, I p. 71.
3] Parerga und Paralipomena, II Gap. XXVII.