wetenswaardig allerlei bijdragen tot algemeene ... - Etymologiebank

93
Kiosk (Turksch). Oorspronkelijk was dit de Turksche naam voor
een tuinhuisje van ronden oi vierhoekigen vorm. Later verstond
men er ook onder: het uitbouwsel aan de oostersche paleizen in
den vorm van een kiosk. Dit uitbouwsel was van voren open
en aan de zijden door traliewerk afgeschoten.
In Engeland werden ook zulke tuinhuisjes gebouwd en van
daar uit ging deze gewoonte op het vasteland over. Tegenwoordig
heet een kiosk meestal een gebouwtje op de straat of een plein ten
verkoop van dagbladen, melk, limonade, enz.
Kloosterorden. Reeds in den vddr-christelijken tijd vinden wij bij
de Oostersche volken kluizenaars, die zich van de wereld afzonderen,
om zich aan godsdienstige overpeinzingen ongestoord
te kunnen wijden. Ook het Christendom volgde dit voorbeeld na,
zoodat wij reeds in de 4e eeuw na Chr. in de woestijnen van
Boven-Egypte vele kluizenaars vinden. Als vader van het
monnikenleven wordt de H. Antonius (f 356 in Egypte) beschouwd,
terwijl zijn leerling Pachomius de monniken in gemeenschappelijke
woningen vereenigde onder het bestuur van een
overste. Eigenlijke kloostergeloften kenden deze monniken nog
niet; die werden eerst door Basilius (f 379) ingevoerd, wiens
regels of voorschriften nu nog in vele Grieksche en Armenische
kloosters worden gevolgd. Door de monniken, die den verbannen
Äthanasius volgden, werd het kloosterleven ook in het Westen
bekend, en verwierf o. a. door Ämbrosius te Milaan en Hieronymus
te Rome vele aanhangers.
Een merkbaren invloed op het maatschappelijk leven hadden
deze kloosters aanvankelijk niet: de monniken hielden zich uitsluitend
met godsdienstige bespiegelingen en vrome oefeningen
bezig. Eerst door Benedictes van Nursia zou er een groote omwenteling
in het kloosterleven komen, die gezegende vruchten
voor de maatschappij heeft gedragen. Deze Benedictus (geb. in
480) stichtte in 529 op den berg Casino het beroemde klooster
van dien naam (tusschen Napels en Rome) en gaf er zijn niet
minder beroemde kloosterregels. Hij legde veel nadruk op goede
werken („den armen weldoen, de naakten kleeden, de kranken