Rapport Biesheuvel Over asbest in Goor, Hof van Twente - Sp

• op het statische karakter van een asbestvervuiling in de bodem;
• en op de mening onder de bevolking, die zeer laconiek reageert in
termen van “het valt wel mee”, hetgeen ook door de media werd
bevestigd.
Dit schept het beeld van een gemeentelijke overheid die niet in ernstige
mate verontrust is over asbest en handelt op basis van een eigen inschatting
van gevaren en risico’s. De gezondheidsrisico’s worden in hoge mate
toegeschreven aan blauw asbeststof. Door het verbod op blauw asbest eind
jaren zeventig wordt in de Goorse situatie de theorie van Eternit aanvaard
dat wit asbest geen gevaar voor de volksgezondheid oplevert en dat
daarmee veilig gewerkt kan worden.
Een belangrijk argument voor deze houding is de positie van Eternit in de
gemeente Goor. Eternit wordt omschreven als een goede werkgever en het
behoud van de werkgelegenheid speelt in de jaren tachtig en begin jaren
negentig een grote rol. Bij de voorbereiding van een nationaal asbestverbod
(1993) lobbyen gemeente, provincie en Eternit in Den Haag voor een uitstel
van het verbod voor het bedrijf.
Bij een enkele bestuurder en ambtenaar gaat vanaf de jaren 90 een vaag
bewustzijn ontstaan over de risico’s van asbest. De directe of indirecte
bekendheid met individuele mesothelioomslachtoffers speelt daarbij een rol,
evenals één van de SP acties rond de asbestwegen in een buurgemeente.
2.6.2 Signaleringsbronnen
Landelijke wet- en regelgeving is voor bestuurders en ambtenaren de
belangrijkste norm. De externe informatiebronnen rond asbest zijn beperkt tot
de DGD, de Provincie, Eternit en TNO. TNO en Eternit verrichten metingen
naar asbestconcentraties in de buitenlucht. De gemeente reageert selectief
op de informatiebronnen buiten de gemeentelijke organisatie en ontwikkelt
en eigen beleid. Als reden is aangetroffen dat de gemeente Goor niet in
voldoende mate de expertise in huis had. Het beeld is ontstaan dat daar bij
de gemeente ook geen behoefte aan was, omdat de noodzaak om in
beleidsmatige vorm met asbest bezig te gaan niet werd onderkend.
De onderzoeks-inspanning van de DGD is voor ambtenaren en bestuurders
voldoende en de Provincie heeft in de jaren tachtig opdracht gegeven voor
een inventarisatie van de asbestvervuiling in de regio rond Goor. Voor
ambtenaren en bestuurders bevestigden deze bronnen de eerdergenoemde
perceptie van de risico’s van asbest. Verder wordt aangehaald, dat
asbestdeskundigen elkaar tegenspreken over mogelijke risico’s en dat asbest
geen zelfstandig onderwerp is in de VNG richtlijn bodemonderzoek. Eén
wethouder geeft aan de resultaten van de buitenluchtmetingen van Eternit
problematisch te vinden. Daarop volgt echter geen aktie.
Onderzoekscommissie Asbest Hof van Twente, eindrapportage 27