ruimtelijke onderbouwing verl awl koegorsstraat te wing verlegging ...

4 De onderzoeksvragen
De onderzoeksvragen die in het Programma van Eisen zijn gesteld zullen hier voor zo ver nu
mogelijk kort worden beantwoord op basis van de voorlopige bevindingen en eerste indrukken van
het onderzoek. Diverse vragen zullen pas tijdens/na de uitwerking definitief kunnen worden
beantwoord en bij deze vragen zal dit worden aangegeven. Vragen die vervallen doordat er geen of
onvoldoende archeologische resten zijn aangetroffen zijn in grijs gezet.
Pleistocene ondergrond:
1. Wat kan er worden gezegd over de mate van gaafheid van de toplaag? Is hier sprake van
verspoeling, en zo ja waar blijkt dat uit en hoeveel centimeter is er in dat geval van de
toplaag verdwenen? Geldt in dat geval de erosie van de toplaag voor de gehele
pleistocene ondergrond in de werkput of zijn er nog delen intact? Zo ja, waar? Zo nee, zijn
er in de toplaag sporen van bodemvorming aanwezig? Wat kan hier verder over worden
gezegd?
De eerste conclusies van het fysisch geografisch onderzoek wijzen uit dat de toplaag
intact is, er geen duidelijke sporen van verspoeling zijn aangetroffen en dat er sporen van
bodemvorming aanwezig zijn (zie pag. 15 & 16). Of de bodemvorming primair of secundair
is zal bij de uitwerking moeten worden bevestigd door analyses van de monsters.
2. Zijn in het onderzoeksgebied archeologische resten aanwezig die (mogelijk) bedreigd
worden door de herinrichting van het gebied?
Nee. Doordat het waarderend onderzoek in een klein verspringend grid heeft
plaatsgevonden en over 2 mm is gezeefd, kan met een grote mate van zekerheid gesteld
worden dat er geen archeologisch relevante resten aanwezig zijn. Omdat de bevindingen
van de testvakken ogenschijnlijk in tegenspraak leken met de bevindingen van het
vooronderzoek zijn tevens rond de boringen met vuursteen (waar de trefkans bijzonder
hoog zou moeten zijn) aanvullende segmenten zowel vanaf een hoger tot op een dieper
niveau uitgegraven en gezeefd. Ook hierin werden geen verdere archeologische
indicatoren aangetroffen. Het controlevlak (ca. 30cm onder de top van het dekzand) heeft
evenmin enige indicatie voor menselijk gebruik van de onderzoekslocatie opgeleverd. Uit
dit onderzoek is dan ook gebleken dat er geen archeologische resten op deze locatie
aanwezig zijn die bedreigd worden.
2a. Wat is de aard en datering (periodisering) daarvan, en op grond waarvan?
2b. Wat is de (horizontale) verspreiding daarvan?
2c. Wat is de diepteligging (en spreiding) daarvan?
2d. Wat is de gaafheid en conservering daarvan?
2e. Is binnen het onderzoeksgebied onderscheid te maken tussen kerngebied(en) en perifere
activiteiten?
3. Welke materiaalcategorieën zijn aanwezig, wat is de vondstdichtheid en hoe is de
conserveringstoestand?
Uit de zeefresidu’s van de testvakken zijn tijdens het splitsen hoofdzakelijk
houtskoolfragmenten, mogelijke hazelnootdoppen en andere botanische fragmenten
verzameld die zowel verbrand als onverbrand zijn. Hoewel verbrande hazelnootdoppen en
houtskool over het algemeen als archeologische indicatoren gelden kunnen deze ook
onder natuurlijke omstandigheden ontstaan. Hun interpretatie als archeologische indicator
is dan afhankelijk van context (bijvoorbeeld een antropogeen spoor), aantal en combinatie
met per definitie archeologische indicatoren zoals bewerkt vuursteen. Van geen van de
vondsten is in deze situatie met zekerheid vast te stellen dat het om archeologische
indicatoren gaat aangezien zij zich niet in een antropogene context bevinden, het geen
bijzondere hoeveelheden zijn en ze niet in samenhang met vuursteen zijn aangetroffen.
Daarnaast zijn enkele verbrande botfragmenten aangetroffen, die in principe als
antropogeen beschouwd worden, maar in te kleine hoeveelheden voorkomen en diffuus
verspreidt zijn. De lage vondstdichtheid van al het vondstmateriaal en het feit dat de
meeste vondsten in de bovenste lagen zijn aangetroffen, doen vermoeden dat het gaat om
vondsten die veelal op natuurlijke wijze zijn ontstaan (met uitzondering van het
botmateriaal) en/of op de locatie zijn terechtgekomen .
De conservering voor verbrande resten is zoals verwacht goed. De conservering voor
onverbrande resten in het pleistocene zand wordt voorlopig als matig beschouwd. De
meeste onverbrande resten zijn namelijk afkomstig uit de top van het zand/onderkant van
21