de toestemming van partijen bij het huwelijk. - VU-DARE Home

148
geval de persoen zelf, die zich zwak van vermogens
gevoelt, en geen ander de curateele te
dier zake kan verzoeken, terwijl in het tweede
geval niet hij, maar elk bloedverwant en ook het
O. M. de bevoegdheid heeft de curateele te vragen;']
dat het de bedoeling van den wetgever was om,
in geval van curateele wegens gemis aan verstandelijke
vermogens, aan de naaste familieleden,
den curator en zelfs aan het O. M. de bevoegdheid
te geven, een tijdens die curateele aangegaan
huwelijk te doen nietig verklaren, omdat zoowel
het belang van den curandus zelven als dat van
de familie en zelfs van de openbare orde kon
eischen, het het huwelijk te doen vernietigen van
iemand, die bij het aangaan daarvan beroofd was
van het vrije gebruik van zijne verstandelijke
vermogens ;
dat toch, waar art. 143 B. W. spreekt van
curateele wegens gebrek aan verstandelijke vermogens,
alleen gedacht kon worden aan curateele
op giond van onnoozelheid, krankzinnigheid of
razernij (art. 487 B, W.) en niet aan die, verleend
wegens zwakheid van vermogens (art. 488'^ B. W.),
duidelijk hieruit blijkt, dat in art. 145 van het
Wetboek van 1830 een bepaling wordt aangetroffen,
overeenstemmende met die van art. 143
B. W., terwijl toch in dat Wetboek de curateele
wegens zwakheid van vermogens ep eigen verzoek
uit te spreken, onbekend was.
1] Dit argument heeft geen waarde cf. boven p. 145.