KUANGELIUMS VAN MATTHEÜS - Tresoar

32 DE VERTALING DES
Germaansehe talen. In het Nederlandsen heet het tuyen,
uit tuden, en tut/eren, uit tuderen. Zie Kiliaen, die bij
tuyeren aanhaalt liet Eng. tye, binden. Hij behoorde gewezen
te hebben op het bekende Eng. to tether of tedder;
zoo zegt Shakespear, Hamlet, Act. I, Sc. 3,
Hamlet is young,
And with a larger tether may he ivalke,
Than may be giuen you.
IV, vs, 1, Jezus werd in de woestijn geleid, om Mfke
to wirden feu di dîwel, om op de proef te worden gesteld
van den duivel. Hifkje is eigenlijk iemand van den grond
tillen, om te weten, hoe zwaar hij weegt; overdragtelijk,
zijne kennis, deugd of karakter op de proef stellen. Ik
herinner mij een Friesch pamfletje, getiteld: Di domenys
Mfke ind to licht bifoun, de dominés gewogen en te ligt
bevonden. .
Vs. 12, oTt 'luxnqc KüifóSóbn, dat Joännes ophrocht wier.
Het verbum opbringe geldt van geregtsdienaars, die den
aangeklaagde ophalen en naar de gevangenis brengen.
Dit drukt juist het Grieksch uit. Overleveren in de St.
Overz. heeft die bestemde beteekenis niet. — Opdrage
daarentegen is een lijk ter aarde bestellen: VIII: 22,
Ut di déaden hjar déaden opdrage, laat de dooden hunne
dooden begraven.
Vs, 18, 7Tú4p« T>}V èdh.ot,ffffdv, lans di séas ivâl. De Frieze~
kennen drie woorden voor de waterzijde: 1°. di wal,
de kant van slooten, vaarten, meiren, binnenlands, waar
zoet water is; di sléatswâl, di marswâl, di greftsujâl. 2°. di
séastvâl, het strand van eene binnenlandsche zee, zoo als
b. v. onze Zuiderzee, het meer van Galilea enz. 3". it
strân, het strand van den grooten Oceaan.
Vs. 21, jt#Ti#pT/£bvT#? và AlxTVct, ctvrâîv, hjar netten butjende,
hunne netten herstellende, vermakende. Dit butje,
het NI. hoeten, past men bijzonderlijk op netten toe. De
Staten-vertalers, dit woord niet kennende, gebruikten het