wetenswaardig allerlei bijdragen tot algemeene ... - Etymologiebank

156
Zij zat op een rots niet ver van de stad en gai eiken voorbijganger
het raadsel op : „Wie loopt's morgens op vier, 's middags op twee
en 's avonds op drie voeten?" Wie dit raadsel niet kon oplossen,
wierp zij van de rots te pletter. Oedipus — een bekend persoon uit
de Qrieksche sagenleer — antwoordde: „Dat is de mensch; 's
morgens (d. w. z. in zijn levensmorgen) kruipt hij op handen en
voeten, op zijn middag loopt hij op twee beenen, in in zijn avond
gaat hij gebukt op den stok." Het raadsel was opgelost en de
Sphinx stortte zich nu zelf van de rots te pletter.
Spondeus (spondé-us) is de versvoet, die uit twee zware lettergrepen
bestaat, dus — — ; zij komt feitelijk in onze taal niet voor, wel
in den Hexameter (z. d. w.).
S. P. Q. R., afkorting voor: „SenatusPopulusqueRomanus"; Lat.:
de Romeinsche Senaat en het (Rom.) volk; het kwam voornamelijk
voor als opschrift op eerepoorten, veldteekens, munten,
enz.
Squatter (Engelsch; spr. skwotter; van to squat — zich nederzetten).
In de Ver. Staten van Nd.-Ämerika noemde men een squatter,
iemand die zich in een nog onbewoonde landstreek neerzette om
er den grond te ontginnen, daar hij geen voldoende middelen bezat
om in bewoonde streken grond te koopen. Vaak is uit zulk een
eenzame boerderij later een welvarend dorp ontstaan.
Stapelrecht. In de middeleeuwen en nog soms lang daarna bezaten
sommige steden het stapelrecht, d. w. z. alle waren uit den omtrek
moesten dààr opgestapeld en ter markt (ten verkoop) gebracht
worden, bijv. Groningen had het stapelrecht van de geheele
provincie, zoodat er buiten deze stad nergens markten gehouden
mochten worden. Soms ook moesten de waren van den doorvoerhandel
in de stad worden gelost en daar een bepaalden tijd te
koop worden aangeboden, zooals te Dordrecht.
Steen der wijzen, zie Hlchymie.