wetenswaardig allerlei bijdragen tot algemeene ... - Etymologiebank

119
October is letterlijk de achtste maand, daar bij de Romeinen het
jaar met Maart begon.
Odéon (Grieksch: Odeion; van oodè — zang; dus zangplaats) was
bij de Grieken een koepelvormig gebouw, waarin wedstrijden in
gezang en instrumentale muziek werden gehouden. De naam
wordt thans veelal gegeven aan zalen, waarin men zich met zang,
muziek, dans en tooneel vermaakt, bijv. 't Odéon-theâtre te Parijs.
Odin (Noorsch; Saksisch: Wodan; Oudduitsch Wuotan) is de
opperste god der Germanen, die vooral ten tijde der Romeinen
aan den Beneden-Rijn werd vereerd en door Tacitus met Mercurius
werd geïdentificeerd (gelijkgesteld) ; zie „Mercurius." Hij
is oorspronkelijk de windgod; zijn naam zou dan ook aîgeleid
zijn van watan = doorijlen. Als zoodanig rijdt hij op zijn achtvoetig
wit ros Sleipnir door de lucht, met den wolkenhoed op
en den blauwen hemelsmantel om (later onze St.-Nicolaas). Hij
was ook de god der dooden, vooral van de gesneuvelde helden;
de drie strijdjonkvrouwen oï Walkyren (o. a. op „Walcheren" vereerd)
brachten de gesneuvelden van het slagveld in zijn halle oï
koningszaal (Walhalla) ; de Scandinaviërs riepen hem ook bij 't
begin van den slag aan en wijdden hem door het dooden met een
speerworp de krijgsgevangenen. Ris hemel- en zonnegod heeït
O. slechts één oog; in zijn hemelburcht overziet hij op zijn troon
de geheele wereld. Twee raven vliegen om hem heen, nl. Hugin
(— geheugen) en Munin (gedachtenis) en boodschappen hem, al
wat er op de aarde voorvalt. Verder is O. de god der wijsheid.
Hls zoodanig wordt hem de uitvinding der runen ('t letterschrift)
met hun genees- en tooverkracht toegeschreven en verleent hij
den dichters de gave der poëzie.
Aan de Romeinen viel vooral de vereering van Odin als windgod
op, en hielden zij hem dus voor Mercurius. Vandaar dat
Woensdag (— Wodansdag) in het Fransch nog Mercre-di heet.
Olympus (Lat.; Gr.: Olumpos) was de berg, waarop de Grieksche
godenhemel gedacht werd.