02.08.2013 Views

hoofdstuk - ImageEvent

hoofdstuk - ImageEvent

hoofdstuk - ImageEvent

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

verschillende modellen die het glashuis kon leveren. Een bol, transparant glas op ronde voet, geheel<br />

versierd met kleine leeuwemaskers komt in verwante vorm ook voor in de Colinet catalogus als een<br />

'cibore', een oude naam voor een glas voor bier of wijn.(afb. 10, 11) Ze werden naar keuze met of zonder<br />

deksel geleverd. Het model en de decoraties werden in dit geval waarschijnlijk aan een voorbeeld in zilver<br />

ontleend. Dat de glasblazers die het façon de Venise maakten zo goed in staat waren dergelijke modellen van<br />

edelmetaal te reproduceren bewijst hun grote technische vaardigheid. Karakteristieken van dit verfijnde en<br />

elegante glas zijn de heldere, dunne glaswand en de subtiele decoratieve accenten, de ribben, de<br />

reliëfmaskers, de kleine turquoise glasparels en de verguldinag.<br />

In 1581 vestigde de eerste 'glasmaker Venetiaanse stijl' zich vanuit Antwerpen in de Noordelijke<br />

Nederlanden: Govaert van der Haghe kreeg van de stad Middelburg een vestigingsvergunning en een<br />

jaarlijkse subsidie. Zijn glashuis beheerste binnen tien jaar de hele markt van de Noordelijke Nederlanden<br />

voor façon-glas. Bij zijn dood in 1605 nam een Italiaan, Antonio Miotti, de glasfabriek over. Het bedrijf<br />

had toen, naast de glasblazers, ongeveer zestig kinderen en weduwes in dienst! Na Middelburg volgden<br />

andere steden: Amsterdam in 1597, Rotterdam en Den Haag in de vroege 17de eeuw gevolgd door<br />

kleinere en vaak weinig succesvolle bedrijfjes in kleinere plaaatsen als Gorkum, Nijmegen of Zutphen.<br />

Een verwante kunsttak, die zich vooral in Antwerpen ontplooide, was het beschilderen van glasruitjes,<br />

vaak in serie. Het merendeel van de productie werd gedaan door anonieme glasschilders, die gebruik<br />

maakten van ontwerpen van andere kunstenaars of van bestaande grafische voorbeelden. Van enkele<br />

kunstschilders is eigenhandig glasschilderwerk bekend, zoals Dirck Crabeth (werkzaam c. 1540-1570) uit<br />

Gouda en de oudere Dirck Vellert (ca. 1480-1540) uit Antwerpen. Met de precisie van een pentekenaar<br />

schilderde de laatste de Triomf van de eeuwigheid, een voorstelling uit een reeks naar I Trionfi van Petrarca.(afb.<br />

12) Op een triomfwagen, getrokken door de vier symbolen van de evangelisten - engel, adelaar, stier en<br />

leeuw - troont de Drieëenheid als symbool van de eeuwigheid. Het ruim 20 centimeter hoge ruitje is<br />

gesigneerd DV en gedateerd 1517, wat wijst op het hoge belang dat aan dergelijk werk werd gehecht. De<br />

oorspronkelijke bestemming van dit glaspaneeltje is onbekend; wel zijn series ruitjes met de Trionfi bekend<br />

uit woonhuizen van vermogende burgers. Gezien het onderwerp zal de opdrachtgever een humanistische<br />

achtergrond hebben gehad.<br />

Renaissance in de beeldhouwkunst<br />

De eerste sporen van de nieuwe Renaissance-stijl, die op de klassieke Oudheid teruggreep en via Italië en<br />

Spanje de Nederlanden bereikte, worden gevonden in het zuiden. Via de adel als opdrachtgever<br />

verspreidde de stijl zich in de eerste helft van de 16de eeuw over het hele land. Mechelen, waar<br />

landvoogdes Margaretha van Oostenrijk in 1507 haar hof vestigde, speelde bij de intrede van de nieuwe<br />

stijl een hoofdrol als cultureel en intellectueel middelpunt van noordelijke renaissance-stijl en van het<br />

humanisme. Margaretha trok belangrijke buitenlandse kunstenaars aan die een moderne Italiaans<br />

geinspireerde hofstijl introduceerden. Beeldhouwers als Conrad Meit en Jan Mone van Metz vonden bij<br />

haar emplooi. Meit was afkomstig uit Worms (Duitsland). Hij werkte eerst in Middelburg voor admiraal<br />

Philip van Bourgondië en trad vervolgens in dienst van het Mechelse hof (1514-1530). Daar legde hij zich<br />

toe op kleine portretten in hout en op bronzen beeldjes naar Italiaans voorbeeld, bedoeld voor de<br />

kunstcollectie van de landvoogdes of als diplomatieke geschenken. Zijn monumentale hoofdwerk zijn de<br />

graftombes voor Margaretha van Oostenrijk, Margaretha van Savoyen en Philibert van Savoyen in Brou<br />

(Bourg-en-Bresse) uit 1526-1531. Hier domineert in de grafarchitectuur nog een flamboyante late gotiek,<br />

terwijl de gebeeldhouwde figuren - vooral de putti - een nieuawe, Italiaanse geest uitstralen.<br />

6<br />

Genootschap gesticht in 2002 voor studie en behoud pvan beeldhouwkunst uit de Lage Landen<br />

www.lowcountriessculpture.org • info@lowcountriessculpture.org

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!