Download het volledig rapport (238 p.) - KCE

18 Evaluatie van de referentiebedragen KCE reports vol. 17A
van de gemiddelde praktijken. Selectieve terugkoppeling vermijdt belasting van alle ziekenhuizen;
de overheid intervenieert gericht en de sector weet dat alle praktijken gemonitored worden.
Bovendien moet in het systeem een mogelijkheid ingebouwd worden dat ziekenhuizen zich
kunnen verantwoorden voor hun afwijkende praktijken.
De huidige poging tot responsabilisering van artsen en de intentie om een dialoog intern in het
ziekenhuis tot stand te brengen, heeft voorlopig weinig zoden aan de dijk gebracht. Zolang de
recuperatiebedragen geen significante impact hebben zal geen spontane gedragsverandering
optreden.
Het belang van accurate (valide en betrouwbare) gegevens is van wezenlijk belang om een stelsel
zoals de referentiebedragen aanvaardbaar te maken binnen de sector. Een meer gerichte en
doorgedreven controle en validatie van de MKG gegevens, waarbij de expertise en knowhow ter
zake van de verschillende actoren binnen de sector intensief aangesproken zou worden, is dan
ook onontbeerlijk. Bovendien moeten de gegevens ook sneller worden teruggekoppeld naar de
ziekenhuizen binnen de technische haalbaarheden. Nu wordt te gemakkelijk het argument
gehanteerd dat het om gegevens gaat die de huidige medische praktijken al lang niet meer
weerspiegelen. Met behulp van een gegarandeerd uniek identificatienummer voor elk verblijf en
elke patiënt kan de koppeling van MKG en MFG of IMA gegevens aanzienlijk verbeterd en
versneld worden.
Ook de permanente vorming en universitaire curricula van de artsen zal meer aandacht moeten
besteden aan de manier waarop het Belgisch gezondheidszorgsysteem functioneert.
De effecten van de voorziene webstekpublicatie van een beperkt aantal ziekenhuizen met de
hoogste consumptie zijn moeilijk voorspelbaar.
Gezien de kritieken op het systeem van referentiebedragen en de zeer beperkte
impact moeten de beleidsmakers overwegen of een meer globale herziening van
de financiering van de ziekenhuizen geen betere optie is dan de aanpassing van
een beperkt systeem van referentiebedragen
Rekening houdende met de verschillende beschreven voor- en nadelen lijkt een prospectief
financieringssysteem met gedeeltelijk behoud van retrospectieve financiering de meest realistische
optie.
Een prospectieve financiering a posteriori vergemakkelijkt het probleem van vertraagde
transmissie van de MKG en vermindert de risicoÊs op kwaliteitsdaling, selectie of overcodering
door de facturatie los te koppelen van de MKG. Toch is deze benadering slechts haalbaar als de
prospectieve financiering op alle patiënten van toepassing is. Immers, indien men slechts een
fractie van de patiënten in deze prospectieve financiering zou integreren, betekent dit in een a
posteriori logica onvermijdelijk dat het ziekenhuis in het lopende jaar 2 keer voor deze patiënten
zou vergoed worden: eenmaal via de normale Âper prestatieÊ-financiering - men weet immers niet
op voorhand in welke APR-DRG de aandoening van de patiënt ingedeeld moet worden - en dan
later nog eens via de prospectieve financiering voorbehouden voor de geselecteerde
patiëntendoelgroep. Het gewicht van de case-mix in de ziekenhuizen is relatief stabiel en
eventueel kan a posteriori een gedeeltelijke aanpassing worden voorzien als het gewicht van de
case mix in een ziekenhuis in één jaar een belangrijke wijziging heeft ondergaan.
Het huidige financieringssysteem per prestatie biedt het voordeel te kunnen beschikken een
uitzonderlijk en gedetailleerd informatiesysteem over de zorgprocessen. Overgang naar een meer
forfaitaire financiering zou niet met zich mogen meebrengen dat zoÊn informatiesysteem verloren
gaat. Het gedeeltelijk behoud van de financiering per verrichting, a rato van een percentage van
de huidige tarieven, heeft zijn voordelen: gemakkelijke evaluatie van de gemiddelde kosten per
aandoening en hun evolutie, opvolging van de risicoÊs van eventuele nadelige effecten, identificatie
van de ÿ outliers , wederzijdse controle van de minimale klinische gegevens (MKG) en de
factureringsgegevens, en financiering van de ziekenhuizen in functie van de reële uitgaven t.o.v. de
gestandaardiseerde uitgaven. Toenemende forfaitaire financiering van de activiteit brengt
weliswaar geen rechtstreekse vermindering van de administratieve last voor het ziekenhuis met
zich mee. Nochtans kunnen op termijn administratieve vereenvoudigingen verwacht worden,
wanneer, op kruissnelheid, zal blijken welke informatie bij de registratie behouden dient te
worden vanwege haar pertinent karakter voor voornoemde taken en welke informatie niet