Papuaweb: Landman (2005) Thesis - 'The Devil's Own Country'
Papuaweb: Landman (2005) Thesis - 'The Devil's Own Country'
Papuaweb: Landman (2005) Thesis - 'The Devil's Own Country'
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
1 Inleiding<br />
‘C’est une pays très intéressant pour un naturaliste, mais pour le reste …rien.’ 1<br />
Deze uitspraak deed de Italiaanse ontdekkingsreiziger Luigi Maria d’Albertis in 1877<br />
nadat hij in Australië was teruggekeerd van een maandenlange tocht over de Fly-<br />
rivier in het zuiden van Nieuw-Guinea. Zijn beschouwing sloot ten nauwste aan bij<br />
de opvatting die de beroemde Engelse natuurkundige Arthur Rusell-Wallace een<br />
kleine twee decennia eerder al had verkondigd. Hij verklaarde dat het leek ‘alsof de<br />
Natuur voorzorgsmaatregelen getroffen heeft, opdat deze, hare uitgelezenste schatten<br />
niet te gemeen en dientengevolge beneden de waarde geschat zouden worden. (…)<br />
Het land is alom rotsig en bergachtig, overal bedekt met dicht woud, en vormt met<br />
zijne moerassen en afgronden en getande ruggen een schier onoverkomelijke<br />
slagboom voor hen, die in het onbekende binnenland willen vooruit dringen; terwijl<br />
de bevolking bestaat uit gevaarlijke wilden, verzonken in den diepsten poel van<br />
barbaarschheid.’ 2<br />
Dientengevolge behoorde het eiland aan het eind van de negentiende eeuw –<br />
en nog decennia daarna – tot de grootste terra incognita ter wereld. Na eeuwenlange<br />
contacten tussen de kustbewoners en Europeanen van verschillende nationaliteit was<br />
er over het binnenland nog vrijwel niets bekend. Dit was niet alleen aan de<br />
natuurlijke gesteldheid en de vijandige attitude van de lokale bevolking te wijten,<br />
maar ook aan de erbarmelijke klimatologische omstandigheden die ervoor zorgden<br />
dat ziektes als beriberi onder de westerse bezoekers van het gebied vele slachtoffers<br />
maakten. Deze notoire ongezondheid gaf de chirurgijn van het Nederlandse fort op<br />
de westkust van het eiland dan ook aanleiding om reeds een dag na de officiële<br />
inauguratie van die militaire voorpost te bepleiten dat ‘het volstrekt noodzakelijk is,<br />
om zoo spoedig mogelijk deze plaats te verlaten en de gelegenheid op te zoeken, om<br />
de equipage gedurende een geruimen tijd van versche groentes, vleesch en soep te<br />
voorzien, (…), daar zonder dat, het te verwachten is, [dat] de ziekenstaat eerder zal<br />
1 ‘Journaal eener reis naar Misool, Onin en de Geelvinksbaai van october tot december 1872 door den<br />
gouvernements-commissaris J.G. Coorengel, oud-resident van Timor’ in: P.J.B.C. Robidé van der Aa,<br />
Reizen naar Nederlandsch Nieuw-Guinea ondernomen op last der regeering van Nederlandsch-Indië<br />
in de jaren 1871, 1872, 1875-76 door de heeren P. van der Crab en J.E. Teysmann, J.G. Coorengel en<br />
A.J. Langeveldt van Hemert en P. Swaan (’s-Gravenhage 1879) 190-191<br />
2 A. Haga, Nederlandsch Nieuw-Guinea en de Papoesche eilanden II (Batavia en ’s-Hage 1884) 158<br />
1