Alumnispecial - Technische Universiteit Eindhoven

en dan met de ziel onder arm. Op die
momenten kwamen de leden gevraagd
en ongevraagd bij elkaar over de vloer
om de helpende hand te bieden. Elk
onderwerp sneden ze aan, zonder dat de
jongens bang hoefden te zijn dat iemand
aan de haal ging met het vertrouwelijke
verhaal.
Er werd niet bewust naar nieuwe
leden gezocht, ze kwamen aanwaaien.
Ontmoetingen vonden plaats in het
Stratumse café De Oude Vlek. Als het
klikte, was je onderdeel van de groep
en werd je min of meer vanzelf lid van
VVVZ. Rond 1966 telde de vereniging
zo’n veertig leden. Er was voor nieuwe
leden een procedure, maar die ging niet
gepaard met de serieuze rituelen zoals
bij andere studentenverenigingen. Op
een ludieke wijze werd men tot lid ge-
Voor het
thuishonk van
VVVZ, café De
Oude Vlek aan
de Stratumsedijk
op 6 maart 1965.
Links staat Mart
van den Boomen,
TU/e-alumnus
Werktuigbouwkunde.
Rechts
staat Jo Bindels,
die later aan de
universiteit van
Aken chemie ging
studeren.
Carnavalfeest,
januari 1967. De
man op de voorgrond,
prominent
staande in beeld
aanwezig, is
Piet Ladeur. Hij
studeerde chemie
aan de TH
Eindhoven, zoals
VVVZ-leden soms
nog zeggen.
maakt, zoals VVVZ allerlei formaliteiten
had die ‘op onzinnige wijze uiting gaven
aan zinnige dingen’.
Erelid
Wanneer een lid van VVVZ een vrouw trof
en zich verloofde, was hij ‘Verloren Zieltje’
af. Je verloor de status van lid, werd benoemd
tot erelid en kreeg een gekalligrafeerde
erelidmaatschapoorkonde uitgereikt.
Het verloofde stel kreeg cadeautjes,
waaraan vooral de gevers plezier beleefden.
Die momenten gingen gepaard met
een glas bier en veel gezelligheid.
Wekelijks was er een verenigingsavond
op woensdag na 22.00 uur in De Oude
Vlek aan de Stratumsedijk. Het café
werd gerund door de oude heer Dort
Theunisz met zijn drie bevallige dochters.
Het beeld van deze dames staat gegra-
veerd in de herinnering van veel vurige
Stratumse jongemannen. Ook de leden
van VVVZ koesteren warme herinnering
aan de dochters.
In De Oude Vlek zongen de studenten
volop uit het liedboek van de vereniging.
De eerste jaren was het café nog een
rustig buurtkroegje en konden ze met een
gerust hart luidkeels zingen. Door het
gezang en de gezelligheid werd De Oude
Vlek echter zo populair dat vanuit de hele
stad Eindhovenaren kwamen om ervan
mee te genieten. Uiteindelijk was er nauwelijks
nog plaats voor de
vereniging. De gezelligheid die ze zelf
brachten, verjoeg de studenten uiteindelijk
uit hun eigen stamcafé, vertelt een
VVVZ-lid.
Zwerven
Nadat De Oude Vlek in februari 1971 werd
afgebroken, was de vereniging zwervende
– en nooit vonden de jongens nog
een café met de geborgenheid van De
Oude Vlek. Verschillende etablissementen
in Stratum kregen bezoek van de vereniging.
En ook de Hut van Mie Pils, een
eeuwenoud cafeetje aan de bosrand bij
de Leenderheide. Vooral in de zomer was
VVVZ daar te vinden.
In de jaren tussen 1968 en 1970 studeerde
de harde kern van de vereniging
af, de club dunde uit. Vanaf dat moment
kwamen er geen nieuwe leden meer bij.
Maar nog altijd komen zeven heren van
de vereniging van toen – VVVZ 1963 – regelmatig
bij elkaar, al is het wel minder
uitbundig geworden. Ze zijn tenslotte ook
allemaal rond de 65 jaar. De zangbundel
komt sporadisch nog tevoorschijn.
Achteraf zijn dat gezellige avonden. De
jongens vinden bij elkaar nog steeds de
steun, die ze toen bij elkaar vonden. Zo
delen ze al veertig jaar lief en leed. Ook
de vrouwen zijn altijd van de partij – nog
dezelfde als in de begindagen van de
Vereniging Van Verloren Zieltjes.
En op de vraag of de vereniging ooit zal
ophouden te bestaan, is het antwoord te
vinden in het huishoudelijk reglement.
Artikel 16: De vereniging kan nooit worden
ontbonden. Indien leden mochten
besluiten niet-leden te worden, wordt
met zachte dwang gewezen op artikel
102 van het Burgerlijk Wetboek. De
vereniging stelt zich niet aansprakelijk
voor enig lichamelijk of ander letsel.
M A T R I X / A L U M N I S P E C I A L / 2 0 0 9 29