Preventieve interventies gericht op psychische en ... - NIGZ

Continuïteit
Het ontbreekt over het algemeen aan goede mogelijkheden
voor continuïteit. Als een patiënt naar een allochtone
maatschappelijk werker of psycholoog wil, kan dat lang
niet altijd. De huisarts blijkt relatief weinig contacten met
allochtone hulpverleners te hebben.
Soms is er de mogelijkheid om met de groep door te
gaan naar een ander cursusaanbod. Bijvoorbeeld met de
groep van ‘Liever Bewegen dan moe’ naar ‘Lichte dagen,
donkere dagen’. Maar vaker is het zo dat als een programma
is afgerond, er geen laagdrempelig vervolgaanbod
is. Bezuinigingen in het welzijnswerk doen zich hier
voelen. Een goed voorbeeld waar de continuïteit wel
georganiseerd is, is het Turks Vrouwentraject in
Amsterdam. Hier werken GGZ-instelling, AMW en welzijn
samen aan een jaartraject, waarbij de deelneemsters
naar een steeds minder zware begeleiding gaan (zie de
bijlage voor meer informatie).
Effecten van de interventies
Het begeleidingsprogramma ‘‘Bruggen Bouwen’" is effectief:
de communicatie tussen arts en patiënt verbetert
significant. Ook melden de patiënten minder klachten en
is de ervaren gezondheid na de tussenkomst van de
allochtone zorgconsulent beter dan in de groep waarin
geen zorgconsulent werd ingezet. De vraag is wel of de
effecten wegebben als de interventie is afgerond. Ook
is verwonderlijk dat op onderdelen, zoals kennis over
psychosomatische klachten, regelen van sociale steun en
het toepassen/beheersen van de aangereikte vaardigheden
geen deeleffect wordt gevonden; er is alleen een
totaaleffect. Het is lastig om bepaalde problemen goed
te operationaliseren. Aan het gebruik van de gangbare
vragenlijsten voor allochtone groepen zitten haken en
ogen. Meetinstrumenten schieten dus nog tekort. En wat
mag je van de doelgroep verwachten als het gaat om het
verwoorden van het effect? Ook anderen erkennen dit
hiaat in onze kennis. Conclusie: hier zal nog het nodige
op ontwikkeld moeten worden.
8