ruimtelijke onderbouwing verl awl koegorsstraat te wing verlegging ...

5 Conclusie en selectieadvies
Tijdens het proefsleuvenonderzoek zijn zowel bij het graven van de testvakken als bij het
aanleggen van het controlevlak geen aanwijzingen gevonden voor bewoning of enige andere
aanwijzing voor langduriger aanwezigheid van de mens gedurende de prehistorie op deze locatie.
De gezeefde eenheden hebben slechts wat houtskool, sporadisch botmateriaal en enkele mogelijke
hazelnootdoppen opgeleverd. Van de vondsten is niet met zekerheid vast te stellen dat het om
archeologische indicatoren gaat en alleen van het verbrande botmateriaal valt aan te nemen dat dit
door menselijk toedoen is ontstaan, echter niet primair op deze locatie. Het gaat namelijk om zeer
weinig botmateriaal en het is diffuus verspreid. De lage vondstdichtheid en het feit dat de meeste
vondsten in de bovenste lagen zijn aangetroffen, doen vermoeden dat het gaat om vondsten van
hoofdzakelijk natuurlijke oorsprong. Buiten de spaarzame vuursteenvondsten uit het vooronderzoek
heeft het waarderend testvakkenonderzoek geen nieuwe vondsten van bewerkt vuursteen of
natuursteen opgeleverd. In het controlevlak zijn, op enkele natuurlijke verstoringen na, geen
archeologische sporen of andere antropogene indicatoren aangetroffen.
Het uitgevoerde onderzoek heeft op landschappelijk gebied uitsluitsel kunnen bieden over twee van
de vragen van het vooronderzoek. In de eerste plaats is vastgesteld dat de top van het veen is
geoxideerd en ingeklonken. Ten tweede is vastgesteld dat in de top van het pleistocene zand zich
een beginnende bodem heeft ontwikkeld, terwijl het onderzoek geen aanwijzingen heeft opgeleverd
voor grootschalige erosie door bijvoorbeeld verspoeling. Wel was er waarschijnlijk sprake van een
sterk wisselende grondwaterspiegel dicht onder het toenmalige maaiveld, waardoor zich op
sommige lager gelegen delen van dit verder reliëfrijke landschap onderwaterafzettingen (gyttja)
konden vormen. Uiteindelijk neemt de vernatting van het landschap dusdanige vormen aan dat
veen tot ontwikkeling komt. Dit proces van vernatting is overigens geen lineair proces geweest. De
ontwikkeling van het oerbos op het veen geeft aan dat dit proces tijdelijk werd onderbroken door
een drogere periode.
De natte omstandigheden van het onderzoeksterrein ten tijde van de prehistorie zou tevens het
antwoord kunnen zijn waarom de mens hier slechts voorbijganger is geweest en nooit zijn domicilie
heeft gekozen. Daarvoor zoekt hij immers doorgaans de hogere terreindelen op. Wel heeft het
onderzoek van de laatste jaren uitgewezen dat deze nattere delen van het landschap extensief
werden gebruikt voor uiteenlopende doeleinden. Daarvoor zijn op deze onderzoekslocatie echter
geen concrete aanwijzingen aangetroffen.
Gezien de resultaten van dit onderzoek wordt het onderzochte terreindeel van zone 3 als nietbehoudenswaardig
gekwalificeerd en wordt ter plekke geen archeologisch vervolgonderzoek
aanbevolen.
Het is echter feit dat ter plekke, zij het in zeer geringe mate, archeologische indicatoren zijn
aangetroffen. Daarom moet er rekening mee worden gehouden dat de zandondergrond in de
directe of wat wijdere omgeving de resten van een of andere activiteitenzone bevinden waar het
materiaal van afkomstig is. Tegen deze achtergrond wordt de uitvoerder van het grondwerk
geadviseerd archeologische vondsten te melden bij de bevoegde overheid, zoals vastgelegd in de
Monumentenwet 1988, artikel 53, lid 1.
25