hoofdstuk - ImageEvent

tot alle decoratieve kunsten in Nederland tot ver na 1700. Hij ontwierp complete interieurs, zowel voor de
koning-stadhouder - o.a. op diens jachtslot Het Loo bij Apeldoorn -, als voor hovelingen en patriciërs.
Het Haagse huis voor Cornelis van Schuylenburch, zoon van de rentmeester-generaal van Willem III,
werd volledig in Marot's stijl opgetrokken. Behalve Marot zelf was een keur van kunstenaars betrokken bij
de totstandkoming van dit stadspaleis, waaronder de Italiaanse stucwerker Giovanni Battista Luraghi
(1675-1736) en de schilder Jacob de Wit (1695-1654). Een illustratie van de invloed van Marot op de
kunstnijverheid is de bouilloire die in 1707 door de Franse Hugenoot Richard Musseau in Den Haag werd
gemaakt.(afb. 74) De zilveren écuelle die de zilverbewaarder van de stadhouder, Adam Loofs (ca. 1645-
1710), maakte voor Arnold Joost van Keppel, de graaf van Albemarle, is volkomen in de Franse hofstijl
van Marot uitgevoerd: een strakke vormgeving met banden, lambrequins, knerren, bloemvazen die de
vorm van het voorwerp geleed en accentueert.(afb. 75)
Marot was de ontwerper van een tweetal grote vazen van Delfts aardewerk, voorzien van tuiten voor
bloemen. De vazen werden besteld bij de meest innovatieve fabriek van Delfts aardewerk, De Grieksche
A, onder leiding van Adriaen Kocks.(afb. 76) Een van de vazen heeft een deksel in de vorm van een
koningskroon - refererend aan het feit dat Willem III inmiddels koning van Engeland was - en het wapen
van de Engelse koning. Om een dergelijk monumentaal voorwerp van aardewerk te maken was een grote
beheersing van de modelleer- en baktechniek vereist. De faïence-industrie in Delft had omstreeks 1700
een artistiek en technisch niveau bereikt, dat waarschijnlijak het hoogste was in heel Europa.
Toen Willem III in 1689 koning van Engeland werd, liet hij het koninklijk paleis Hampton Court buiten
Londen verbouwen. Voor koningin Mary werd een tuinpaviljoen aan de rivier de Thames gebouwd,
waarvan de melkerij werd gedecoreerd met Delfts aardewerken tegels naar ontwerp van Marot.(afb. 77)
De symmetrische opbouw van geometrische en naturalistische patronen, afgewisseld met koninklijke
symboliek, geven aan waar de kracht van Marot lag: een succesvolle balans tussen decoratieve en
figuratieve, symbolische elementen.
Marots invloed strekte zich ook uit tot de beeldhouwkunst. Voor de tuinvaas die de Amsterdamse
beeldhouwer Jan Ebbelaer (1666-1706) maakte voor het stadhouderlijk buitenverblijf Het Loo bij
Apeldoorn maakte Marot het ontwerp. De vaas is een uit een set van vier, waarvan er twee bewaard zijn
gebleven. Het viertal verbeeldde elk een deugd en een deel van het rijk van de stadhouder-koning. Deze
vaas symboliseert Schotland.(afb. 78) Wederom zijn de decoratieve en figuratieve elementen volkomen in
balans: lambrequins, acanthusbladeren en guirlandes wisselen elkaar af als kader voor allegorische
voorstellingen en karyatiden.
Jan Blommendael (1650-1702), de beeldhouwer die een van de andere vazen voor Het Loo uitvoerde,
was ook verantwoordelijk voor de majestueuze buste van de koning-stadhouder uit 1699.(afb. 79) Willem
III is gekleed volgens de Franse mode en bekleed met de hermelijnen koningsmantel en de Orde van de
kouseband. Franse barokke portretkunst was evident de inspiratiebron voor de beeldhouwer. Willem III,
de Nederlandse stadhouder en Engelse koning, liet zich hier weergegeven als een alter Zonnekoning, als een
machtig speler op het internationale politieke toneel.
Beeldhouwkunst in de 18de eeuw
De hofstijl van Daniel Marot én zijn burgerlijke derivaten bleefa tot in het tweede kwart van de 18de eeuw
gangbaar. Zowel in de aankleding van het woonhuis, het snijwerk aan de meubelen, in de decoratie van
zilverwerk als in de gevel- en tuinarchitectuur speelden Marots motieven en vormen een grote rol. De
uitgave van zijn ontwerpen in prentvorm zal zeker hebben bijgedragen tot de verspreiding en het succes
22
Genootschap gesticht in 2002 voor studie en behoud pvan beeldhouwkunst uit de Lage Landen
www.lowcountriessculpture.org • info@lowcountriessculpture.org